*Bu kitap, sürekli birilerinin gölgesi altında kalıp kendini keşfedemeyen herkese ithaf edilmiştir. *
__________
"Hepimiz yalnız doğduk, sonradan kazandık birbirimizi."
Geçmişte yaşanan unutulmayan olaylar vardır. Bunlar bazılarımız için ip atlarke...
Bölümün bu kadar geç gelmesini hiç istemezdim ama yazmaya güç bulamadım. Bu yüzden de uzun bir süre bölüm atamadım, ama sonradan sayenizde o gücü tekrar kazandım ve geri döndüm! 😍
(Medya: Tuğkan- Belki de)
Sizi seviyorum ❤️
Keyifli okumalar!
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4. Bölüm : Yapboz Parçaları
"Bir insanın zaaflarını kullanarak onun kalesini yıkmaya çalışmak, dünyanın en alçakça hamlelerinden biriydi."
**
Ellerim tir tir titriyor, mantığımı alaşağı eden duygularım beni çıldırtıyordu. Gözlerim bir kez daha yazıların üstünde dolandı.
"Merhaba sevgili kızım, nasılsın canım? Şimdilik huzurlu ve mutlusundur. Ama unutma sadece şimdilik keyiflisin. Sen beni yıllarca dört duvar arasına tıktın. Ve ben de seni kendi dört duvarında boğacağım, tabii önce biraz olsun değer verdiğin zavallı insanlardan başlayacağım. Gözlerinin önünde bir bir alacağım canlarını. Sen de bir zavallı gibi öylece izleyeceksin ve ben bundan zevk alacağım. Sonra sıra sana gelecek, bir bir zaaflarını kullanacağım. Sana acı çektireceğim, beni buraya tıkmanın ve şikayet etmenin cezasını çekeceksin. Ve de yavaş yavaş öleceksin, acı çekerek.
Bir düşünelim bakalım! Benim biriciğimin en sevdiği aktivite nedir? Acaba ne?
Tabii ya, yapboz yapmak!
Yapboz yapmak ister misin Lenda? Kanlı parçaları birleştirerek çıkacak tabloya bakmak ister misin? Elbette istersin çünkü sen asla yapboza hayır diyemezsin!
Hele ki polise bir şey anlatırsan parçaların üzerinde bulunan kanın sahibinin öleceğini bilsen daha çok oynamak istersin. Değil mi? Evet, istersin.
Acı çekmen için bu yapboz parçaları. Onlarla iyi zaman geçir. Sonunda çıkacak olan tabloya aşık olacaksın.
Ve bu özgürlük oyunu değil Lenda, bu benim senden acı çektirerek alacağım bir intikam oyunu.
Oyun başladı.
Eğlenmene bak!
-Sevgili Baban."
Ellerim sinirden, korkudan veya üzüntüden titriyordu. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Nasıl bu adamı başımdan savacaktım bilemiyordum. Kağıt parçası elimden çekilip alındığında Öykü'ye çevirdim gözlerimi. Daha sonra Ali ve Anıl'a...
