4.°Uçurum°

810 35 19
                                    

-BUNDAN SONRA ISTESEM DE BIRAKAMAM.

Işıldayan gözlerle ona baktım.

- Şöyle bakmayı kes. Seni sevdiğim için kurtarmadım ordan.

Kızın ona karşı olan duygularını öğrenmişti ve eğer onu sevdiği için de değilse ne için kurtarmıştı?

-Ne için o zaman?

Nasıl diye bilirdi? Aysura'nın babası onu sevmese de, onu bir zamanlar çok seven annesi olmuştu. Birde her ne kadar yanında olmasa da onu çok seven kardeşi vardı. Peki ya Ateş? Onun kimsesi yoktu evet o bir mafyaydı ama mafyaların ailesi olmaz mı? Ateş yalnızdı. Annesi onu daha çocuk olduğu zaman yetimhaneye vermişti. Ateş yetimhaneden çıkınca sokakta kalmış ve bilmeden karanlık işlere bulaşmıştı. Her şeyi kendi kazanmıştı. Hem zengin bir iş adamı, hem de karanlık bir mafya basçısı olmuştu. Ateş büyüdükçe kinle doluyordu. Ailesinin onu neden bıraktığını hep çok merak ederdi. Büyümüştü. Zengin, yakışıklı ve sert bir iş adamıydı artık ve ailsini bulmuştu. Istenmeyen, bir eğlence sonucu olmuştu Ateş. Annesi de onu mecbur doğurup kariyer için bırakmıştı yetimhaneye. Babası ise Ateşi öğrendiğinde onun umrunda bile olmamıştı. Ateşi şimdiye kadar seven kimse olamamıştı. Tabi zengin biri olunca peşine takılan onunla olmak için can atan sürtük kızları saymazsak. Ama Ateş biliyordu hepsinin palavra olduğunu, para için onu istediklerini. Ama bu kız kesinlikle diğerleri gibi değildi. Çok farklı ve masumdu. Işte itiraf edemesede onu geriye döndüren bu kızın sevgisiydi. Ilk defa 'SENİ SEVIYORUM' lafını birinden masumca duymuştu. Içine oturmuştu onun. Onu bırakıp yükünden kurtulacaktı ama yapamadı. Istemsizce inaniyordu kıza ve yanlış yaptığını haykırıyordu içindeki ses. Işte bu yüzden hayatında ilk defa onu bu kadar masumca seven,hatta ilk seven birini de kayb etmek istememişti.

-Sana hesap verecek değilim!

Sessizce yola odaklanmıştı ikisi de. Çok yorgundu Aysura. Ayağa kalkacak hali bile yoktu. Kolay şeyler yaşamamıştı. Ateş az daha geç kalırsa tacize uğrayacaktı. Hemde buna sevdiği adam neden olacaktı. Düşündükçe delirecek gibi oluyordu. Bıkkınca bir nefes alıp başını arkaya yasladi.

Eve geldiklerinde Ateş kızın yüzüne bile bakmadan arabadan inmiş ve direk odasına çıkmıştı. Duş alırsa belki biraz rahatlar kendine gelir diye düşünmüştü ama hayır! Leventi öldürmüş olsa da hala rahat edemiyordu. Nasıl onun olana dokuna bilirdi. En çok da kendine kızıyordu. Kızı orda bırakıp gitmemeliydi, o kadar yalvarmisti ki kız ona. Üstelik onu bulurkenki korkmuş ve deli gibi ağlayan halı gözünün önünden gitmiyordu. Hemen duştan çıktı aynadaki yansımasına bir yumruk attı ayna paramparça olmuş her yere saçılmıştı. Banyodan çıkıp aşağı indi ama kız ortalıkta görünmüyordu. Kaçmış ola bilirdi. Çünkü Ateş tüm adamları yollamış ve 2 saatdir soğuk suyla banyoda yıkanıyordu. Kaçmak için bundan iyi bir fırsat olmaz. Eğer kaçtıysa çoktan yardım da çağırmış ola bilirdi. Adam dikkatsizliğine küfür ederken üstünü giyinip onu aramak için odasına çıktı. Tam odasına girecekken kızın odasından sesler duydu. Hizla ıçeri kapıyı açınca gördüklerine inanmadı. Kız yatakta bacaklarını kendine çekmiş bir şekilde başını yatak başlığına yaslayib ağlıyordu. Onu görünce hemen bacaklarını yatakdan sarkitti. Ona doğru adım attı Ateş. Ne yani gitmemiş miydi? Şansı varken onu bırakıp kaçmamıştı. Neden? Bu kadar mı seviyordu onu.
Sadece gözlerine baktılar bir birilerinin.
-Hazirlan!
-Nerey gidiyoruz?
-Hazirlan dedim!
Ateş öfkeli bakışlarını ona yollayıp odadan çıktı. Sözünün ikiletilmesinden hoşlanmazdı. Aysura kalkıp sade bir elbise aldı dolaptan, upuzun ipeksi saçını açık bıraktı. Aşağı indi ve Ateşi bekledi. Beraber arabaya bindiler. Nereye gittikleri hakkında hiç bir fikri yoktu Aysura'nın. Belki, belki yine ondan kurtulmak isteyecektir. Ama hiç bir şey söylemeden yolu izledi Aysura. Sonunda bir uçurum kenarında araba frenledi.
-In.
Kapısını açıp ındi arabadan Aysura. Ateş de yanına geldi.
- Ne zamandır?
-Anlamiyorum.
- Ne zamandır beni seviyorsun?
- Gördüğüm andan beri.
- Ne zaman gördün?
- Restutantdayken hep görüyordum.Gizlice izliyordum.
- Benim için ne yapa bilirsin?
- Ne istersen.
- Bu uçurumdan atla desem?
- Gözümü bile kırpmam.
Aysura uçuruma doğru adımladi. Ailesi yoktu ,evi yoktu, işi yoktu , tek bir sığınacağı vardı. ATEŞ... ondan onun için ölüm istemişti. Aysura severek yapardı bunu. Hafifçe esen rüzgarda omuzlarından sarkan saçları kurtulmak ister gibi uçuştu. Arkasını uçuruma çevirdi..ellerini iki yana açdi..gözlerini sımsıkı kapadı ve Seni ölümüne seviyorum Ateş... son sözleri oldu .

*************

Gözlerini açtığında Ateşin evinde eski odasında olduğunu anladı. Son hatırladığı..ah evet uçurumdan atmıştı kendini ama nasıl buraya gelmişti. Rüyamı görüyordu? Açılan kapının ardından gördüğü yüzle duraksadi. Ateş onun yanına yaklaşıyordu. Ateş onu sınamak istemişti, ona olan sevgisini ölçmek istemişti.
Ve bu küçük kızın sevgisi karşısında ne diyeceğini bilemiyordu. Onu kurtarmıştı uçurumdan. Daha önce kimse onu bu kadar önemsememişti. Ne yapacaktı bu küçük kızla hiç bir fikri yoktu.
- Sadece dinlen. Birazdan birileri sana yemek getirecek.

Daha fazla duramayip odasına çıktı. Onun ardından odaya gelen kadın yemekleri Aysura'ya uzattı. Hiç istemese de teşekkür edip yemeklerden biraz yedi. Dayanamadı Ateşle konuşması lazımdı. Onun odasının önüne gelince durdu kapıyı tikladi.
- Ne var?!
Sert sesi duyduğunda içeri geçti. Yatak da oturmuş ısalandiği için banyoda aynaya geçirdiği elinin sargisini açmaya çalışıyordu.
Sessizce elini uzattı Aysura yardım etmek için
-Gerek yok. Hall ederim ben!
- Lütfen bakmama izin ver.
- Neden? Doktor musun sen?
- Hayır sadece sargiyi değişelim.

Daha önce nasi görmemişti elindeki yarayı. Nasıl olmuştu diye düşündü?.
- Eline ne oldu?
- Seni ilgilendirmez!

Bir yandan konuşuyor diğer yandan sargiyi açıyordu. Ateşin gözü bir anda başını eğmiş sargisini değişen kıza kaydı. Çok güzeldi. Ipeksi saçlı yüzüne düşüyor, işini yapmasına engel oluyordu. Şeftali çiçeği rengi dudaklarını dişleri arasına almış ısrıyordu. Çok tatlı ve masumdu.
- Yapma şöyle!!
-Nasil?
-Dudakarini ısırmayi bırak.

Başını aşağı eydi Aysura ne olmuştu ona böyle kalbi göğüs boşluğuna dar geliyordu. Işini bitirip Ateşe baktı. Göz göze geldiler.

- Ateş.
Demesiyle dudaklina kapanan dudaklar onu ve küçük kalbini paramparça etti.

🌟🌟🌟🌟🌟🌟

Severek okuyacağınız bir bölüm olması dileğiyle....❤

Mafyanın küçüğü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin