BTD Series 2 : Catching That Stubborn Princess (Completed)✔️

Chapter 17

Quote Of The Day
Life is too short to be waste on hating someone.

"It's Nice to see you again Daugther." Bati sakin ni Daddy matapos Naming makarating sa mansyon.

"Yeah right." Walang ganang sabi ko saka siya inirapan at umupo sa malaking couch.

I feel a bit uneasy specially now because Zero is not with me Pina-una niya ako dito dahil may kailangan daw siyang gawin pagkaktaon ko na saa tumakas but I did not expect na ipapabantay niya pala ako sa mga tauhan niya.

"Too bad, your fiance is not here." Hindi makapaniwala ko siyang tinignan matapos ang sinabi niya.

Talagang itutuloy niya pa din ang plano niya? this Old man is unbelievable.

Napangiti ako when a bright Idea flash into my mind.

"Your still in with that bullshit, aye old man!" Nakangising sabi ko.

"But sorry to burst your buble because I won't be able to do what you want." Nakangising sabi ko saka tumingin sakanya at tumayo mula sa upuan I made my way to the Stairs nagkanya-kanyan namang sunod ang mga servants na nakahlera sa gilid sakin.

"And why is that dear Daugther, Planning to scape again?Mah I remind you that you can never scape your fat-." Di ko na pinatapos ang dapat sabihin niya agad akong nagsalita nang makahakbang ako sa unang baitang ng hagdan.

Nakangiti akong humarap sakanya na nakaupo sa malaking sofa na kaharap ng couch na inupuan ko kanina.

"Because you will be called grandpa sooner or later, and I believe that, that Prince wouldn't want an instant Family." Huling sabi ko bago tuluyang umakyat.

Since zero betrayed me, Might as well use him bakit nga ba di ko naisip yun una palang.

Papasok na sana ako sa kwarto ko ng may lumabas sa kabilang kwarto katabi ng silid ko.

"Oh my god, akira!" Tili niya saka walang sabi sabing tinalon ako ng yakap.

"Princesses!" Gulat na sabi ng mga servants at nagkanya kanyang lapit nang muntik na kaming matumba na dalawa.

Buti nalang hindi ako naka-heels I'm wearing a sneaker, and god she's so heavy.

"Ashy, I can't breath." Nahihirapang sabi ko ang higpit naman kasi makayakap ng babaitang to.

"Ay sorry, " Sabi niya saka lumayo.

"Magkapatid pala tayo." Sabi niya saka tumingin sakin.

"Wanna talk inside?" Tanong ko sakanya. She smiled and nod kaya ianakay ko siya papasok sa kwarto ko.

"So, what's the Catch?" Tanong Niya sakin nang makapasok kami sa kwarto ko.

"Aren't you mad at me?" Medyo Alanganing sabi ko.

"Silly, Why should I. Tampo siguro pero matagal naman nang nasabi sakin ni mama na May kapatid ako, I just didn't expect that it was you." Nakangiting sabi niya saka ako niyakap.

"Sorry Bunso." Malambing na sabi ko bago tuluyang yumakap pabalik.

"Nakakailang naman yang Tawag mo." Natatawang sabi niya.

"Fine, Fine Sorry Abo." Nakangiting sabi ko saka bumitaw sa pagkakayakap at umupo sa Sofa.

"Tama na nga yang drama Nakausap mo na ba si mama?" Tanong niya
Agad akong umiling.

"You should talk to her." She suggested.

"I don't know how to start Talking with her." Nahihiyang sabi ko.