Black ↬ Jenmin

•exercise

Sınır: 75 oy 350 yorum
Keyifli okumalar💜

•

Hastaneye doğru sürerken aklıma tonca düşünce akın etmişti. Birincisi -umarım- nöbetçi bir hastane bulabilmekti. İkincisi ise tahmin edildiği üzere Lalisa'ya bunu yapanın kim olduğuydu.

Jisoo'yla tartışmamızdan sonra benimle hiçbir şekilde göz göze gelmemiş ve tek kelime etmemişti. Sadece başını cama yaslamış sakince dışarıyı seyrediyordu.

Daha önceki müsabakalarımda hiç böyle bir şey yaşamamıştım, hiç tehdit edilmemiştim ve üstelik hiç kimse çevremdekilere zarar vermeyi denememişti.

Bulacaktım, er ya da geç bunu yapan kişi ortaya çıkacaktı ve beni o zaman kimse durduramayacaktı. Bu yapılan hadsizlikten başka bir şey değildi.

Jisoo'nun aklındaki asıl soru finaldeki müsabakadan çekilip çekilmeyeceğimdi ancak bunu dile getiremeyecek kadar kızgındı ya da kırgındı, bilmiyordum.

Tek bildiğim bir şey varsa o da o müsabakadan çekilmeyeceğimdi. Bu "uyarı" asla umrumda değildi ve asla da gözümde büyütmeyecektim. Bu demek değildi ki onu bulmayacağım, aynı duruma onu getirmeyeceğim...

Hayatımın gidişatı o müsabakaya bağlıydı ve ben çekilmeyecek kadar istikrarlıydım. Her kim olursa olsun beni kararımdan döndüremezdi.

Nöbetçi bir hastane bulduğumda arabayı gelişigüzel park ettim. Jisoo nöbetçi doktora seslendiğinde birkaç sağlıkçı sedyeyle birlikte buraya gelmişti.

Lalisa'yı dikkatli bir şekilde sedyeye yatırdıklarında Jisoo'da olanları anlatıyordu. Ben ise hareket edemiyordum. Üstüme büyük bir ağırlık çökmüştü.

Telefonumda annemle babama dair tonlarca arama ve mesaj vardı ve ben geri dönemeyecek kadar bitkindim.

Hastaneye girdiğimde Lalisa'yı ayıltmışlardı. Gözlerini açtığında canının acıdığını belli eden bir ses koyvermişti dudaklarından.

"Ah.. Benim burada ne işim var?"demişti. Gözleri beni bulduğunda endişelendiğini farkettim. Endişelenilmesi gereken bir durum varsa o da şu anki durumuydu ve o bana mı endişeleniyordu?

"İyi misin Jennie? Bir yerinde bir şey var mı?" Başına çok vurmuş olmalılardı çünkü ben sorduklarında bir mantık bulamıyordum.

Anlamsızca Lalisa'ya bakarken Jisoo beni iğnelemeyi eksik etmemişti.

"O gayet iyi sen hiç merak etme! Asıl sen nasılsın? Bir yerin ağrıyor mu?" demişti Jisoo.

Kendi açısından haklı olabilirdi ancak bu beni iğnelemesini gerektirmezdi.

"İyiyim sadece kaşım acıyor, sanırım kaşımla bir dertleri var," dedi tebessüm ederken.

Zoraki bir gülümseme yerleştirdim dudaklarıma. Hemşire Lalisa'yı kontrol etti.

"Önemli bir şey yok. Serumdan sonra pansuman yapılacak, ondan sonra çıkabilirsiniz," dedi hemşire ve Lalisa'nın serumunu düzelttikten sonra odadan çıktı.

Bir süre serumu izledim.

"Sana vuran kişiyi görebildin mi?" dedim daha fazla bu sessizliğe dayanamayarak.

"Görmez miyim? Tabiki gördüm,"dediğinde konuya daha da odaklandım.

"Uzun boylu, hafif kalıplı esmer bir kızdı," dedi ve sesli bir şekilde yutkundu.

"Geri çekilmeni istemiyorum," diye ekledi ardından. Zaten geri çekilmeyecektim ancak bunu duymak kendimi bir nebzede olsun iyi hissettirmişti.