Κεφάλαιο 13
Πλέον τα πάντα μύριζαν καλοκαίρι. Η όμορφη θάλασσα, η καυτή άμμος, η ζέστη, τα αντιηλιακά, τα όμορφα αγόρια της παραλίας αλλά και η καλοκαιρινή παρέα. Η Helen σιγα σιγα γνωρίστηκε καλυτερα με τον Gale και ετσι έγιναν φίλοι στο Facebook. Στο Facebook μίλαγαν σχεδόν καθημερινά και σιγα σιγα τα δυο παιδια αντάλλαξαν μεταξύ τους τα τηλέφωνα τους. Ετσι ο Gale καθε μερα έπαιρνε τηλέφωνο την Helen και της έλεγε με την όμορφη και γλυκια του φωνή " Καλημέρα μικρή " κάτι που είχε βάλει την Helen σε υποψίες για το τι συμβαινει. Κάθε βραδυ ο Gale δεν κοιμόταν αν δεν της έλεγε καληνυχτα. Ενα βραδυ ο Gale πηγε στο μερος όπου γνώρισε την Helen, στο τοπικό μπαρ, για να πιει ενα ποτο και να δει την Helen απο κοντα. Ο Gale μόλις είδε την Helen μονη της σε ενα τραπέζι απομακρυσμένο απο τα αλλα έτρεξε να δει τι της συμβαινει. Οταν εφτασε στην Helen την αντίκρυσε δακρυσμενη και την ρώτησε τι της συμβαινει:
- Ει μικρη τι εγινε; Την ρώτησε με αγωνία
- Τιποτα! Του ειπε η Helen και ξέσπασε σε κλαμματα
- Πες μου τι σου συμβαινει. Γιατι κλαις; Την ρώτησε ο Gale και την πηρε αγκαλια
- Ε να μου λείπει ενα άτομο το οποίο ομως δεν μου δίνει σημασία.
- Αυτο ειναι ολο; Εγω φοβήθηκα μηπως σου συμβαινει κατι πολυ σοβαρό. Δεν εχεις αναγκη κανεναν τυχαίο εσυ. Εσυ θα βρεις πολυ ανώτερους απο αυτόν οι οποίοι θα σε εκτιμήσουν.
- Εισαι τοσο καλος. Του ειπε η Helen και τον αγκάλιασε. Σε ευχαριστω πολυ που με κανεις και αισθάνομαι καλα. Το εχω τοσο αναγκη
- Θελω να εισαι παντα καλα και να μου χαμογελας παντα.
Και πριν προλάβει να τελειωσει οτι ηθελε να πει ο Gale τον διέκοψε ο Λάκος.
- Βλεπω τα έχετε βρει εσεις μεταξύ σας ε; Τους ειπε και γέλασε
- Ε ναι γιατι να μην τα βρούμε; Είπε ο Gale και εκανε ματια στην Helen.
Η Helen στεναχωρημενη και ισως και χαρούμενη μεσα της γιατι είδε οτι ο Gale την νοιάζεται κοιτούσε τα αστερια που ηταν αμέτρητα εκείνη την νύχτα στον ομορφο και φωτεινό ουρανό.
- Τι σκέφτεσαι; Την ρώτησε ο Gale
- Τιποτα το ιδιαίτερο απλα χαζεύω τα αστερια.
- Θελω να σου πω κατι.
- Πες μου τι συμβαινει;
- Θελω να ξερεις οτι θα ειμαι για παντα διπλα σου και δεν θα αφήσω κανεναν να σε πειράξει και να σε πληγώσει. Στ"ορκίζομαι! Της ειπε ο Gale και χαμογελασε με το ο ομορφο χαμογελο του
- Σε ευχαριστω πολυ λοιπον. Δεν ξερω τι αλλο μπορω να πω.
Βασικα κρυώνω αυτο μπορω να το πω σιγουρα. Του ειπε η Helen και γέλασε
- Πάρε την ζακέτα μου.
Ο Gale της έδωσε την ζακετα και την πηρε αγκαλια και της χάιδευε τα μαλλια χαζεύοντας και ο ίδιος τα αστερια. Κάποια στιγμη ο Gale κοίταξε την Helen η οποια ειχε αποκοιμηθει στην αγκαλια του... Ο Gale δεν την ξύπνησε αλλα την χαζευε όση ωρα κοιμόταν. Κάποια στιγμη ομως η Helen ξύπνησε
- Τι εγινε; Αποκοιμήθηκα; Τον ρώτησε η Helen με μισάνοιχτα βλέφαρα και με νυσταγμένη φωνή.
- Αποκοιμήθηκες στην αγκαλια μου οταν χαζευες τα αστερια.
- Συγγνώμη γι"αυτο.
- Μα δεν εγινε κατι για να ζητάς συγγνώμη. Εισαι πολυ γλυκια οταν κοιμάσαι το ξερεις; Της ειπε και της χαμογέλασε
- Μονο οταν κοιμάμαι; Πλακα κανω φυσικα... Του ειπε η Helen και γέλασε
- Ολες τις ωρες και παντα εισαι!!! Της ειπε και της έδωσε ενα μεγάλο φιλι στο μάγουλο
Η ωρα πέρασε αρκετα και ετσι τα παιδια πήγαν σπιτι τους. Η Helen σκεφτόταν Συνεχεια οσα συνέβησαν και αναρωτιόταν τι αισθάνεται αραγε ο Gale...
Ελπιζω να σας άρεσε. Περιμενω Votes και Comments 💛 Δεν ξερω αν θα προλάβω να ανεβασω αλλο κεφάλαιο γιατι έρχονται Χριστούγεννα και καταλαβαίνεται... Σας ευχομαι να περάσετε ολοι υπεροχα τις γιορτές και να έχετε ενα νεο ετος γεμάτο ευτυχία, υγεία και αγαπη!!! Kisses 😘💞
