DENİZ DALGASI

1.BÖLÜM :YOLCULUK

2 Ay Önce

Annem ile babam kavga ediyordu ne olduğunu anlamak için aşağı indim ve sesleri dinlemeye başladım.
Babam: "Nasıl yaparsın bunu bana" diyordu annem de "Bıkmıştım senden artık" dedi ne dediklerini algılamaya çalışıyordum ne demişti o " Bıktım senden " nasıl bıkmıştı babamdan aklıma gelen şey değildir inşallah diye dua ediyordum. O anda babam ağlamaya başlamıştı hemen içeri girip " Neler oluyor anne,baba" dedim annem de " Bir şey yok Dalga " dedi ben de " Ne demek bir şey yok babam neden ağlıyor o zaman?" dedim. Şu an çok sinirlenmiştim ya babam şurada ağlıyor annem de bir şey yok diyor delirmek üzereyim "Lütfen birisi bana ne olduğunu anlatabilir mi?". Dedim ve babamın yanına gittim ve eğildim "  babam ne oldu sana neden ağlıyorsun sen" dedim o da " kızım sonra konuşalım şimdi gidiyoruz " dedi " nereye" dedim babam da anneme bakıp " İzmir' e amcanların yanına gidiyoruz " dedi.

Ben de bir şey demeden odama çıktım çünkü sonra konuşacağımızı anlamıştım çantamı ve telefonumu alıp odadan çıktım belki de bir daha hiç giremeyeceğim odama baktım ve aşağı indim. Babam dışarı çık dedi ve arkamdan gelmeye başladı arabaya binip hava alanına doğru sürmeye başladı ciddi ciddi gidiyorduk resmen. Uçağa bindik ve oturmak için yer aradık ikili koltuklardan birini gördüm ve oraya ilerlemeye başladım oraya oturduk. Babam dönüp " Sana her şeyi anlatacağım ama sakin ol " dedi ben de " Tamam " deyip babamı dinlemeye başladım" Son bir iki haftadır hareketlerinde bir değişiklik hissediyordum ona söylemedim çünkü anlatmayacağını biliyordum sonra bir gün ofiste iken bir karımı göreyim dedim ve odasına doğru yürümeye başladım odasının kapısı kapalıydı ama içeriden sesler geliyordu ben de dinlemeye başladım " Aşkım ya Mustafa bizi görürse ne olur diyordu " benden bahsedildiğini duyunca hemen içeri girdim girmez olaydım annen bir adamın üstünde yatıyordu o kadar iğrenç bir görüntüye daha fazla katlanamazdım hemen çıkıp kendi odama geçtim aklıma hala onlar geliyordu diyordum ki yapmaz benim Aslı'm yapmaz diyordum ama yapmıştı işte hayattan bir tekme de o atmıştı bana bir tek sen kaldın.

Sonra eve geldim anneni hiç dinlemedim olanlar olmuştu zaten hemen boşanma işlemlerini başlattım ama bir yandan da neden yaptı diyordum o an annene bağırıp "Nasıl yaparsın bunu bana" dedim o da "Senden bıkmıştım" deyince bardağı taşıran son damla olduğunu anladım yere çöküp ağlamaya başladım işte ondan sonra da sen geldin ve bende ani kararla İzmir ' e gidiyoruz dedim çünkü artık orada kalamazdım dedi. Bana sarılıp ağlamaya başladı ben de " Şşşş ağlama bitti artık o kaybeder biz geçmişi hatırlayıp üzülmeyelim o bizi hatırlayıp pişman olsun"dedim o da " Sağ ol kızım " dedi ve uyudu uyuduğunu nefes alıp verişlerinden anladım onu benden uzaklaştırıp ben de gözlerimi kapadım ve uykuya daldım.Kalktığım da yanımda babamı göremedim sonra bana doğru elinde iki kahve bardağı ile geliyordu bana gülümseyip " Günaydın canım kızım " dedi ben de " Günaydın baba" dedim ve oturup kahve içmeye başladık sonra babam söze başlayarak " Bak kızım artık burada kalacağız bundan sonra Kayseri ye gitmek yok orada Betül ile ev tutar birlikte yaşarsınız okula falan gidersiniz" dedi ben de başımı sallayarak "Peki baba ama ama biz yapacağız her şeyi karışmak yok" dedim o da " Tamam yok " dedi sonra derin bir sessizlik son konuşmamızdan sonra hiç konuşmadan İzmir e vardık orada bizi Betül ile amcam karşıladı Betül bana sarılarak " Hoş geldin kuzen" dedi ben de " Hoş buldum" diyerek amcama sarıldım sonra " Nasılsın yeğenim?" dedi ben de " İyi amca idare eder dedim sonra evlerine geçtik ve bizi konuşmaya başladık amcam çok hoş karşılamasa da izin verdi biz de bir hafta içinde her şeyi hallettik şu an yeni okuluma kayıt yaptırmaya gidiyordum. Okula geldiğimiz de büyük harfler ile  " KURT KOLEJİ" yazıyordu içeri girip bur iki kişiye müdürün odasını sordum onlarda gösterince müdüre gidip kayıt yaptırdık. İkimiz de 11/B sınıfındaydık allah tan ayni sınıfta okuyacaktık kayıt yaptırdıktan sonra okuldan çıkıp eve geldik eve girince direkt odama girdim. Girer girmez kendimi yatağa attım ve tavanı seyrettim  nasıl da gelişmişti her şey resmen şu iki ayda çok yıpranmıştım şimdi beni yeni bir hayat yeni okul yeni arkadaşlar ve daha önemlisi yenilikler bekliyordu şu an sanki bir geminin içindeyim ama geminin kaptanı yok sağa sola savruluyor ama yine de batmıyor iste bu hayat kaptanı olmayan bir gemi şoförü olmayan bir taksi ve pilotu olmayan bir uçak bu muydu hayat? Yoksa diğerlerinin gördüğü gibi cıvıl cıvıl mı? Bana sorsalar hayat ne diye? Ben de sonu olmayan bir belirsizlik derim. Gözlerimin artik daha fazla dayanamayacağını anladığım da kendimi çok güçlü bir uykunun kollarına bıraktım...

Merhaba lütfen okuyun oy verin ve yorum yapın ne olur hepinizi çok seviyorum💙💖