Yine her zamanki gibi bir sabahtı. Bugünün dünden tek farkı takvimdeki tarihin değişmesiydi. Hoş, artık tarihin bile ne olduğunu bilmiyordu ama... Bildiği tek şey bütün hatıralarını hatırlamak istediğiydi. Bir de Haechan'ın tekrar onunla birlikte olmasıydı. Ancak ikincisinin ne kadar uzak bir ihtimal olduğunun farkındaydı.
Derin bir iç çekerek albümün kapağını aralayarak üçüncü resme baktı. Bu resim Haechan'ın hasta olduğu gündendi.
flashback
Hae bugün okulda yoktu. Jeno bütün arkadaşlarına onu sormuş ancak bulamamıştı. En son çare olarak mesaj atmaya karar vermişti.
jeno : Haechaaaaaan
sevgiliiiiim
heeeey
neredesindonghyuck : efendim
evdeyimmjeno : ne
neden evdesin
geç mi kaldın
geç kaldıysan neden hâlâ evdesindonghyuck : hayır geç kalmadım
sadece birazcık üşütmüşüm
ateşim var biraz da
yorgun da hissettiğim için
okula gitmemem daha iyi olur diye düşündümjeno : nE
sen hastasın ve benim haberim yok?!?!
neden bana söylemedin?
söyleseydin ben de gelmezdim
yanında olurdumdonghyuck : dün bu kadar kötü değildim
okula gelmeyi düşünüyordum hatta
ama sabah kötü oldum
hem seni derslerinden alıkoymak istemedimjeno : üzgünüm ama
derslerim senden önemli değil
zaten derste de bir şey yaptırmıyorlar
test çözüp duruyoruz sadece
seni özledim bendonghyuck : hayır hayır hayır
düşündüğüm şeyi yapma
gelme yanıma
hayatım nolur gelmejeno : tam da düşündüğün şeyi yapacağım şimdi
neden bu kadar gelmemi istemiyorsun
bir şey mi saklıyorsun yoksa??
donghyuck : tabii ki hayır
ne saklayacağım senden
sadece benim yüzümden okuldan geri kalmanı istemiyorum
hem bak ne kadar iyiyim benjeno : saçlarının yeni rengi niye bu kadar güzel
her renk neden çok güzel duruyor
şu an daha çok özledim
kesinlikle geliyorum
teşekkür ederim aşkım fotoğraf için de 😚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
photos//nohyuck
FanfictionBirlikte geçirdikleri anıları sonsuza kadar saklamak isteyen Jeno, bir gün o fotoğraflara tek başına bakmak zorunda kalacağını hiç düşünmemişti. !Uyarı! Bölümlerde geriye dönüşler olacaktır. Geriye dönüşlü okumayı sevmiyorsanız okumanızı tavsiye etm...