Boşluk

29 3 13
                                    

Ay en acıyı yaşıyordu.  Belirsizlik.
  Bir türlü anlayamıyordu Gece 'nin gidisini hiç bir sorun yokken ortada.Ne gerek vardı gitmeye? Sevenini üzmeye, kırmaya değecek kadar önemli olan neydi ? 
   Gece ona hep umut vermişti, Ay 'ın ona güvenmesini dilemişti. Ama Ay ona nasıl inanabilirdi ki ? Nasıl bilebilirdi herşeyin biteceğini ve Gece'nin eskisi gibi olacağını.  Sıkı sıkı sarılacağını , bitti diyeceğini seni artik bırakmam diyeceğini,  yapmak zorundaydım sebebi elbet vardı diyeceğini,  bundan sonra hep birlikte olacağız diyeceğini...
    Belki bir işi  vardı söyleyemeyeceği,  belki yalan söylemek istemiyordu o yüzden hicbir şey demeden çekip  gidiyordu.
    Ama en azından Bu gidişin gerçek bir gidiş olmadığını söyleseydi.
     Belirsizlikti bu Ay inanmak istiyordu bir sebebinin olduğuna ve biteceğine.  Ama belirsizlik işte belli değildi bu.. Bu gidiş keşke gercek olsaydi hatta . Ama Ay bunu bilseydi.         
  Buda demek olurdu ki Ay birdaha umutlanmayacaktı . Çünkü bilecekti . Şuanki gibi bir boşlukta olmayacaktı. O zaman kesinlikte daha iyi hissedecekti.
  Belirsizlik çıkışı olmayan bir boşluktu.
Bazen bir şeylerin kötü bir sonucu  olduğunu bilmek bile hicbir şey bilmemekten iyiydi. O kötü dediğimiz sonucun bizim için aslında iyi bir şey olması demekti bu ...
     Boşlukta olmaktansa,  bilmek daha iyidir her zaman
------------‐--------------‐-----‐-------------------------------
Bu bölüm içime çok sinmedi aslında. ~Umarım siz beğenirsiniz
Yorumlarınızı , oylarınızı ve takiplerinizi sabırsızlıkla bekliyorum.
  
*Sizce ay geceye kavuşacak mi ?
*Gece dönerse Ay affetmeli mi ? 
     Yorumlarda tahminlerinizi ve düşüncelerinizi belirtebilirsiniz . Bir dahaki bölümde görüşmek üzere...
  

    

Gece ve Ay Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin