Güneş'in Aydınlığı

24 3 5
                                    

  Üzülme çünkü bu sözlerim hep acıdan , korkudan ,gözyaşlarımdan ,kalp çarpıntımdan ,endisemden ,özleminden, sevdiğimden, sevilmedigimden, değer verdiğimden,utancımdan , öfkemden ,huzursuzluğumdan, yalnız olmadığım halde yalnız hissetmemden... yanımda olamayışından ...
   Ama umutsuzluğumdan değil nefretimden hiç değil .
   Ay geceyi, karanlığı ararken korktu mu hiç pes etti mi ? Soruyorum sana "insan kendi aydınlığında karanlığı arar mı , sevdiği için ruhunun güneşte parlamasından vazgeçer mi ?"

   Ay vazgeçti. Gece için ..

Gece ve Ay Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin