BTD Series 2 : Catching That Stubborn Princess (Completed)✔️

Chapter 10

Quote Of the day

Remind yourself that you cannot fail being yourself.

"I will never let you go pala ha! Scam!" Naiinis na sabi ko saka kumagat sa burger.

"He's really a demented bastard!"

It's almost 5 minutes simula nang tumakbo yung mokong na yun.

"Hindi nga ako binitawan iniwan naman ako." Naiinis na sabi ko.

"Lahat talaga nang lalaki scam!" Naiinis na sabi ko.

"Di naman." Bulong nang kung sino sa likod ko.

And then there I saw him standing wearing a mask while catching his breath.

"Oh anong ginagawa mo dito?" Naiinis na tanong ko.

"Binabalikan ka."

"Matapos mo akong iwan? Wag na uy." Sabi ko saka siya inirapan.

"Okay, I'm sorry ayoko lang naman na pati ikaw habulin nila baka mapahamak ka pa." Sabi niya saka umupo sa tabi ko.

"Paano mo naman natakasan yung mga yun?" Tanong ko sobrang dami kasi nang humabol sakanya.

"Hindi mo ba alam may lahing ninja ata Boyfriend mo." Nakangiting sabi niya.

"Correction, FAKE Boyfriend." Sabi ko saka humalukipkip.

"Okay, Fake Boyfriend Whatever." Sabi niya saka uminom sa tubig ko.

"Hoy! Tubig ko yan!" Suway ko sakanya.

"Painom lang." Reklamo niya saka uminom ulit.

"Buy yours!" Naiinis na sabi ko.

"Haven't you remember I bought this." Natatawang sabi niya.

May point aisshh! Mananapak na talaga ako nang kano konti nalang!

"Hey smile na I'm sorry, bati na tayo please." Sabi niya using his damn killer smile.

"Bati mo mukha mo." Nakahalukipkip na sabi ko.

"Sorry na please." Sabi niya with maching pa cute kaya wala na akong nagawa.

"Fine just don't leave me again like that." Sabi ko tumango naman siya habang nakangiti.

"So where do we go next?" Tanong niya.

"I'm a bit tired." Sagot ko.

"Want to rest?" Tanong niya napatango nalang ako.

"Let's go." Aya niya.

Nagulat ako nang may mga tao sa backseat magtatanong sana ako kay zero nang makilala ko ang batang lalaking binigyan niya nang pagkain kanina.

"I'm taking them In Light's Hacienda." Sabi niya sakin.

"you can rest while we're heading there." Dagdag niya.

Pansin ko din na nakabihis na ang mga bata pati na din ang kasama nito na isang binata at dalaga at ang mga magulang nito medyo nahihirapan nga ako sa ayos nila dahil siksikan na sila sa likod.

"Baby, Gusto mo bang kumandong sakin?" Tanong ko sa tantya ko limang taon na batang babae.

Napangiti ako nang tumango ito. Saka nagpakarga.

Nakangiti namang binigay ito saakin nang nanay niya.

——

"You sure, that you don't want to sleep?" Tanong niya sakin medyo mahaba daw kasi ang byahe.

"Maiba tayo, kilala mo ba sila?" Tanong ko sakanya saka tumingin sa isang pamilya na natutulog sa back seat.

"Nope but I want to help them. Tinulungan din naman nila ako kanina na takasan ang fans ko." Sagot niya.

"How?" Tanong ko.

"Hmm?" Balik tanong niya.

"How will you help them?" Tanong ko.

"Lahat ng nasa Hacienda ni light lahat sila mga pulubi sa kalye na walang matirahan." Pagpapaliwanag niya.

"Ino-observe muna namin ang mga taong tutulungan namin bago namin sila tulungan."

"Napakalaki nang hacienda kaya marami kaming pwedeng matulungan, Ang kinikita namin bilang Boy band sa mga tao doon at sa charity napupunta."

"We provided their home's and and foods At magtratrabaho din sila para sa hacienda. Masasahuran naman sila para may pambili sila nang mga pangangailangan nila."

"We are also giving scholarships sa mga bata to secure their futures."

"Lahat yun ginagawa niyo just to help people like them, Heroic." Manghang komento ko.

"You can say that but It's also a win win situation for us." Napakunot naman ang noo ko.

"Ang trabaho nila sa hacienda ay maging farmers. Ang mga trinatrabaho nila dito ay nabebenta din sa A's Restaubar." Sagot niya.

"That's the most known restaubar in all over the world." Komento ko.

"Yes and all the ingredients and foods in that restaubar Came here." Sabi niya saka ko lang napansin na nasa harap kami nang malaking gate.

Then the gate opens he parked his car near the gate saka niya pinalabas ang mga kasama namin.

Ganun din kami pero pinagbuksan pa din niya ako.

Such a Gentle dog ay este man.

"Sir it's been a long time, Kamusta po kayo?" Bungad samin nang isang may edad na lalaki na lumapit samin.

"Magandang gabi po mang Kanor." Bati ni zero sa matanda.

"Pwede niyo po ba silang dalhin sa magutuluyan nila." Sabi niya sa matanda.

Saka tinignan ang buong pamilya na kasama namin.

"Ah oho sir, nakahanda na po yung matitirahan nilang bahay na itinawag niyo kanina." Sagot nang matanda.

"Napakagandang babae naman po nang kasama niyo sir." Agaw pansin ng matanda.

"Siya nga po pala ang girlfriend ko Si Akira po." Pagpapakilala ni zero sakin.

"magandang gabi po." Bati ko saka ngumiti.

"Magandang gabi naman iha." Nakangiting sabi ng matanda.

We all used Golf carts dahil malayo layo ang mansion ganun din ang kasama namin na ihinatid ni mang kanor.

"We're gonna sleep here for the night is that okay with you?" Tanong ni zero kaming dalawa lang magkasama sa golf cart ibang way na yung dinaanan nila mang kanor.

"Yeah pero maaga ba tayo babalik bukas?" Tanong ko.

Tumango naman siya. Napahikab ako dahil sa pagod.

"Bukas na kita ipapakilala sa mga kaibigan ko. You'll rest in the mansion when we get there." Sabi niya habang nagmamaneho.

Sumandal naman ako sa balikat niya agad niya naman akong inakbayan para hindi ako mahulog.

Moments later everything went black.