Chapter 6

13 3 0
                                    

Coffee

Napatingin agad ako sa kanya. Did he hear it?

"Why? Are you a monkey? " I snapped and then rolled my eyes.

Hindi ito sumagot at sumimsim lang ng kanyang kape. Hindi na ako pinansin nito at bumalik na sa kanyang ginagawa.

Wala naman kasi akong paki kung napapangitan sila sa akin, I'm just really irritated how people talk shits about you when they are insecure. I'm so sick of it.

Lumipas ang ilang oras at hindi ko na siya nakausap ulit. I'm torn between talking to him or manahimik nalang dito. Busy talaga siya sa ginagawa niya at ayoko namang mainis na naman ito dahil lang sa kakulitan ko.

Naubos ko na ang kapeng in-order ko. Seriously, ano ba dapat ang gawin ko? Para akong stupida ditong nag a-aksaya ng oras.

It's already 1:00 pm at mahigit dalawang oras na pala akong nakatambay dito. Nakaramdam tuloy ako ng gutom dahil hindi pa ako nag lu-lunch.

"Gutom ka na ba?"

Napakurapkurap ako sa biglaang tanong niya. Mindreader? Nakatingin ito sa akin at humalikipkip. Tama ba ang narinig ko? Wow concern. Hashtag caring. Baka manglibre pa 'to ng lunch. Mabait ka naman pala Brix o baka crush mo na ako?

"Uhm... Yes. " I said cutely, almost pouting my lips. Tamang pa-cute lang.

"Good. I hope you will take your lunch and be gone in my sight now."

This brute! Sinamaan ko ito ng tingin. My eyes are like daggers now. Hindi siya natinag sa akin. Wala itong naging reaksyon but if eyes have a mouth then his two eyeballs are definitely laughing now.

Sumandal ako sa backrest ng upuan and ready to burst my words out when he suddenly stood up. Sinundan ko siya ng tingin at papunta ito sa labas.

Nakita kong tinanggap niya ang delivery ng food panda at bumalik na ito dito sa loob.

"Here." May nilapag siyang dalawang pack lunch at cup na may straw sa ibabaw ng takip.

I was surprised! Kumunot ang nuo ko habang hindi makapaniwalang tinitingnan ang mga pagkain. Samantalang siya ay umupo na at inumpisahang buksan ang lunch pack.

Sa gilid ng mga mata ko'y nakita kong nakatingin ang ibang estudyante sa amin. I got conscious and immediately compose myself.

I started opening my pack lunch silently. Napatingin tuloy si Brix dahil sa katahimikan ko. I gave him a what-look and he just shrugged.

I am silently eating now while thinking why the fuck I can't get over 'him giving me a food.' So what diba? Maliit na bagay lang naman. Hindi ko na ito ginawang big deal at in-enjoy nalang ang pagkain.

"Uh by the way thank you." pagpapasalamat ko habang pinupunasan ng tissue ang gilid ng bibig ko.

"Welcome." He answered lazily not making it a big deal.


Today is Sunday at nag jo-jogging ako ngayon, sinusulit dahil bukas ay may pasok na.

Higit isang oras na din akong nag jo-jogging sa malapit na oval dito. Medyo sumisilip na ang araw ngayon dahil tanghali na din naman akong nagising kanina para mag exercise.

I decided to buy some snack and hot coffee to warm my stomach. The coffee shop near De Chrisbelle is a good choice to go since it's the nearest coffee shop from where I am now.

I push the double door and scanned the whole area finding a nice spot. Natigil lang nang makita ko si Brix! Ang aga niya naman ata. For sure hindi ito nag jogging dahil may blueprints and laptop na naman sa table niya. He's wearing a maong pants and a gray t-shirt on top. He always got that laid-back vibe everytime I saw him busy with his stuffs huh. Ang kalma niya lang tingnan kahit nakakastress na ang ginagawa.

SwapTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon