Vay be yolun sonu demek ha buraya kadarmış be Hogwarts seni özleyeceğim biliyorum sende beni özleyeceksin arada gelirim ziyaretine tabiki Dumbledore kabul ederse şimdi ne mi yapıyorum?
Bavulumu topluyorum tabikide son dakikaya bıraktım umarım birşeyimi unutmamışımdır son kez odaya bi baktım neler yaşamıştık böyle kızlar gecesi yastık savaşları şu yatakta hem ağladım hem güldüm bak şu masaya sürekli serçe parmağımı vururdum çok acısa da onu bile özleyecektim ben bunları düşünürken odaya Lily girdi
"Hadi Delph gitme vakti." "Lily senide üzüyor mu?" "Burası benim ikinci evimdi tabikide üzüyor ama bir yedi yıl daha geçiremeyiz." "Haklısın hadi gidelim."
Ortak salona indiğimizde çocuklar koltukta oturuyordu sesizleri en çok üzülen onlardı galiba sonuçta bunlar çapulcular Hogwarts maceramız bitse bile onlar birer çapulcu olarak kalacaktı onların hikayesi bitemez ki
"Hadi ama çocuklar sizi böyle görmeye alışık değiliz." "Evimizden ayrılıyoruz bırakta üzülelim." "Drama Queen James Potter" "Yine espri seviyen zirvede" "Her zaman kuzen"
Valizlerimizi alıp çıktık dün gece son yemeğimizi yedik sabah son kahvaltımızı yaptık profesörlerle vedalaştık ve seneye gelen son sınıflara küçük bir süpriz bıraktık şşş aramızda sır bizi ikinci evimize getiren yani onları getiren kayıklara bindik kimse konuşmuyordu sesizlik hakimdi koca gölde en sonda kayıklardan inip biraz yürüdüğümüzde meşhur kırmızı tren gözüktü herşey sanki ağır çekim ilerliyor yada biz yavaş yavaş yürüyoruz buda bi seçenek tabi en sonunda trene bindik bi on dakika sonra hareket etmeye başladı
Saatler sonra
En sonunda istasyona vardık belki buraya bidaha çocuklarımızı uğurlamak için geliriz, ışınlanıp eve geldikten sonra kendimi boşluğa düşmüş gibi hisettim yapıcak her hangi bir amacım yoktu artık işe başlayacağım ama daha başlamadığıma göre yinede boşluktayım off of birşey bulurum ilaki hem o arada Sihir bakanlığına başvururum notlarım yüksek olduğu için pek sıkıntı çekeceğimi düşünmüyorum bavuldaki eşyalarımı dolaba yerleştirdikten sonra aşağı James ve Siriusun yanına indim
"Amcam ve yengem işte mi?" "Evet" "Eee şimdi napıcaz?" "Yazın tadını çıkarıcaz sonra düşünürüz" "İşe başlamamız gerekiyor biliyorsunuz değil mi?" "Delph'e katılıyorum James okulumda bittiğine göre artık size yük olmak istemiyorum." "Saçmalama dostum sen bizim ailedensin hatta soyadını Potter olarak mı değiştirsek" "Beni karın mı yapmak istiyorsun James tabikide evet." "Hayır teyzem yapacağız patiayak" "Kalbim kırıldı darıldı üzüldü" "Bırakın kalbide ben açım" "Yemek yap o zaman" "Mantıklı"
Ben mutfağa yemek yapmaya giderken Sirsirde Jamesi evlilik tarihini ikna etmeye çalışıyordu yemek hazırlayıp sofrayı kurduğumda onları çağırdım
"Bence gelinlik provasina başlamalıyız Delph ne dersin?" "Ben seni Remusla evleniceksin sanıyordum?" "Artık benimle ilgilenmiyor ona kalbim kırık." "Jamesde Lilyle çıkıyor hatırlatmamı ister misin?" "James beni beni Siriusunu Lilye mi tercih ettin?" "Tabikide dostum" "Hain Potter"
Ben onların konuşmasına gülerken yemekler bitti zaten akşam olmuştu amcam ve yengem birazdan gelir diyordum ki geldiler onlara aç olup olmadıklarını sorduktan sonra hayır cevabını alınca sofrayi topladım onlarla şimdi ne yapıcağımızla ilgili biraz konuştuktan sonra yatmaya gittim ve Hogwartstaki senem böylelikle bitmişti orda iki sene geçirsem bile benimde yuvam olmuştu.
Hogwarts is my Home
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hogwarts gerçek değil ama hepimizin kalbinde gerçekten daha gerçek bunu biliyorum.
En azından benim için öyle hangi binadan olursak olalım tek bir yuvamız var
