Sabah erken saatlerde uyandım çünkü bugün bir şaka yapacaktık aslında düşündüren yada çok büyük bir şaka değildi ama olsun bir havlu alıp banyoya gittim aynada kendime baktım ve tam olarak şunu dedim 'Sabah sabah yine çirkinsin'
Hadi ama uyandığında kim çok güzel olurdu ki olunmazdı değil mi? Lütfen bu bana özel olmasın her neyse kısa ama çok kısa bir duş aldım dişlerimi fırçaladım ve hazırdım gidip cüpemi giydim binamın armasını taşıyor olmak beni gururlandırdı umarım herkez kendi binası için bunları düşünüyordur kim istemez ki bir
'Hufflepuff' 'Ravenclaw' 'Gryffindor' 'Slytherin'
Sizcede sadece Hogwarts'da olmak yetmez mi hangi bina olursa olsun fazla oyalandığımı düşünüp acele ettim ve ortak salona indim tahmin ettiğim gibi bizimkiler daha gelmemişti şöminenin önündeki kırmızı koltuğa oturup beklemeye başladım zaten birkaç dakika sonra geldiler konuşmaya başladım
"Konuştuğumuz gibi aynı anda büyüyü söylüyoruz"
Hepsi beni onayladıktan sonra asalarımızı havaya kaldırdık ve büyülü sözleri söyledik yatakhanalerden çığlık sesi gelmeye başladı ve bu fazla gürültülüydü merdivenden inen ayak seslerini duyunca itiraf etmeliyim ki biraz korktum ve James'in arkasına geçtim inenlerin yüzünde bazıları anlamaya çalıştılar bazılarında ise kızgın bir ifade vardı vuhu çok korkutucu
"Çocuklar bize öyle bakmaya devam mı ediceksiniz sadece şakaydı."
Gryffindor'lu bir kız Siriusun dediğine karşılık olarak
"Şakaydı öylemi Sirius bence burayı hemen terkedin çünkü burda uykusunu çok seven bir sürü Gryffindor'lu var."
Bunu dedikten sonra ayaklarımızı kıçımıza vura vura kahvaltıya indik ama bize çok sinirli kalacaklarını sanmıyorum bu yüzlere kim kıyabilir ki McGonagall hariç.
Bugün hafta sonuydu ve sevgilimle baş başa geçirmek istiyordum çünkü çıkmaya başladığımızdan beri yalnız uzun bir gün geçirememiştik kahvaltımız güzel geçmişti doyduğumu hisettiğimde Remus'a seslendim
"Remus kalkalım mı artık?" "Tamam"
Sensin tamam hıh herneyse Hogsmead yolunda elimi tutu kalp krizinden ölmemek için kendimi zor tutum hala alışabilmiş değilim.
"Delph" "Efendim" "Neden Sirius'la yalnız kalmak için iddiaya girdin?" "Ne yani girmese miydim benimle dolaşmak istemiyor musun?" "Hayir tabikide öyle demek istemedim sadece iddiada başka bir şey isteyebilirdin." "Sadece baş başa zaman geçirmediğimizi farketim biz sonuçta sevgiliyiz." "Haklısın arada zaman geçirmeliyiz arada sevgili olduğumuzu unutmaya başlıyacağım."
Bu dediğine kıkırdadım ve kalbimi duraklatacak sihirli kelimleri söyledi
"Seni seviyorum Delphina" "Seni seviyorum Remus"
Bir ağaç bulup altına oturduk ben kafamı Remus'un omzuna koydum oda kolunu omzuma koymuş arada kafama öpücükler bırakıyordu bir anda kafamı kaldırınca göz göze geldik ve çok yakındık dudakları dudaklarıma değdi zamanımıydı emin miydim pişman olucak mıydım hiç bir fikrim yoktu o gözlerde kaybolmuştum sadece biraz daha eğildi yumuşak duduklarını dudaklarımla buluşturdu şey gibi öldüğüme eminim ama kanıtlayamam tek kelime muhteşem tutkulu bir öpüş değildi kırılmamamı istemiyormuş gibi öpüyordu sonu ne olursa olsun bundan asla pişman olmayacaktım.
Yazarın anlatımından
O an iki genç birbirlerine sevgilerini aktardılar sanki sonsuz olmak istermiş gibi bütünleştiler gezegenler gibi uyum içindeydiler biliyorlardı ki onlar birbirleri için yaratılmışlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunlarda öpüştüğüne göre rahatça uyuyabilirim
Delph ve Remus'un ilişkisi hakkında ne düşünüyorsunuz?
