My life in university academy

Chapter 30

hurt

Alexandra's P.O.V

          HABANG naglalakad ako ay iniisip ko parin yun kanina.umalis na ako doon dahil iniis nila kaming dalawa dahil pinag-aasar nila kami at pinapakita yun pictures namin ni mattheo na magkayakap ihh pagnaiisip ko ito kinikilig ako haha,secret lang yun ah inaamin ko na kinikilig talaga ako talagang nagbabago na ako dito.

hapon na ngayon at tahimik lang ako naglalakad dito feeling ko may nakatingin sakin ngayon haystt ewan ko ba pero para nga lagi ito nakasunod sakin di ako sure ah

napatigil ako sa paglalakad ng may na silayan ako.kaya nagtago ako sa likod ng puno at sinilip ko kung sino sila.halos ikatigil na ng mundo ko ng makita ko kung sino sila.silang dalawa na masayang nagkukuwentuhan habang nakaupo sa gilid ng puno they look like a real couple and it's hurt for me

parang kaylan lang yun kami pa at ako ang kasama niya pero ngayon iba na ang kasama niya after two years nagkita ulit tayo pero ang sakit pala makita yun taong mahal mo may kasamang iba lalo't yun dati mo pang kaibigan ang kasama niya

napahawak ako sa dibdib ko at palihim na umiiyak.bakit ganito ako?ako naman yun may kasalanan kaya nagbreak kami because of me.....nang dahil lang sa mga pagkakamali ko nagbago ang lahat

~

"let's break up hindi ko na kaya tiisin yun ugali mo"

napahagulgol na lang ako at hinawakan ang kamay niya 

"let me explain please.....i love you so much wag naman ganito ayokong magbreak-up agad tayo please give me another chance please....."pagmamakaawa ko sa kanya pero marahan niya kinuha ang kamay ko sa kamay niya at inis na inalis sakin

"explain?another chance?you love me?hindi mo ako mahal alexa ang mahal mo yun sarili mo!tiniis ko ang lahat lahat pero lalong pinatunayan mo na hindi talaga tayo para sa isa't isa kaya tigilan mo na ako simula ngayon at kakalimutan ko ang lahat lahat ng pagsasama natin"sabay talikod niya kaya lalo ako napaluha

"no!!!hindi mo ito magagawa sakin you're my boyfriend,hindi ako pumawag na magbreak tayo andrew!!"sabay kapit ko sa laylayan ng damit niya pero tinignan niya ako ng walang kaemoemosyon 

"kahit hindi ka pumawag sa sinabi ko wala ng tayo kaya tigilan mo na ako sa bawat nakikita ko pagmumukha mo ng hihinayang ako na naging tayo pa.aalis na ako dito at lilipat na ako sa ibang school kasama siya"

napabitaw ako sa kanya at napaluhod na lang.hindi ito maaari hindi niya ako iiwan hindi siya aalis kasama siya.tumingala ako at nakita ko siya na papalayo na sakin kasama yun babaeng kinasusukmalan ko at kinaiinisan ko

kahit kaylan hindi ko siya mapapatawad alam kong kasalanan ko ang lahat pero bakit niya ako inilaglag?.andrew bakit hindi mo ako pinakinggan na mag-explain?balewala na ba ako para sayo?bakit sa kanya ka pa sumama bakit sa kanya?

~

"ang sakit makita yun taong mahal mo may mahal na iba"

napalingon ako sa tabi ko at nakita ko siya na seryosong nakatingin sa harap.nakikita ko sa reaksyon niya na sasaktan siya.

"mattheo??bakit ka nan dito?diba nan doon ka kanina sa tambayan?"patanong ko dito at pinahid yun mga luha ko at pinakalma ang sarili.nakita niya ba ako kanina na umiiyak?sana naman hindi

"sinundan kita"maikling sagot niya at nilingunan niya ako.ang mga mata niya......he's hurting?

"sinundan mo ako??"hind makapaniwalang saad dito.bakit naman kaya ako sinundan nito?

"tch"

"yun totoo stalker ba kita?"

"hindi noh"

"weaaa ehh bakit mo ako sinusundan,ohh don't tell me crush mo na ako kaya sinundan mo ako para malaman mo kung okay lang ako o kaya you miss me"pangangasar ko sa kanya pero ningisihan lang niya ako

"paano mo nakakaya na magpanggap na okay ka lang?kahit lubusan ka ng nasasaktan"

nawala yun ngiti kong mapang-asar at napaltan ito ng pilit na ngiti.ayoko may makita sakin na nasasaktan ako o kaya nahihirapan ako it's my one weakness and i don't wanna other see it i'm scared

"ano bang pinagsasabi mo?"kunwaring nagtataka kong sabi dito pero hindi niya ako sinagot bagamat tinignan niya lang ako.napaiwas na lang ako ng tingin at tumikhim hindi ako sanay sa ganyan na tingin nakakailang

"bagay silang dalawa diba?"tanong ko sa kanya habang nakatingin doon.mga ilang minuto tahimik siya at pati ako habang palihim kami nakatingin doon.

nakakainggit at nakakaselos yun ang nararamdaman ko ngayon.nagkukuwentuhan lang sila at nagkukulitan pero bigla na lang sila unting-unti naglalapit ang mga mukha nila kaya pakagat ako sa aking labi.hindi naman ako tulig para hindi ko malaman ang susunod na mangyayari sa kanila.

nang nakita ko sa aking dalawang mata yun eksena na ikadudurog ng puso ko,nakita ko na naghahalikan na sila kaya napakuyom ko na lang ang palad ko at lumunok.ang sakit jusko naman bakit kasi mahal ko pa siya

nagulat na lang ako ng may nagtakip sa mata ko gamit ang isang palad.kaya hindi ko nakita ito bagamat itim na lang.

"wag mo tignan masasaktan ka lang"bulong niya sa aking tenga kaya napapikit ako sabay tulo ng isang butil na luha.salamat sa kanya kasi tinakpan niya kung hindi baka napahagulgol na ako dito at lalo ako masaktan 

kung sino pa yun enemy ko siya pa yun nasatabi ko kung kailan nasasaktan ako.siguro he's not my enemy now....i think i what him to be my friends.bigla na lang pumasok sa aking isipan ito.

__

short update hehe