When It Rains

Chapter 04

THE NEXT DAY, Serenity woke up late. Kaya hindi na siya nakapasok sa first subject. Umulan na naman kasi kagabi at nasobrahan yata siya sa pagbababad doon kaya ganoon.

I remember sleeping at 4 A.M. and waking up at 9:30 in the morning.

But instead of going to her morning class, she stayed at the coffee shop and ordered frappe. Ewan ba niya pero kapag nalelate siya ay nawawalan na siya ng gana na umattend sa susunod na mga subjects. Sa afternoon class nalang siya papasok, at mamaya na rin niya ibibigay ang mga folders sa kan'yang mga kaklase.

Habang sumisimsim ay nagtingin-tingin lamang siya sa labas ng bintana. Kahit hindi naman kaaya-ayang tingnan ang mga dumaraan na mga sasakyan.

This is her way of passing time. Hindi naman ito ang unang beses na nag cut siya. Hahabol nalang siya sa namissed niyang lectures kanina.

She's not a perfect student. She may look like one but truly she's not. She have absences, too. But she doesn't fail. She always get an A.

Nang mapagtantong tapos na ang morning classes, tsaka lang siya pumasok sa school. Laking pasasalamat niya nang wala siyang nakasalubong na guro sa morning subjects habang naglalakad sa hallway papuntang classroom. Wala ring mga estudyange dahil malamang naglalunch na, kaya naging matiwasay ang paglalakad niya. Walang tao at tahimik. The kind of hallway she wants.

Pero mukhang iba yata ang plano sa kan'ya ng tadhana. Dahil isang liko nalang para makarating siya sa classroom nila ay nakasalubong niya ang guro niya sa subject na Restaurant Management.

She stilled upon seeing him, and so as he. Pareho silang nakatayo habang kaharap ang isa't-isa.

After a few seconds, she noticed his shoulders calm down. Bumaba rin ang kamay nito na kanina ay inaayos ang medyo nagusot na damit.

Dahil sa gulat ay hindi kaagad siya nakagalaw. Kung kanina ay wala lamang iyon sa kan'ya, ngayon ay hindi na siya komportable sa uri ng pagkakatitig nito. Na para bang kinikilatis siya. That always make her uncomfortable. Ayaw niya kapag may tumititig sa kan'ya. It's okay to look but staring is a different thing.

Gumawa siya ng isang hakbang paatras at akmang babalik sa dinaraanan nang hawakan nito ang braso niya. Gulat na nilingon niya ang guro. Hindi mahigpit ang pagkakahawak nito na siyang ikinahinga niya ng maluwag. Pero nabobother siya sa kamay nito na nasa braso niya.

As cliche as it sounds, but she felt something flowing down to her body. Para siyang nakuryente sa hawak nito kaya mahina siyang napaigtad. As much as she wanted to go away to calm her heart that's beating crazily, she can't. Ni hindi nga maalis ang tingin niya sa guro.

Now, she felt kinda weird calling him her teacher. What the? Pakiramdam niya napaka-inappropriate ng nararamdaman niya qpara sa lalaking nasa harapan niya.

Parang may bumabara sa lalamunan niya. Hindi siya makapagsalita. Gusto niyang pumiglas pero bago pa niya magawa iyon ay hinila na siya nito patungo sa cooking room. Walang tao roon at nakapatay ang mga ilaw. Pero nakikita niya pa rin ang paligid dahil sa binata.

She's shock when he made her lean on the counter table placed on the center after locking the door. Kinuha rin nito ang mga folders na nasa kamay niya.

Serenity gulp and couldn't breathe properly because of the tension. Lalo na no'ng muling humarap sa kan'ya ang guro na hindi maipinta ang mukha.

Goodness. What did I do?

KASABAY NG pag-igting ng kan'yang bagang ay ang pagpikit ng kan'yang mata. Bakit nga ba niya dinala rito ang dalaga?

Oh, well. Because he's pissed when he knows that he shouldn't. Hindi ito pumasok sa klase niya kanina. Fuck that he's feeling excited to see her, pero hindi man lang niya naaninag miski anino nito kanina.