Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam.
Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Alıp buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak gülümsemesiyle çıkan güneşle ısınmak ist...
Bilmediğim sularda yüzüyordum. Ucu bucağı görünmeyen ama tertemiz berrak bir suda.. Her şeyden çok uzak kimsenin bilmediği sadece bana özel bir deniz belki de okyanus. Güneş sadece beni ısıtıyor, bulutlar ona meydan okur gibi beni biraz gölgede bırakmak istiyordu. İleride çok ileride gözlerimi kısarak baktığım tarafta bu denizin ya da okyanusun karanlık simsiyah sularını görüyordum. Oraya güneş bile ulaşmıyordu. Suyunun soğukluğunu düşündüğümde titretiyordu beni.. Ama olduğum yerde tertemiz suların içinde güneş huzursuzluğumu anlamış gibi daha da yaktı tenimi. Karanlık siyah sular her ne kadar şuan benim sularıma karışmasada orda atan bir kalp vardı ve bir gün mutlaka benim sularımı bulandıracaktı.
Karanla olmak, onun tenine dokunmak, dudaklarının tadına bakmak işte böyle hissettiriyordu.
Şimdi onun arabasında onun kokusunu soluyarak evinden ayrılıyordum. Yakınlaşmamızdan sonra Nigar hanımın seslenmesiyle eve dönmüş ve beraber yemek yemiştik. Bu sefer Nigar hanımda bizimle oturmuş bize eşlik etmişti, ki bu durum oldukça işime geldi çünkü Karan'ın bu konu hakkında konuşmasını istemiyordum. Nigar hanım sofradayken bile imalı bakışlarını atmaktan geri kalmamıştı.
"Aa tamam tamam sen gitme şimdi ben alırım hatta kalsın bende alışkın sonuçta."
Karan'ın kaşlarını çatarak baktığını hissetmiştim. Muhtemelen bende kimin kalacağını merak ediyordu.
"Yok Karanlayım."
"Kapat Elif telefonu." gülerek imalarına başlamıştı tabi hemen.
"Görüşürüz."
Telefonu kapattıktan sonra Karan'a döndüm. "Beni eve bırakmadan önce bir yere uğramamız lazım."
"Nereye ?"
"Ben tarif edeceğim sana yolu. Minik bir misafirim olacak bu gece onu almalıyız."
"Kimmiş o ?" sesinde bastıramadığı merak gözlerinden de belli oluyordu ve anlamadığı için huzursuzluğunuda sezebiliyordum.
"Gelince görürsün." dedim sadece.
Biraz sonra söylediğim adrese geldiğimizde Karan arabayı durdurdu. Arabanın içerisinden eve bakarken "Bekle burda hemen geliyorum." dedim. Arabadan indiğimde bakışları üstümdeydi. Eve doğru yürürken oda arabadan elinde sigara paketiyle indi. İlk defa sigara içerken görüyordum onu. Paketin kapağını açtıktan sonra öne doğru salladı. Paketten dışarıya fırlayan beyaz filtreli sigaralardan birini dudaklarının arasına alarak paketten çıkardı. Tek eliyle paketin kapağını kapatırken diğer eliyle sigarasını ateşledi. Onu izlediğimi farkettiğinde içine çektiği nefesi bana bakarak serbest bıraktı ve çıkan dumanlarla hafifçe gözleri kısıldı. Bu görüntü nefesimin kesilmesine sebep olurken ayaklarıma hareket et komutu verdim ve evin bahçesine girdim.
..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
