12. ÇEKİM

98.3K 2.7K 1.4K
                                    

Ben size Miraz'a kızmayın dedikçe Miraz anti fc kesildiniz başıma size hiç bir şey demiyorum.. 🤦🏻‍♀️😅😅

Bir diğer konuda ben bölüm yayınlarken şu gün bölüm günleri ya da haftada bir bölüm kesin atacağım demiyorum. İnsanız ve bir günümüz birine uymuyor. Bazen ilham gelmiyor bazen yazdığım içime sinmiyor bazen tüm gün dolu oluyorum girip iki satır bile yazamıyorum. Durum bu iken sınavımdan önceki gece moralim belki kötü olur çıktığımda diye sınavdan önce ki gece 2 ye kadar uzun bir bölüm yazıp yayımladım. Diyebilirsiniz ne yapalım bu bizim sorunumuz değil diye ama ben böyle uğraşırken aradan daha yeni bir hafta geçmiş olmasına rağmen "yeni bölüm neden gelmiyor ?" "ne zaman yazacaksın ?" gibi üslubun daha da değiştiği yorumlar alıyorum. Kaldı ki ben buraya hobi olarak bir şeyler yazıyorum devamını getirme zorunluluğum yok.
Bu kadar beğenileceğini ve 40.000 okuyucuya ulaşacağımı da tahmin etmezdim. Güzel bir aile olduk çok güzel dönüşler alıyorum sizden ve çokta seviyorum sizleri. Yorumlarınız yada "yb" "yeni bölüm ne zaman gelir ?" mesajlarınız için değil bu serzenişim aksine bunlar beni yazmam için motive ediyor kimseyi kırmak istemem arada bir kaç dediğim gibi üslubun değiştiği yorumlar gördüm. Açıklama yapmak istedim.

🦋

Uzaklardan gelen bir ses beni tatlı uykumdan çekmeye çalışıyordu. Göz kapaklarımı kapalı tutmaya çalışsam da bu oldukça zordu. El yordamıyla telefonu bulduğumda tek gözümü açarak kimin aradığına baktım.

Annem arıyor...

Sabah sabah bu kadın beni niye arıyor ki.

Gözlerimi tekrar kapatarak telefonu cevapladım. "Efendim anne."

Ses yok.

"Anne diyorum efendim ne oldu ?"

"Siz kimsiniz ?" dedi annem bana.

Annemin sesi de.. Bir dakika ya bu annem değil ki.
Arkadan belime sarılan kollarla irkilerek gözlerimi açtım.

Biz Karanla uyumuştuk.

"Güzelim kapat şu telefonu." dedi Karan uyku mahmuru bir sesle. Başını göğsüme koyarak bedenini de bedenimin üzerine çıkardı.

Tatlı uykumdan tamamen ayılmış bir şekilde bir Karan'a bir telefona bakıyordum. Karan'ı omzundan dürttüm ama bir tepki vermedi. Daha sert ve durmadan dürtmelerim omzuna vurma noktasına gelmişti.

Karan bir hışımla başını kaldırdı "yavrum bir uyutmadın ilk defa da uyumuyoruz ki." dedi. Bakışlarım telefona kaydığında annesi hâlâ aramayı sürdürüyordu. Karan'ın bakışları değişerek "ha başka bir şey istiyors.." anında elimle ağzını kapattım. Parmaklarım altında kıvrılan dudakları hissediyordum.

Karan parmaklarıma öpücükler bırakmaya başladığında telefonun ekranını ona çevirdim. Önce boş boş baktı sonra kaşları hafifçe havalandı. "ee ne olmuş yani kapat gitsin." dediğinde hemen aramayı sonlandırıp telefonu fırlattım.

Ellerimi yüzüme bastırırken kendimi yastığa gömdüm. "Rezil olduk kadın hep konuşmalarını duydu. Başka bir şey anlayacak. Of ya ben seni unuttum kendi telefonum gibi açtım. Rezillik gerçekten rezillik."

Karan kollarını iki yanımdan yatağa bastırdı. "Onu hiç ilgilendiren bir durum değil bu. Tanıştığınız zaman ona bu konuyu açmaması gerektiğini söylerim." dedi.

Tanışmak mı dedi o ?

"Ne tanışması Karan annenle neden tanışayım ?"

Yüzü anında ciddi bir ifade aldı "sen ne zaman kavrayacaksın benim olduğunu ? Vakti geldiğinde evleneceğiz benim senin ailenle tanışacağım gibi sende benimkilerle tanışacaksın. Uzamasın istiyorsan orası ayrı ben her şey usulüne göre olmasını istersin diye düşündüm." dedi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 07, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BERCESTE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin