Mafyanın küçüğü

7°seçim°

Merhabaaaa😻

Severek okuduğunuz bir bölüm olması dileğiyle....💞

İyi okumalar❤️

Ben artik dayanamayacaktım midem çok bulanıyordu . İzin  alıp banyoya doğru gitdim. Ve aşinası olduğum bir çift kahvelerle  karşılaştım....

Her zamanki gibi siyahlar içindeydi. Vücudunu saran siyah takım elbisesiyle tüm kadınların gözünü üzerine çekiyordu. Bu beni ilgilendirmiyordu artık. Zaten önceden de ilgilendirmemeliydi ama ben kendimi kaptırmıştım. Beni görmeyi beklemediği kesindi. Ama hiç sinirli gibi durmuyordu. Aksine tedirgin gibiydi. Evet inanması zor Ateş Sarmaz ve tedirginlik. Ama öyleydi. Belime sarılan parmaklarla irkilmem bir oldu . Başımı yana çevirince belimi saran parmakların sahibinin Kenan olduğu gördüm. Çok garip ama o bana dokununca kendimi rahatsız hiss ediyorum. Oysa ki o bana asla Ateş gibi davranmadı. Bir şeylere zorlamadı beni. Buna rağmen onunla güvende hiss etmiyordum.

Yazardan...

Ateşin gözleri sinirden nerdeyse kan çanağına dönmüştü. Her yerde aradığı Aysurayı karşısında düşmanıyla görünce deliye döndü. Birinin ona dokunması... Onun esirine.... Ateş istemeden de olsa kuduruyordu bu durma ve daha fazla dayanamayıp yumruk yaptığı elini Kenanin suratına indirdi. Ateş için saygınlık çok önemliydi ama şu an kimse umrunda değildi. Tek istediği bu adamı gebertmekdi. Aysuranı tutup sertçe kenara itti ve Kenani kum torbası  kimi durmadan yumruklamaya başladı.

En son Aysuranı bir sürtük yerine koyduğunu belirtmişti. Ama Aysuranin dedikleri kafasında dönüp duruyordu.
-'Seni sevdim. Sadece sevdim....'
Aysura dışarı koşarak çıkınca Ateş de sinirle yukarı çıkmış ve kızı evden kovmuştu.  Ne yapsa unutmayordu Aysurayı. Acaba nerede ? Ne halde? Kiminle? Bu sorular dönüyordu beyninde. Yine kızdı Ateş, ona neki o kızdan ? Neden rahat bırakmıyordu düşünceleri onu? Sırf onu sevdiğini dediyi için mi? Vicdan mi yapmıştı? Delirecekti Ateş tüm odayı mahv etmişti ama olmuyordu. Küçük kız allak bullak etmişti ateşin düşüncelerini. Sinirle dışarı fırladı Ateş. Adamalrina emirler yağdırdı o gece . Gerekirse tüm Türkiye'yi aramalarını tembihledi ama Aysurani bulmaliydi. Neden mi? Çünkü Ateş itiraf etmese de alışmıştı bu küçük kıza. İnkar etse de buzdan kulesi eriyordu Ateş Sarmazın. O gece dediği gibi tüm Türkiye'yi aratdirdi. Ama bir sonuç bulamdı.  Nerde olsa bulunması gerekirdi. Ateşten kimse saklanamazdi ki. Aklına ilk gelen yere gitti uçuruma ama bulamadı kızı. Bu işte başka bir şey vardi. Birileri onu çok iyi saklıyor olmalıydı. Aramaları devam ediyordu Ateşin. Ama bu gece başka bir adamla koyun koyuna onu görmeyi beklemiyordu . Daha önce hiç bu kadar sinirlendiğini hatırlamıyordu Ateş. Sorun çıkarsa tek kurşun bitirirdi işini. Ama şimdi bu adamı ölümekten beter etmek istiyordu. Acı çeksin istiyordu. Ateş gibi...

Nihayet görevliler ayırdılar onları. Ateş bir türlü duramıyordu. Zabt edilmiyordu. Kenanin yüzü tanınmayacak haldeydi. Kim bilir kaç tane kırığı vardi. Ama Ateş daha pes etmemişti bile hatta yeni ısınıyordu sanki. Öfkesi dinmiyordu bir türlü. Şimdi sırada diğeri vardi. Aysura.....

Elinden tutub dışarı sürüklədi Aysuranı. Hər yeri kandı
-"  O ADAMLA NE İSİN VAR SENİN?? HA BANA BAK SENİ SÜRTÜK NE ARİYORSUN ONUNLA ?!!"
-" CEVAP VER BANA!!"
-"Ona da mı dedin seni seviyorum. Anlamam gerekirdi senin ne mal olduğunu."
-"Yeter artık  bu seni İLGİLENDİRMEZ!!  ben sizin oyuncağınız değilim. Ne dediysen onu yapdim , sustum, sabır ettim. 'Tamam' dedim ama hiç bir şey değişmedi ve görüyorum ki sende hala zerre acıma yok. Hiç bir zaman değerli olmadım senin için. Sanki beni cehennemden kurtarıp başka bir cehenneme sokmustun. Ama ora bana cennet gibiydi. Ben azacik bile umut kırıntısı araken sen gözümün önünde başkasıyla yattın. Beni yok saydin. En azından duygularıma saygı duysaydin!  Kime diyorum ki ben sanki beni anliyacamış gibi. Bitti işte Kenan kurtardı beni cennet sandığım cehennemimden. Onun sayesinde yaşıyorum ben .  Kurtuldun işte benden. Daha ne istiyorsun? Ayak bağı deyilim artık sana. Etfaında dolanmıyor , gözüne görünmüyorum. İstediğin gibu. Lütfen beni rahat birak."
-"Onunla yattın mı ?"
-" Tek bilemek istediğin bu mu?  Tamam o zaman rahatlayacaksan evet yatım!! Senin yanından koşup onun kollarına attım kendimi. Onunl-..."
Cümlesini bitiremeden yüzüne inen sert tokatla dengesini kayb etti Aysura. Az kalsın düşüyordu. Sustu Ateş .... Sustu Aysura..  göz göze bakdilar sadece.
-" Çünkü o  asla beni yok saymadi. Çünkü o asla beni  aşağılamadı. Çünkü o asla bana sürtük muamelsei yapmadi. Beni bir şey için zorlamadi. Çünkü o asla beni vurmadı.... En önemlisi de ne biliyormusun? O beni seviyor! Sevgi böyle bir şey işte. Sen bunu asla anlamayacaksin.  Lütfen Bende uzak dur Ateş Sarsmaz. Lütfen."
Sakince dediği sözlerden sonra  Atesin yüzüne bile bakmadan terk etti orayı. Kenanin arabasına bindi.
Tüm ısaralara rağmen Kenan  Aysurayı alamdan hastaneye  gitmeyeceğini sert bir dille belirtti her kese. Kenan onu görünce kımıldadı .
-"Aysura iyi misin? Ne dedi o it sana? Çok çok özür dilerim yanında olmam gerekirdi. Hepsi benim suçum. Ama seni ona asla vermem ölsem bile!!"
-"Süs lutfen. Konşumayalım ne olursun. Senin hastahaneye gitmek gerek ama."
-" Bu konu burda bitmedi ama şimdilik kapatalim. Sen yanimdasinya başka bir şeye gerek yok."
-"Olmaz böyle lütfen hastaneye gidelim."
-"tamam"
Deyip adamlarına baş işareti yaptı. Mekandan ayrılalı 15 dk olmuştu Aysura düşüncelere dalmış olanları düşünüyordu.

Aysuradan.....

Rimuzin bir anda sert bir şekilde frenledi. Ve dışardan silah sesleri duyulmaya başladı. Durmadan devam eden silah sesleri. kapım açıldı. Birisi  beni kolumdan tutup zorla dışarı çıkardı . Ve karşıda elinde silahla dikilmiş Atəşi gördüm . Dilim tutulmuş gibiydi. Ne diyeceğimi ne yapacağımı bilmiyordum. Açılan diğer kapıdan Kenan indi ve
-"Aysura buraya koş !!"
Dedi. Beni tutan adam yere yığılınca bir çığlık kopdu ağzımdan. Şu an bir çatışmanın ortasında kalmıştım. Titriyor ve deli gibi korkuyordum. Ama her şeyi göze almıştım. Ölümü bile. Yaşıyan bir ölü olarak acı çekmektense , sonsuza kadar uyumak en iyisidir belki.
Tüm duyu organlarım terk etmiş gibiydi beni. Yeni yeni kendime geliyordum. Ne kadardır burdayiz haberim bile yoktu. Birden seslerin kesildiğini duydum. Karşımda halsiz bir şekilde Kenan duryordu. Saklandiğim yerden çıkıp ona doğru adım atıcakken bir kol durdurdu beni . Her yer cesettden ibaretdi. Hafa yerine kan soluyorduk ciğerlerimize. Sadece Kenan Arteş ve ben yaşıyorduk. İstemzisce titriyordum. Yere bakmamya özen gösteriyordum çünkü bakarsan hıçkırıklara bağulacağımı iyi biliyordum. Ağlamami kesmek istiyordum ama durum müsait değildi. Önümde tüm heybetiyle Ateş  duruyordu.

-"Aysura buraya gel"
Kenan iyi görünmüyordu zaten çok yarası vardı bide bu çatışma onu daha da güçsüzleştirmişti. Adım atmama izin vermedi Ateş
-"Hiç bir yere gelmiyor!"
-"Buna sen karar veremssin Sarsmaz!"
-"ben karar verdim. Ve Aysura benimle gelicek."
-"o kendi kararlarını alacak yaşta Sarsmaz."
Bence bundan başka ağliyacak daha müsait bir anım olamazdi. Etrafim insan cesetleriyle dolu , uçsuz bucaksız orman yolunda ve durmadan kavga eden iki adamla yalnızdım. Neyapacaktim ben niye bir türlü sakin ortamda bulunamiyordum? Keşke ölsem de herkes de bende kurtulsam. Ölsem !
-"Aysurayi sana vermem Sarsmaz!"
-"Kes sesini piç! Onun adını bir daha ağzına alırsan seni burda o itlerinle beraber gömerim.
-"Hiç bir şey yapamazsın bana sarsmaz! Zavallisin sen."
-" Seni öldürmemenin tek sebebi seninle kapanmayan bir hesabımızın olması, sonra seni işkence ede ede geberticem!'
Kahkaha attı Kenan.
-"Aysura buraya gel!"
-"Sarsmaz! Aysura-...."
Bir el silah sesi duyuldu .
"-Yeteeeeeer. Ben sizin oyuncağınız değilim!"
Kenana bana elini uzatdi:
-"Aysura onun sana neler yaptığını sende iyi biliyorsun. Tüm bunlara rağmen onunla gide bilir misin?"
Tüm yaptıklarına rağmen onunla gide bilir miyidim?
-" Kes sesini! Aysura isteyerek ya da zorla benimle gelecek!!"
Bir yandan kararlarıma saygı duyan, beni düşünen en önemlisi de gerçek olup olmamasını bilmesemde beni sevdiğini söyleyen Kenan. Diğer yandan beni mal yerine koyup zorla istediğini yaptıran Ateş. Ne yapmalıyım bilmiyordum. Hangisinin elini tutarsam tutayım  mutlu  olmayacağımı biliyordum. Birinin tarafında olmam gerekirdi ve ben kararımı vermiştim.

°•°•°•°•°•°•°•°°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Bölüm hiç içime sinmedi. Yazıp yazıp sildim.  Ama daha fazla bekletmek istemedim. Yazım hatalarım ola bilir. Umarım beğenmişsinizdir:)

•  Sizce Aysura kimi seçmeli?
• Bu arada kitab kapağı hakta ne düşünüyorsunuz? (Bir türlü karar veremiyorum:( Eğer güzel bir kapak yapan ve ya bulan olursa lütfen bana ulaşsın.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ☺️
İyi ki varsınız 💖