Üzgünüm bayım, bu gecede sevemedim seni. Veremedim sevginin karşılığını her zamanki gibi. Olamadım sana 'sevgili'. Kalamadık arkadaş falanda. Aklımda kalbimde hissiz artık. Boşum aşka, sevgiye karşı. Seni anlayamıyorum, dediklerini duyamıyorum, kalbinin sesini kalbimde hissedemiyorum. Bana karşı çabalayışların boş çünkü hislerini bile hissetmeyen bi insana aşkını anlatamazsın. Üzgünüm koca yürekli küçük adam. Seni kırmak istemezdim fakat yokum. Sonsuzum. Hiçim bu dünyada. Kaybedilenler arasındaki kayboluşlarımda kendimi bulamıyorum ve kalbime dokunman mümkün değil. Yazdıklarını seviyorum ancak herşey bununla bitmiyor. Samimi bir gülüşü yüzüme yerleşirmeye çalışırken bile zorlanıyorum. Lütfen anla beni ve daha fazla yanımda olma. Bana baktığında gözlerimdeki kayboluşlarını görmek istemiyorum. Eserimden dolayı kahrolmak istemiyorum. Seni sevemiyorsam bu benim suçum değil, kalbimi hırpalayıp insanlara olan güvenimi çalan, hislerimi yakıp yıkan, gözlerimi kör eden, sessizliğimdeki çığlıklarla beni baş başa bırakanların suçudur. Ellerine sağlık ama yüreğini benimle hırpalama artık...
