"badass" ' sequel story
Młody kryminalista i wredny dupek podbijają świat, trzymając się za ręce.
the highest ranks
#72 w FF - 24.06.2020
#106 w FF - 30.05.2020
#122 w FF - 5.05.2020
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Chyba nigdy w życiu, a raczej na pewno, nie widział czegoś takiego. Wszystkie płaskie powierzchnie były dostojnie wyłożone mniej lub bardziej miękkimi wykładzinami, ściany również, od krawędzi podłogi do połowy, gdzie zdobienie przechodziło w minimalistycznie strojne tapety. Pomieszczenia wyglądały jak żywcem wzięte z filmów o ludziach, którzy pieniądze nie tylko mieli w portfelu, ale i jedli je na śniadanie i podcierali się nimi. Nawet by nie przypuszczał, że dla ozdoby można było nastawiać w pokojach tyle absurdalnie bezsensownych drobiazgów, jak historyczny nocnik ze świeżymi kwiatami, czy mosiężny posążek gołego faceta. I tacy ludzie nazywali jego prymitywem, podczas gdy sami zachwycali się chwastami wyglądającymi jakby piły szczyny pałacowego błazna?
- Twój pokój, kolego jest zaraz obok, doktor Mun cię zaprowadzi. - Henry machnął dość lekceważąco na Jungkooka, oddalając go z doktorem. Następnie podszedł leniwym krokiem do Taehyunga, nie pozwoliwszy mu zaprotestować. - Pewnie sobie myślałeś, że będziemy tylko patrzeć i w milczeniu starać się o to, żebyś się nie potknął, co?
Tae, nie zmieniając niewzruszonego wyrazu twarzy, założył ramiona na piersi i z subtelnym okazaniem ignorancji, przechylił się na bok, przeniósłszy luźno ciężar ciała na prawą nogę.
- A wy pewnie myśleliście, że ja będę w milczeniu czekał na wasze żałosne podsłuchy i rozkazy?
- Może nie do końca... Ale, że przynajmniej choć odrobinę będziesz współpracował.
Na dźwięk tego słowa, żołądek zaciskał się Taehyungowi już sam z siebie. Henry'ego zdaje się całkiem śmieszyło jego zdenerwowanie i nie zamierzał przestawać coraz mocniej przydeptywać mu na odcisk.
- Dobra, ujmę to tak, profesorku; współpraca ze mną wygląda tak, że ja robię swoje i przy okazji nie działam na waszą niekorzyść. Heechul musiał w swoich papierkach pominąć mnóstwo istotnych rzeczy...
- I chyba nie powiedział ci wielu szczegółów na temat tego, jak wyglądają sprawy tutaj.
- Mówiłem ci już, że on od początku wiedział, że i tak zrobię co mi się będzie podobało. To, czy kasa znajdzie się w twojej kieszeni, słonko, zależy od mojej wolnej woli. Jak chcesz mieć popychadło i wylądować w kajdankach, to weź sobie te pachołki z przedszkola swojego koleżki i załóż im swoje podsłuchy.
Henry niedyskretnie westchnął. Wepchnął dłonie do kieszeni spodni i z uniesionymi brwiami pokiwał głową.
- Okej, Kim Taehyung. Zróbmy tak; nazwijmy to drobnym nieporozumieniem i zapomnijmy. Dzisiaj popatrzę co masz do zaoferowania, skoro jak mówisz, dasz sobie radę i jeśli faktycznie tak będzie, to ja dopasuję się do ciebie. Ale jeżeli zawalisz chociaż w jednej rzeczy, robimy po mojemu.
- Poważnie... - prychnął Taehyung z wyczuwalną krztyną rozbawienia. - Gdyby zrobienie ze mnie jakiegoś podwładnego było takie proste, to nie miałbym jaj stawiać własnych warunków osobom, które mają się za lepsze, psorku. A teraz daj mi moment, bo muszę ogarnąć sobie fajki.
