9

2K 200 34
                                    

...

Onu son gördüğümde gökyüzündeydi. O yüzden kuş olmak istiyorum doktor

Kibrit Çöpü Mezarlığı

...

Jennie uzun zamandır oturmadığı koltukta rahatsızca kıpırdandı. Ne rahatsız bir koltukmuş bu böyle diye düşündü.

İlk kez, odanın pastel renklerini ve diğer şeyleri umursamamıştı. Tüm dikkati sadece karşısındaki kadındaydı.

Lalisa'nın yaptıklarından duyduğu pişmanlık gözlerinden okunuyordu. Jennie bunu umursamadı, tabiki pişman olacaktı, tabiki yaptığı her şey için özür dileyecekti. Fazlası gerekiyordu, pişmanlığını hissetmeye ihtiyacı vardı. 

Hatalı tarafın özür dilemesi ne zamandır marifet olarak görülüyordu? Jennie için onun bütün özürleri değersizdi, aklında oluşturduğu birinden hoşlanmış gibi hissediyordu ve Lisa bunu değiştirmeliydi. Böyle olmadığını göstermeliydi. 

Psikoloğundan hoşlansaydı belki bu gerçek bir trajedi olarak karşılanabilirdi,sonra ise bir şekilde her şeyi çözer ve birlikte olurlardı. Ama Jennie, her şeyi yalan olan birinden hoşlanmıştı. Önce psikoloğu, sonra arkadaşı olan ve kalbinde yer edinen, muhtemelen ona hiç bir zaman profesyonelce bakmayan, ona güvenip hayatını etkileyen değişikler yaptığı birinden. 

Karşısındaki koltukta, her zaman ki gibi bacak bacak üstüne atmamıştı Lalisa. O her zamanki hakimiyet enerjisi yoktu. Suçunu kabul eden bir çocuk gibi başını öne eğmiş, her zamankinin aksine Jennie'nin bir şeyler söylemesini bekliyordu. Ona ne bir soru sordu, ne de konuşmayı başlattı. Ödü kopuyordu küçük kızın ona küfredip buradan çıkıp gitmesinden. Öyle çok özlemişti ki onu...

Jennie derin bir nefes aldı ve dudaklarını yaladı. "Bana yalan söyledin." dedi elinden geldiğince kırgınlığını belli etmemeye çalışarak. Ama her şey zaten çok açıktı.

Lalisa gözlerini kapattı ve bir kaç saniye o şekilde durduktan sonra açtı. Cesaretini toplayıp, gözlerini sevdiği kıza çevirdi. Jennie'nin saklamaya çalıştığı kırgınlığı okudu gözlerinden, buna sebep olduğu için kendinden nefret etti. 

Hassastı Jennie. Lalisa'nın en ufak bir kelimesine kırılacak kadar hassastı ve psikoloğun, kelimelerini düzgün seçip kendini bu kadına affettirmesi gerekiyordu. Bu yüzden özür dilemedi, özürlerinin hiç bir değeri olmadığını fark etmişti artık. "Haklısın." dedi sadece sakince, yine suçlu bir çocuk edasıyla. Belki de ayaklarına kapanırsam gitmez diye düşünüyordu bir yandan da. Ama dudaklarından çıkabilecek tek mantıklı kelime buydu. Başka söyleyecek hiç bir söz kalmamıştı.

Jennie olumlu anlamda başını salladı. "Artık renkler umurumda değil Doktor, siyah beyaz yaşıyorum."

"Siyah tüm renklerin karışımıdır." dedi. Doğru söylediğini bilse de, çekinen bir ifadeyle konuşuyor, her harfinden korkuyordu küçük kızı kaçırırlar diye. 

Lalisa, istese renklerden kaçamayacağını genç kızın yüzüne vurduğunda, Jennie beklediği yanıtı almış gibi umursamadı. Şaşırmamıştı Lisa'nın cevabına. 

"Evet. Tüm duyguları yaşadığımı düşünüyorum. Acının en kötüsünü tattım, okul zamanlarında heycanlandım,bir yakınım bana ihanet etti, yalnızlığın zirvesini gördüm hatta hâlâ kimsesizim. Ölmeyi diledim ve denedim, kendimi tamamen bırakmama sebep olacak şeyler oldu ve uzun süre kendimi mutlu olduğumu fısıldayarak kandırdım." dedi her şeyin farkında olduğunu belli etmek istercesine. 

Lalisa artık karşısındaki kızın gözlerine bakmaya çekinmiyor, onun hakkında yeni bir şeyler bilmenin verdiği hissin tadını çıkarıyordu. Araya girmek, "ben de bunu yaşadım" demek istedi fakat konuşmanın nereye varacağı merakı onu susturmaya ve arkasına yaslanıp dinlemeye itti. 

"Rezil oldum, aşkı yaşadım, yalanları dinledim ve tüm hayatımı adayacağım kadar çok sevdiğim şeyi işe çevirdim. Bazen farklı olduğumu söylediler, bazen herkesle aynı olduğumu. Bazen en sevdiğin şeyden bıktım, bir daha yapmamayı diledim, bazense bir kaç ay sonra hayatımdan çıkacak insanlara, 'sensiz yapamam dedim'. Fakat aşk gerçek Doktor, bazen gerçekten aşık oluyorsunuz. Gerçekten aşık oldum, aşık olduğum kızı kaybettim. Bazen hayatım tamamen yolunda gitti, bazense bir günümün her bir saniyesi trajediydi."

Jennie iç çekti ve karşısındaki kadına baktı. Kendisinin aksine, Lalisa'nın gözleri sadece çok yoğun duygularını yansıtıyordu. Oysa Jennie'nin gözlerine bakıp, tüm içi okunabilirdi. Lalisa'nın gözlerinin sessizliği, ilk defa Jennie'e iyi geldi ve karşısındaki kadının gözlerine bakarak devam etti cümlelerine.

"Hiç bir duygu umurumda değildi. O yanımdayken, onunla birlikteyken her şeyi göze alıyordum. Onunla üzülmek bile güzeldi. Her daim,her şeye gülümserdi. Onunla olmayı, herkesle olmaya tercih ederdim ve uzun süre inkâr ettim yokluğunu. Bir gün içim acıyla kaplandığında, onun yanında olmak istedim, tüm hücrelerim onun yanında olmak istedi. Onu son gördüğümde gökyüzündeydi. Bu yüzden kuş olmak istiyorum Doktor "

Lalisa'nın canı duydukları yüzünden yanmadı. Kalbi kırıldı sadece, onu güzel sevicek birisi olmadığı için kalbi kırıldı.

Jennie'nin sevgisini kıskanmadı veya olumsuz bir duygu beslemedi içinde. Rosé'yi uyuduğu mezardan çıkarıp ona geri vermeyi bile diledi. Genç kızın sevgisini kıskanmadı, sadece yanında uyumak istedi.

"Her şey kısa süre önce bitti Doktor. Aylardır ne yaşadığımı, hayatta olduğumu hissedemiyorum. Sadece beni mutlu eden şeyleri yapmak istedim ve tüm kapılar sana çıkıyor.

Doğduğum an, kendi ellerimle bir dünya yaratmışım ve o dünyada tek kalmışım gibi hissediyorum. Sende o dünyada beni kırmışsın gibi. Beni kırmanı istemiyorum Doktor, yine beni mutlu eder misin?"

Lalisa dolan gözlerindeki damlaları içine atmaya çalışarak olumlu anlamda kafasını salladı fakat en ufak bir haraketinde yanağından bir yaş süzüldü.

"Ben sana aşık değilim. Seviyorum seni, hoşlanıyorum senden ve mutlu ediyorsun beni. Sana aşık olmamam seni üzer mi? Ben seni üzmek istemiyorum." Bunu söylerken gözlerini kaçırmamak çok zordu, acı bir gerçeği itiraf etmişti karşısındaki kadına. Hatta bir an bunun aptallık olduğunu bilse düşündü ama Lisa sadece gerçeği söylediği için ona minnettarlık duyuyordu. 

Lalisa elinin tersi ile gözyaşlarını sildi ve olumsuz anlamda başını salladı. "Üzmezsim güzelim, üzmezsin."

Jennie bakışlarını ellerine çevirdi ve parmakları ile oynamaya başladı. "O zaman beni kurduğum dünyadan alır mısın? Her hissi yaşadım, artık hep mutlu olmak istiyorum.

Ben seninle olmak istiyorum."

...

colors || jenlisaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin