Bugün benim gerçekten çok uzun zamandır yazmak istediğim ve yazarken çok eğlendiğim bir bölümle karşınızdayım^^ Bence bu kitabın en yararlı bölümü bu olacak^^ Kısaca, başlıktan da anlamışsınızdır, Seo Taiji'den BTS'e yani 1992'den 2020'ye Kpop tarihiyle alakalı olacak bu bölüm^^
Hadi fazla uzatmadan başlayalım^^
(Bu arada profilimden yeni yayımladığım 2PM üyesi Lee Junho bazlı tek bölümlü hayran kurgusuna da ulaşabilirsiniz^^)
...
K-Pop terimini beğensinler ya da beğenmesinler dünyadaki neredeyse herkes biliyor; belki Gangam Style'dan, belki bir BTS klibinden ya da Twitter'daki sinir bozucu bir dans videosundan. Peki hepsi nereden başladı?
İlk başta Kore, Doğu Asya'da Japonya ve Çin arasında bulunun bir yarımadaydı. 4000 yıldan fazla bir süre boyunca da kendi içlerinde gayet iyi idare ediyorlardı. Sonra 1910 yılında Japonya, Kore'yi işgal etti. Bu 1945'e yani Japonya 2. Dünya Savaşını kaybedene kadar sürdü. Ardından 1950-1953 yılları arasında Kore savaşı patlak verdi, böylece yarım ada komünist Kuzey Kore ve kapitalist Güney Kore olmak üzere ikiye bölündü. Sonra da devam eden Soğuk Savaş arasında sıkışıp kaldılar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Savaşlardan dolayı ekonomileri pek de iyi değildi, ayrıca müzikleri de daha çok halka hitap etmemekle birlikte çeşitli de değildi. Kore'deki genel müzik anlayışı geleneksel ve Japonya etkisinde oluşan trot tarzından oluşmaktaydı -çok çok önceden.
1970'lerde ekonomi iyileşti. Rock, jean pantolonlar, akustik gitarlar, hayattan eğlenen gençler; hepsi Kore'ye giriş yaptılar. Ama hükumet hala daha fazla özgürlüğü desteklemiyordu ve insanların sürekli, durmaksızın çalışmalarını istiyorlardı.
1980'ler geldi. İki terim de müzik sektörüne giriş yaptı: folk şarkıları ve balladlar. İlkin ballad türünde şarkı veren sanatçılar popülerleşti. Yoo Jae Ha, Lee Mon Sae, Lee Seung Chul bu dönem baya iyi işler başardılar. Sonra Cho Yongpil, Sinawe, Deulgukhwa gibi efsane isimler dahil oldu. Beatles, Madonna ve Micheal Jackson gibi sanatçıları dinlemek yerine yukarıdaki saydığım isimler dinlenmeye başlandı.
1990'lara kadar Kore zenginleşti. Kimse işsiz değildir, insanlar bu yükselişe Han Nehrinin mucizesi adını verirler. Olimpiyatlar Kore'de yapılır, başarılı CD dağıtımları gerçekleşir, çocuklar Nike marka ayakkabı giymeye başlar, konserlere gider, klüpler açılır ve dans etmek ciddi bir iş haline gelir.
Sonra 1990'lar sahneye çıkar ve K-Pop'ı tanıtır.
Hip Hop, dans, R&B; bütün bu yeni müzik tarzları ortaya çıkar. Ama tabii ballad ve folk türü şarkıların popülerliği devam eder. Birçok kendi sözlerini yazan şarkıcı popülerleşir: Shin Seunghun, Lee Seunghwan, Yoon Jongshin, Exhibition, Toy ve daha fazlası.
Sonra 1992 yılının Mart ayında Seo Taiji adında birisi birden bire ortaya çıkar. Asi doğmuştur, kanı kaynıyordur, farklı görünür. Grubu Seo Taiji&Kids deliler gibi dans etmektedirler ve başlık şarkısı I Know olan bir albüm yayınlarlar. Ve var olan bütün ödülleri süpürürler. Benzer Deuce gibi gruplar onlarla yarışabilir ama Seo Taiji&Kids her şeyi değiştirir. Eleştirmenlere göre 1992 K-Pop tarihi için en önemli yıldır. Seo Taiji; trot, ballad, folk gibi müzik türlerini yok eder. 1996'ya kadar dört albüm yayınlarlar. Daha sonra halk Seo Taiji&Kids'in şarkılarını geriye sararak dedikleri şeylerin şeytani ve eşcinsel içerikli mesajlar verdiğini öne sürer, garip bir biçimde.
