Gece ve Ay

Dünya'nın Varlığı

Ay merak ediyordu Gece'yi . Acaba  Gece onu görüyor muydu, hissedebiliyor muydu? Oda ağlıyor muydu,geri dönmeyi istiyor muydu ?
  Belkide gidişi bir mecburiyetten degildi.  Ay en çok bundan korkuyordu.            Ya  Gece sevmemişse,sıkılmışsa , gitmeyi kendi tercih etmişse?
   Ay bir açıklama beklemişti.  Umudu olan yıldızlara bakmıştı.  Her bakışında umutlarının çok olduguna ve  bitemeyecegine inanmıştı.
Güneş onu bırakmamıştı hiç sevmişti hep destek olmuştu.  Güneşin bir derdi vardı.  Ay bunu anlıyordu onca senelik arkadaşıydı sonuçta . Ama güneş derdini anlatmıyordu. 
Güneş utanıyordu.  Çünkü en yakın arkadaşının kirginliginin sebebini biliyordu . Üzüntüsünün nedenini.. günlerce ağlayışının... Ama her şeyi mahvedenin kendisi olduğunu anlatması hiç kolay değildi. 
Ay 'ı kaybetmek istemiyordu . Gece'yide Koca evrendeki iki dostunu.
Belkide sadece onlar değildi  bu evrendeki dostları .  Ruhunu tamamlayacak biri daha vardı.  Sönmeyen sıcaklığına ihtiyacı olan .
Güneşin varlığı onun varlığını koruyabilecekti . Güneş var oldukça oda  olabilecekti .
Dünya. 
Dönüyordu Güneş'in etrafında ışığından, sevgisinden, samimiyetinden faydalanmak için ....
Güneş işte o anda farketti ki ..
Ay'ın bilmesi gerekmiyordu. Gece'nin de .. hatta umutların bile ...
Üzülmesi gerekmiyordu kimsenin . Güneşin yalnızlıktan korkması gerekmiyordu . Çünkü Dünya vardı.  Dünya hem Güneş'e ihtiyaç duyuyordu . Hemde Ay ve Gece'nin özlemini durdurabilecek bir güce sahipti.
  Dünya...