My life in university academy

Chapter 27

Pag-uusap

Alexandra's P.O.V

BAKIT ganon na ririnig ko sila pero bakit hindi ko mamulat ang mga mata ko gising ako pero para sa kanila tulog ako,hindi ko man lang magalaw ang kamay ko.

Nakita ko ang mga bahagi ng alaala ko malapit ko na ba maalala ang nakaraan ko pero hindi pa ako ready may nararamdaman akong takot pag naalala ko na

"Siguro napapaginipan niya ngayon ang mga alaala niya noon"si kuya shion?Kilala ako ni kuya shion dati pa pero bakit hindi ko naalala noon bakit ngayon ko lang naalala?

Ang mga alaala ko malapit ko na maalala at malaman kung sino ba yun taong galit na galit sakin.minulat ko ang aking mata pero ayaw talaga ehh kaya inulit ko ulit

"Sana maalala na niya ang nakaraan....."napatigil ako at pinakinggan ang sasabihin ulit nila

"Sana nga maalala na niya tayo"

"miss na namin siya mrs.perez"

"Akala namin talaga hindi na namin siya makikita pero kayo na ang gumawa ng paraan para makita namin siya salamat"

"Ginawa lang namin iyon dahil hindi na namin kaya makita siya na may lungkot sa mata at hindi niya maalala ang lahat,ang laki ng pinagbago niya"

Bakit nila sinasabi iyon?na miss nila ako?sana maalala ko sila at nakaraan ko?malaki na ang pinagbago ko?litong-lito na ako lalo lang kumikirot ang ulo ko arghh bakit ba nila sinabi iyon?sino ba sila sa buhay ko?

"Malaki na ang pinagbago niya sana maging maayos na siya"

Napamulat ako bigla ng magsalita siya at pagkamulat ko puti ang aking na kita?napatingin ako sa tabi na kita ko sila na gulat ata dahil gising na ako

"Mabuti at gumising kana ayos ka lang?"Bumango ako at napakamot sa leeg stress na si me 

"Grabe ang iingay niyo ha?tsaka bakit ganon kayo magsalita huh?hindi nyo naman ako kilala at hindi ko rin kayo kilala?"sabay cross arm ko at tinignan silang nagtataka

"So gising kana kanina pa?"tumango ako at ngumisi

"May pasabi sabi pa kayo 'sana nga maalala niya tayo' duhh anong trip nyo ngayon?"

"Wala kaming sinabi na ganun?"pagsisinungaling nilang lahat at sabay na sinabi ito pstt wala raw

"Talaga?"pagsakay ko sa trip nila kaya nag si tanguhan sila 

"Ok"maikli ko na sabi sabay punta ko sa tapat ng pintuan i need fresh air

"Kuya shion pwede ba tayo mag-usap?"patanong ko dito kaya ngumiti siya sakin at nagpaalam sa asawa niya

-*-

"ANO BA ang pag-uusapan natin?"napabugtong hininga ako at nilingunan siya

"May na kita ako bahagi ng alaala ko.nan doon ka at dalawang beses kita nakita doon?ang sabi mo matagal mo na ako kilala noon yun hindi pa ako ok?"diretso na sabi ko at matiim nakatingin sa kanya 

"Oo matagal na kita kilala simula noon bata ka pa"sagot niya.ginulo niya ang buhok niya at sabay pagmasdan sa paligid

Nasa rooftop kami ng Ruthneth hospital dito namin napagpasiyahan na mag-usap ng masinsinan.masinsinan talaga?

"So kilala mo talaga ako noon pa?bakit may naalala ako na ooperahan ako at ikaw ang nagtorok sakin sagutin mo nga bakit ooperahan ako?"gulong gulo ko na tanong sa kanya napansin ko napahinga siya ng malalim

Tumingin na rin ako sa paligid at napakaganda dahil kitang kita mo rito ang kapaligiran at kabuoan.maraming building at mga sasakyan 

"Simula nung bata ka pa mahina na ang puso mo kaya hindi ka pwede magpagod.hindi ka sanay sa maraming tao dahil nahihiya ka lagi ka kasing na sa kuwarto mo at minsan lang lumalabas.five years old ka ng operahan dahil hindi mo na kaya at nahihirapan ka na ng sobra"nakikinig lang ako sa sinabi niya ng maalala ko yun kanina may ate ako at alexandria ang pangalan?

"Sino si alexandria?kilala mo ba siya?"na tanong ko na lang bigla kaya napalingon agad siya sakin at gulat na gulat

Bakit kaya ganon ang reaksyon niya?hindi kaya kilala niya ito?

"Sorry alexa hindi ko masasagot ang katanungan mo"pagpapaumanhin niya sabay iwas ng tingin sakin.

Halatang nagsisinungaling siya dahil hindi na siya makatingin sakin mata dahil ayaw niya makita ko na hindi siya nagsasabi ng totoo sorry to say na halataan ko na agad tsk kung ayaw niya talaga sabihin ok mukha ayaw niya talaga sabihin sakin ehh

"Ok lang atleast sinabi mo kung bakit ako inoperahan thanks"sabay ngiti ko dito at tumalikod na 

PAGKAALIS ko doon pumunta na ako sa kuwarto ni dad pero pagkapasok ko wala na sila at sila mom na lang ang nan dito.bakit parang nalungkot ako bigla?nevermind

"Saan ka ba nagpunta?ang tagal mo naman bumalik ayan tuloy umalis na sila"sinesermonan ba ako ni mommy o nagtatanong?

"Sa rooftop lang"sagot ko at tumabi sa kanya

*tok*tok*tok*

Tatlong katok mula sa pintuan kaya tumayo ako at ibinuksan ito.nakita ko nan doon yun doctor kaya pinapasok ko na ito

"Alexandra pwede ba na bumili ka muna ng makakain natin"

Napalingon ako kay dad ng utusan niya ako.may pagkain naman ahh tsaka kakakain lang nila kanina.

"Pero...."

"Sige na"

Napabuntong hininga na lang ako at pumayag halatang ayaw nila mapakinggan ko ang pag-uusapan nila haystt