PSYCHOLOVE

XXI

Kennedy
Bus number 4. Wednesday 10:37am.

It was the day. The day of team building, were student giving a chance to play with their fellow students and to forget about the workloads. For them, it's chances to have a quality time with their friends, crush, lover and even the professors. But for me, it was boring. I want to go home and kill myself.

But honestly, it's not really boring because I have chichi. You know her, right? Kahit pagtae niya gusto niyang ikwento sakin, kaya hindi ako naboring masyado. Nakikinig din naman kasi ako sa kwento pero kadalasan ay hindi.

Magsasaktong alas onse na kami nakarating kung saan gaganapin ang team building. Kung titignan ay para kalang nasa retreat house but no. Mula kasi dito sa pag parkingan, makikita muna ang ilang place kung saan may nakastand by nagamit para sa aming team building. May mga shelters din na may number hanggang one to ten. Malamang ang tutulogan namin mamaya. Our professors give us five minutes to roam around. Since nakadikit sa akin si chichi, wala na akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya.

May nakita pa kaming ilang pools sa baba nito and mga shed para sa mga gustong magtake ng pictures. Gusto pa nga sanang magpicture ni chichi pero hindi na niya nagawa dahil tinawag na kami ng professors para kumain na.

Nasa iisang lamesa kaming dalawa ni chichi habang ang tatlo kong nakakasama ay nakahiwalay sa amin. Sumunod na lang ako sa agos ng panahon.

"Uy, kennedy. Kausapin mo naman kami." Sabi ng isang lalaki na kasama namin sa iisang table. Gayang ng sabi ko, bukod kila sataniel ay wala na akong kilala na kung sino.

Natawa si chichi. "He doesn't know you, hiro. Bakit kaba kasi dito pumwesto?" Oh so it's hiro. Hindi ko alam na classmate namin siya. Napangiti si hiro sa akin.

"Well, the opportunity opened for me." I saw his smiles became smirked but I just shrugged. "I actually hitting on her."  Itinuro niya pa ako gamit ang hintuturo niya pero nanatili akong walang reaksyon habang nakatingin sa kanya.

Chichi's eyes become widened and switches her gaze to me and that hiro boy. "Really? How I didn't know?" Because it's not really true. I want to say that but I remained silent.

"Ano ba yang pabango mo hiro! Ang tapang." Sabay takip ni chichi ng ilong niya. Sa kanya pala yon pabango na masakit sa ilong.

"Sorry, hindi ko na amoy." Sabat ngiwi niya. Hindi ko na lamang pinansin ang paguusap nila at nanatiling tahimik.

The food arrived after five minutes and we started eating while the professor announced the do's and dont's during team buillding. Pinaalala lang naman niya ang purpose ng team building na to, to let's us enjoy and relax. Am I look enjoy? Obviously not. Sinabi niya rin ang mga gagawin pagdating ng gabi, magkakaroon ng bonfire at parang may cell group na mangyayari. Bawal ding magsama ang babae at lalaki sa iisang shelter, hiwalay dapat. At pagpatak ng alas dose, wala na dapat makikitang nakalabas sa kani kanilang shelter dahil maglilibot ang mga member ng student council. At kapag may nahuli, may karapatang kaparusahan na naghihintay sa kanila.

As you can see, isa din sila sa nagm-manage dito sa kaayosan ng mga students. May mga ID silang nakasukbit sa likod para malaman na isa silang member ng student council. Ang sabi ni sataniel ay magbantay din daw kami, hindi niya siguro pinagkakatiwalaan ang mga student council.

Natapos ang pagkain ng lunch at meeting na walang ano mang amilya. Masaya ang mga studyante sa nangyayari ngayon pero hindi ko alam kung hanggang sa pagalis namin, ay puro ngiti lang ba ang baon nila o kalungkotan.

Binigyan kami ng isang oras para maghanda sa team building na magaganap, water games. Pinagbaon kami ng mga rushguard para hindi kami mangitim dahil sa sobrang babad sa pool at andito na kami ngayon sa labas ng shelter namin para hintayin ang oras. Pinagpahinga lang kami ng onti dahil kakatapos lang din namin kumain.