"Teşekürler Remus." Gülümsedi genç kız. "Önemli değil Delphina."
"Bana Delph diyebilirsin."
"Pekala Delph."
Sustular konuşacak birşey yoktu yada iki tarafta konuşmakta zorlanıyordu neydi onları sürekli bir araya getiren James'mi yoksa aralarındaki çekim gücümüydü onların konuşmasına bile gerek yoktu gözleri her şeyi ortaya çıkarıyordu.
"Burda ne yapıyorsun Remus?"
"Ben şey normalde burda kitap okurumda senin burda uzandığını görünce boynunun tutulmasını istemedim gerçekten çok ağrıyor sonra."
"Beni düşündüğün için sağol hala Romeo ve Juliet okumaya devam mı ediyorsun?"
"Evet dersler yüzünden pek okuyamadım."
"Yani şey yalnış anlamasan beraber okuyalım mı? Tabi ki senin için sorun değilse." Genç kız içinden umarım kabul eder dedi.
"Hiç sorun değil."
Genç kız oğlana yaklaştı usulca oturdu yanına birlikte yıllar önce yaşanmış ama aşkları hala devam eden iki gencin hikayesini okumaya başladılar kendi hikayelerini yazacaklarını bilmeden.
O sırada Lily ve James
"Zambağım nasılsın?"
"İyiyim Potter."
"Vay canına ilk defa!"
"Ney ilk defa?"
"Beni lanetlemedin hakaretler yağdırmadın benim pislik biri olduğumu yüksek bir egomun olduğunu ima etmedin."
"James ben-" oğlan sözünü kesti. "Hiç birşey söyleme çiçeğim önemli değil."
Tebesüm etti kıza kız anlamıştı her zamanki tebesümü değildi ne zaman tebesümünün gerçek yada sahte olduğunu anlayabilecek kadar dikkat ediyordu oğlana
"James ben bu zamana kadar yaptıklarım için özür dilerim."
Oğlanın dili tutulmuştu koskoca James -MÜKEMEL- Potter ne diyeceğini bilmiyordu onun için büyük bir olaydı bu yılardır sevdiği kız şimidiye kadar olanlar için özür dilemişti.
"Zambağım beni ne kadar mutlu ettiğini tahmin edemesin şan sana sarılmak istiyorum ama sonra kafamdan boynuz çıkarırsın." Doğru yapardı.
"Beni ne kadar iyi tanıyorsun Potter."
Kız gittikten sonra oğlan koridorlarda zıplaya zıplaya kahkahalar atıyordu insanlar ona deliymiş gibi bakıyordu ama bu onun umrunda bile değildi.
Delphina ve Remus (Delphina anlatıyor)
Boynum çok ağrımıştı kafamı Remus'un omzuna koysam kızarmıydı acaba? Aman alt tarafı ne olacak ki diyip koydum umarım bir şey demez sol tarafında olduğum için kalp atışlarını duyabiliyordum o kadar hızlı atıyordu ki kalbi kaçsa bir çita bile yakalayamayacaktı sanki.
-Romeo: Tüm göklerin en güzel yıldızlarından ikisi, yalvarıyorlar onun gözlerine işleri olduğundan: biz dönünceye dek siz parıldayın diye. gözleri gökte olsaydı, yıldızlar da onun yüzünde; utandırdı yıldızları yanaklarının parlaklığı. gün ışığının kandili utandırdığı gibi tıpkı. öyle parlak bir ışık çağlayanı olurdu ki gözleri gökte gece bitti sanarak kuşlar cıvıldaşırdı.'
-Juliet: Bana romeo'mu ver; sonra öldüğünde al da küçük yıldızlara böl onu; onlar göğün yüzünü öyle bir süsleyecektir ki, bütün dünya gönül verip geceye, tapmayacaktır artık o muhteşem güneşe...
Geçen gün Lily ile konuşurken Remus'tan hoşlandığımı idda edip durdu bense bunu redetmiştim ama şuan anlıyorum ki hoşlanmaktan fazlası iki üç günde nasıl oldu diye sormayın kesinlikle bilmiyorum.
"Öğle yemeğinden önce kütüphaneye uğramam gerekiyordu sonra görüşürüz Remus."
"Biraz daha kalsaydın."
"Ne?"
"Yani şey biticekti o yüzden dedim baska nedenden değil nolucak ki hem başka?" Heycana kapılmıştı birden.
"Başka zaman tekrar okuruz."
"Tamam görüşürüz."
Sirius'un anlatımından
Ortak salonda oturmuş James Remus ve Peter'e yeni şaka için fikirler sunuyordum ama James ve Remus beni dinlemiyordu hadi James'i anlarım onun için büyük bir gelişme yaşandı aylağa noluyordu peki aşık aşık gözlerini karşıya dikmiş bakıyordu YOKSA! HAYIR CANIM! HADİ BE! DÜŞÜNDÜĞÜM ŞEYMİ! OLABİLİR Mİ! BENİM küçük aylağım aşık mı olmuştu bu günleri gördüm ya artık ölebilirim ama birincisi gerçekten böyle birşey var mı? ikincisi varsa kime? ah bu aşk çocuklarıyla napıcam ben bakalım buna tepki vericek mi?
"Hey aylak bütün çikolatalarını yedim."
"Afiyet olsun." Afiyet olsun mu bu kesinlikle bizim Remusumuz değil.
"AYLAK!" Bağırdım.
"Ne? efendim?"
"Beni beni patini dinlemiyor musun sen?"
"Üzgünüm pati dalmışım."
"Bu öyle sıradan bi dalma değil söyle bakayım aşık mı oldun sen?"
Birden paniğe kapıldı buda tahminlerim doğru demek.
"Ne hayır yok öyle birşey!" O arada James lafa daldı
"Hadi ama aylak anlat bize."
"Hayır sadece onu görünce kalbim yerinden çıkıcakmış gibi atıyor onunla zaman geçirmeyi seviyorum bunu aşktan sayamayız."
"Ama aşkın ilk adımlarını atmışsın."
"Ovvv benim küçük aylağım birinden hoşlanıyor şimdi bana onun kimlik bilgilerini adresini bütün bilgilerini dök ben seni yolda bulmadım."
"Aslında yolda buldun."
Aklıma geldi ilk tanıştığımız gün James ile trende tanışmıştık trenden indikten sonra ayağım takılmıştı o arada bir şeye tutunmam lazımdı ve bende bilmeyerekten Remus'un cüpesini seçmiştim Peter ile arkadaşlığımız ise aynı binada olmaktan kaynaklanıyor ama şunu birkez daha görüyorum ki iyi dostlar edin mişim iyi ki diyebileceğim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Onların arkadaşlığına bayılıyorum.
Romeo ve Juliet olmak Delph ve Remus'a yakıştı bence.
