~3.BÖLÜM~

231 20 5
                                    

☆SELİN☆

Duru'yu gördüğüme çok sevinmiştim çünkü ona tüm gerçekleri anlatmam lazımdı.

Geçen yıl çok eziklenmişti. Evet aynı sınıftaydık. Benim bunda hiç bir payım yotu. Günah keçisiydim kısacası.

Gerçekten Duru'ya üzülüyordum. Ama elimden bişey gelmiyordu. Belkide arkadaşsız kalmaktan korkuyordum ...

Kafamı kaldırdığımda Duru bana umutsuz vakaymışım gibi bakıyordu. Çok sinirli olduğu belliydi. Gerçekleri daha sonra anlatmaya karar verdim. Şimdi anlatsam bile asla inanmazdı.

Biz sohpete daldığımız sırada ( tabi ona sohpet denirse) bir kadın sesiyle irkildim. Duru'nun baktığı tarafa baktım.

SONUNDA!

Tören başlamıştı. Bizde sessizce oraya doğru ilerledik.

Evet şimdi az da olsa Selin'i anladınız. Sizce anlattıkları doğrumu?

TAYFA ELDEN GİDİYOR (tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin