The stranger

Chapter 11

"POV Zola"
Ik kijk hem aan met een afkeurende blik, en daarna kijk ik snel op mijn telefoon om te zien dat ik 12 gemiste oproepen heb en 35 gemiste berichten; allemaal van Vince, Jayden en Tim.
Ik sta meteen op. "Waar denk jij heen te gaan, mijn mooie meisje?" Zegt hij met een knipoog. "Naar huis." Glimlach ik terug. "Moet ik je anders brengen?" Grinnikt hij. "Ik val nog liever dood." Met die woorden loop, nouja, ren ik de deur uit; maar goed, hij is natuurlijk veel sneller dan ik, wat had ik dan gedacht.. hij pakt me van achter vast en knuffelt me. Hij legt zijn hoofd in mijn nek, en ik zucht. "Wat wil je nou van me?" Zeg ik geïrriteerd. "Ik wil jóu." Fluistert hij hees in mijn oor. Meteen duw ik hem van me weg. "Ik jou niet." Zeg ik bot, waarna ik wegren.

Eenmaal thuis aangekomen is er niemand thuis, tenminste, dat dacht ik..
Ik loop de keuken in en zie Daisy en Tim daar. Zeg maar, zonder kleren. Ik schrik en draai me meteen om, waardoor ik tegen Vince aan bots. En natuurlijk, ik schrik nog harder. Hij pakt me vast zodat ik niet val en we lopen snel weg.

"Uh ja dat was ongemakkelijk." Zeg ik zacht. "Ons kunnen ze hier niet betrappen." Zegt Vince met een grinnik. "Omijngod, jij—..." nog voordat ik mijn zin af kan maken drukt Vince zijn lippen op de mijne.

Een tijdje later zitten Vince, Tim, Daisy en ik op de bank. "Zola, waar was je vannacht?" Vraagt Tim. "Uhm, ik was bij Luun." Bedenk ik snel. "Nee, we hebben Luna gebeld en die wist ook niet waar je was!" Roepen ze in koor, en een beetje geïrriteerd. "Oké, ik was bij Thom." Zeg ik zacht, waarna ik Vince zie schrikken. "Dé Thom?" Roept Tim in paniek. "Dé Thom." Herhaal ik hem.

Na even gepraat te hebben over wat er vannacht is gebeurd, loopt Tim snel de deur uit. Ik ren achter hem aan en zeg dat hij moet stoppen. "Tim! Alsjeblieft.." smeek ik hem. "Misschien doet hij daarna nog wel ergere dingen, met mij, of met iemand anders. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat hij andere meisjes verkracht.." zeg ik zacht. "Zola, luister, laat mij mijn ding doen, oké? Ja dankjewel." Zegt hij, waarna hij wegloopt. Ik zucht diep.
Ik hoop niet dat Tim wat ergs gaat doen..

"POV Zola, 1 dag geleden."
Ik zit verlegen op het bed en staar naar mijn voeten, Thom komt net in de deuropening staan. "Als je iemand, maar dan ook iemand iets verteld over wat er gisteren, vannacht
of net is gebeurd, dan.." hij stopt even met praten en denkt na; "dan.. zie je wel wat er gebeurd." Zegt hij, waarna hij wegloopt met de grootste glimlach die een mens maar kan hebben. Wat háát ik die jongen.

"POV Zola"
Ik ben maar naar huis gegaan, en ik zit nu te wachten tot Tim eindelijk terug komt. Of.. zal hij wel terug komen? Misschien wordt hij wel opgesloten, in elkaar geslagen of.. ik kan er niet aan denken. Een steek van angst gaat door mijn lichaam heen en mijn hart gaat steeds sneller kloppen. Ik word er misselijk van.

Vince komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. Ik nestel me tegen hem aan. Hij aait zachtjes en rustgevend over mijn arm heen. "Alles komt goed Zola.." fluistert hij zacht in mijn oor, waardoor ik kippenvel krijg. Ik knik zachtjes naar hem. "Dankjewel Vince." Fluister ik terug.

De deur wordt opengegooid; daar staat Tim. Met een bloedneus, en een blauw oog. Hij komt op me aflopen, en pakt me bij mijn armen beet, waardoor hij mij omhoog kan trekken. Ik word bang en weet niet wat er met Tim aan de hand is. "Tim.. laat me los.. je doet me zeer.." zeg ik, kreunend van de pijn omdat Tim me zo hard vast heeft gepakt. "Doet er niet toe, je komt met mij mee, met of zonder pijn, dat maakt niet uit." Zegt hij nors. Ik kijk hem bang aan. Tim zou nooit zoiets doen.. "Laat haar fucking los, Tim!" Roept Vince nu, maar Tim is te snel en pakt mij op, en rent met mij de deur uit. Ik sla hem op zijn rug waardoor hij misschien zal loslaten, maar dat doe hij niet. "Zeg dan op zijn minst waar we heen gaan." Zeg ik, met een brok in mijn stem.
"Naar míj́n huis." Zegt hij met een knipoog.

A/N
Kut hoofdstukkieeee