SiLHoueTTe'NiN MaCeRaLaRı

Bölüm 07: Mum dikici

Ramazanı az hasarla atlattığımıza göre yeni bir macera paylaşmanın zamanı gelmiş demektir.

"Az hasar" diyorum çünkü şeytanın fısıldamalarına uyup bir iki yaramazlık yapmış olabilirim. 🙈 Neyse..

Bugün size "Mum dikici" ile tanışmamızı ve "kaynaşmamızı" anlatmaya karar verdim. Herkes kurtlar sofrasının etrafına toplandıysa macera başlasın..! 💃🏻

Doğum günümün üzerinden neredeyse bir ay geçmiş ve neredeyse sabaha kadar süren 18. yaş günü partimdeki hınzırlıklar unutulmaya başlanmıştı. Ama, Suzan Abla ile Aylin'in kuzeni arasında yaşananlar aklımdaki tazeliğini hiç yitirmemişti.

Doğum günüm sonrasında Burak ile, O eskişehir'den ayrılmadan önce, bir iki kere daha aynı ortamda bulunduk. Partide sadece adını öğrenebildiğim "Mum dikici" nin İzmir'de yaşadığını ve çalıştığını o buluşmalarda öğrenmiştim.

Ders aralarından birinde kafeteryada oturmuş bir sonraki dersi beklerken Aylin canının çok sıkıldığını ve kafa dağıtmak için hafta sonu İzmir'e gitmeyi düşündüğünü söyledi.

İzmir deyince benim gözler parladı ama belli etmedim. Yalnız yolculuk yapmak istemediğini söyleyip beni de davet edince kalp atışlarımın hızlandığını, vücudumu ateş bastığını hissettim.

Kafa dağıtmak için İzmir'e kadar gitmeye gerek olmadığını, Eskişehir'de de gayet güzel dağıtabileceğimizi falan öne sürüp ilgisiz görünmeye çalıştım.

Gelmek istemiyorsam yalnız gideceğini söylediğinde çaresiz kalmışım gibi görünüp tamam dedim.

Cuma derslerini ekip Perşembe akşamından yola çıktık. Cuma sabahı Burak karşıladı bizi. Kısa kollu bir gömlek ve rahat bir kot ile oldukça çekici görünüyordu.

İçim gıcıklanmadı desem yalan olur. Arada Aylin olmasa oracıkta baştan çıkartmaya başlayıp arabada neticeye varabileceğimi düşündüğümü fark edip utandım.

Özlemişim deyip Aylin'e uzun uzun sarılıp öptükten sonra bana kaçamak bir bakış atıp elini belime attı ve beni de öperek hoşgeldiniz dedi. Ayaküstü bir iki soru cevaptan sonra araba şu tarafta deyip elini Alyin'in beline attı ve arabaya doğru yürüdük.

Kuzen olmasalar aralarında birşey olduğunu düşündürecek kadar temas vardı aralarında.

İzmir merkezden biraz uzakta Mavişehir'de sade döşenmiş, güzel bir dairede yalnız yaşıyordu Burak.

Siz biraz dinlenin daha sonra kahvaltı yapmaya çıkarız diyerek kendi odasını Aylin'e, diğer boş odayı da bana gösterdi. Ben bir iki gün salonda idare ederim dedi.

Odanın sağına soluna bakıp biraz da pencereden denizi seyrettikten sonra aklımda Burak'ın Suzan Abla'ya mum diktiği sahnelerle yatağa geçtim..

Kolumda hissettiğim el ile ürpererek gözlerimi açtığımda Aylin'in yatağın kenarına oturmuş, Burak'ın da kapıdan gülerek bana baktıklarını gördüm.

Üzerimde örtü olmasına rağmen ıslandığımı gizlemek istercesine içgüdüsel olarak bacaklarımı sıkıca kapattım.

Hazırsanız kahvaltıya gidelim diyor Burak diyerek durumu özetledi Aylin. Toparlanmak için izin istedim.

Sahile yakın bir yerde Girit mutfağından lezzetler sunan Morisi diye bir mekana gittik. İkram olarak getirilen pişi başta olmak üzere herşeyiyle harika bir kahvaltı yapıp biraz lafladık.

Kahvaltıdan ziyade brunch diyebiliriz çünkü mekanda iki saat kadar kaldık diyebilirim.

Burak'ın kaçamak bakışlarının yerini artık daha uzun süreli bakışlar almıştı. Ve bunu fark etmek beni heyecanlandırıyordu.