The stranger

Chapter 10

"POV Zola"
"Ik had de gene moeten zijn die het niet gered heeft."

"Zola ik ben zo terug.." ik hoor de zenuwen in zijn stem. Ik knik; "Oké." Daarna loopt hij razendsnel de deur uit. Ik staar hem raar na. Wat is er met hem aan de hand?

Een paar minuten later komt hij terug, helemaal niet meer zenuwachtig. "Vince, wat is er aan de hand?" Hij lijkt te schrikken van mijn vraag. "Er is niks aan de hand?" Zegt hij voorzichtig. "Ik weet dat er wat aan de hand is, je doet anders." Zeg ik, een beetje geïrriteerd. "Zola vertrouw me, er is niks aan de hand." Ik knik en zet een neppe glimlach op; "Oké dan, ik vertrouw je." Hij glimlacht en knuffelt me. "Heeft iemand ooit al wel eens verteld hoe mooi je bent?" Vraagt hij, met de grootste glimlach op zijn gezicht die je maar kan hebben. Ik begin te blozen. "Nou, hoe mooi dan?" Zeg ik plagend, maar wel zacht. "Bloedmooi." Zegt hij, vol trots. Ik glimlach van oor tot oor en voor even, vergeet ik al mijn zorgen.

"Zola, ik moet weg.." zegt Vince ineens, uit het niets. "Waarheen?" Vraag ik. "Ik heb afgesproken.. met.. iemand." Zegt hij, een beetje zenuwachtig. "Met wie?" Vraag ik snel. "Luna." Zegt hij zacht. Ik schrik en een jaloerse steek gaat door me heen. Luna? Serieus? Mijn béste vriendin Luna? "Mhm." Ik draai me snel om en loop naar boven, waarna Vince zucht en me achtervolgt. "Zola.." ik schud mijn hoofd. "Je hebt een afspraak, je kan niet te laat komen." Glimlach ik. Ik besef me nu pas dat ik echt heel bitcherig aan het doen ben. "Waarom vind jij het zo erg dat ik afgesproken heb met Luna?" Knipoogt Vince. Ik word rood. "O-omdat.." ik kan niet uit mijn woorden komen. Vince grinnikt; "ik zie je vanavond weer." Fluistert hij in mijn oor, waarna hij wegloopt en mij met kippenvel achterlaat. Ik zucht diep. Wat doet deze jongen toch met me?

Als iedereen weg is, inclusief Daisy en Tim, besluit ik een rondje te gaan lopen. Ik doe mijn oortjes in en zet mijn playlist aan, terwijl ik naar het park loop.

Eenmaal in het park aangekomen, is er helemaal niemand, behalve een paar jongens, ik schat ze iets ouder dan mij. Ze staan te roken, gadverdamme. Als ik dichterbij kom fluiten en roepen ze naar me. Het is lekker weer, dus ik heb een kort rokje aan, met een strakke crop top. Ik voel me een beetje ongemakkelijk worden. Dit komt wel vaker voor, maar meestal zijn er dan mensen en kunnen ze me niks doen, terwijl ik deze keer helemaal alleen ben, met hun.

Ik kom steeds dichterbij, dat moet wel, want er is geen andere weg het park uit. Ik begin steeds sneller te lopen, tot de jongens op een gegeven moment naar me toe komen. "Wat doet zo'n mooi meisje zo alleen in het park?" Knipoogt een jongen, waarschijnlijk de "leider" van de groep. Ik besluit niks te zeggen en gewoon door te lopen, maar ik word bij mijn schouder vast gepakt. "Awh, word je een beetje verlegen van ons?" Grinnikt hij daarna.
Ik kijk hem een beetje bang aan. "We laten je met rust, maar daar willen we natuurlijk wel wat dingen voor terug." Knipoogt hij dan. "En wat bedoelen jullie daar dan precies mee?" Zeg ik zacht. "Wat denk je.."

Een tijdje later ben ik met ze mee naar huis getrokken. Tegenstribbelend en slaand, maar ze gaven geen fuck. Daarna zijn ze 'met me aan het werk gegaan.' Ik zit helemaal onder de zuig zoenen, en onder de krassen. Ik heb overal pijn en kan niet meer lopen. Dus hoe ga ik naar huis? Ik heb letterlijk geen idee. Waarschijnlijk moet ik hier blijven slapen..

Thom komt de kamer binnen. Thom is de jongen die de "leider" van de groep is, die me aansprak. Hij zat vroeger bij mij op de basisschool in de klas, en ik was beste vrienden met hem. Op een gegeven moment ging hij de drugs/alcohol wereld in en heb ik het contact met hem verbroken, maar nu ben ik hier weer; in Thom zijn huis; nu niet als beste vrienden, maar als verkrachter en slachtoffer. Ik zucht diep en een traan rolt over mijn wang, waarna ik me naar achter laat vallen op het bed en daarna val ik meteen in een diepe slaap.
Ik heb vandaag veel te veel meegemaakt..

De volgende morgen word ik wakker gemaakt door Thom. "Wow, ik heb een meisje laten overnachten? Dat is nieuw, normaal willen ze altijd meteen weg en willen ze niet méér." Knipoogt hij grinnikend. Normaal heb ik in dit soort situaties echt een grote mond, maar op een of andere manier durf ik dit niet bij Thom.
"Maar jij wilt dus meer?" Vraagt Thom doodserieus. Ik schud zacht met mijn hoofd, maar dat lijkt hij niet op te vangen als een nee; hij komt namelijk naast me zitten en zoent me. Daarna gaat hij over naar mijn nek waar hij een  zuigzoen neer zet, en hij gaat steeds verder naar onder. Tot op een gegeven moment; ik heb al mijn moed verzamelt en duw hem van het bed af. Ik zit helemaal onder de zuigzoenen en ik ben hard aan het huilen. "Blijf met die tyfus poten van mijn lichaam af!" Gil ik.
"Oh, dus dit mooie meisje kan wel praten?" Glimlacht hij. "Ik hou wel van brutale meisjes." Zegt hij met een knipoog.

A/N
Drama drama drama,
Lemme know of je t leuk vond hehe