Metapora sa Pluma

ANG PLUMA

Ang Pluma

Bakas ang hinagpis sa kaniyang mukha,
kita ang badha ng yaong nakakubling hilahil
nais na niyang makawala,
sa kulungan ng panaghoy, dahil kirot ay hinahabol siya

Ngunit bagwis niya'y tila napipigilan
makaalpas lamang— tangi niyang inaasam,
ngunit ang pagkakahabi ng hawla,
ay masyadong mahigpit upang siya'y makalaya

Kahabag-habag na nilalang!
Waring may tanikalang nakapulupot sa leeg niya,
patuloy na nagdurusa,
'pagkat nawalan siya ng tinig na magsabi ng nadarama sa kaniyang sinisinta

Dahil sa bawat papel, may lumalapat na metapora,
sa bawat kathang nagagawa,
sa bawat pag-ukit ng pluma,
ay may mga letra na naghahayag ng damdamin na 'di maipabatid sa iniirog niya

Ang sansinukob niya'y patuloy pa ring dumaraing
nawa'y mapakinggan ang kaniyang hinaing,
gamit ang papel at pluma,
makakawala ang mga salitang nais niyang sabihin
at makagagawa ng panibagong tula't prosa na alay para sa iniibig.