He's my mate! [Dutch]

{1}

'Wil je mijn vriendinnetje zijn?' vraagt Ashton en ik kijk hem verbaasd aan. Dit had ik niet zien aankomen.

'Ja!' zeg ik hyper en meteen kussen we elkaar. 'You are my mate.' zegt hij tegen mijn lippen, waardoor ik grinnik. 'Waarom heb je de deur eigenlijk op slot gedaan?' vraag ik nieuwsgierig. 'Zo kunnen de andere jongens ons niet storen.' grinnikt hij en duwt me naar achteren. Hij komt boven op me liggen en zoent me verder.

Even later gaat hij van me af en kust me nog een laatste keer. 'Ash, mag ik heel even eerlijk zijn?' vraag ik en hij knikt.

'Kijk ik vind je aan de ene kant wel leuk, maar aan de andere kant ook weer niet.' zeg ik en ik zie dat het hard bij hem binnen komt. Ik zie hem staren naar het plafond en ik glijd snel zijn bed uit.

'Wat ga je doen?' vraagt hij, als hij ziet dat ik naar het raam loop. 'Via de tuin weer het huis binnen gaan, want jij hebt de deur op slot gedaan.' leg ik vrij simpel uit. Hij zucht en mompelt wat, maar ik kan het niet verstaan. Eigenlijk boeit mij Ashton ook helemaal niks! Hij heeft me ontvoerd, samen met de andere jongens. Ik open het raam en snel spring ik het raam uit en beland in de boom.

Heb ik weer hoor! Ik sta op en kijk naar het raam, waar ik een geschrokken Ashton zie staan. 'Ash, hier ben ik! Ik ben in de boom beland.' zeg ik, als ik zie als hij zoekend naar beneden kijkt.

Ik zie hem opgelucht adem halen en ik grinnik in mezelf. Eigenlijk kan ik nu het beste terug naar Ash gaan, want het is best glad in de boom.

'Ash, ik kom terug jou kant op.' zeg ik en zet een stap vooruit. Ik hou me vast aan de andere takken en loop zo door. Maar dan ontdek ik dat de tak, waar ik op loop steeds kraakt bij elke stap. 'Saar, die tak kan jou niet houden. Ga terug.' zegt Ashton, maar zoals gewoonlijk luister ik niet naar hem en ga gewoon door. 'Saar, luister alsjeblieft! Ga terug!' smeekt hij en dan sta ik stil. Wat was dat onder mijn voeten?

Opeens breekt de tak en ik val naar beneden. Ik slaak een kreet en met een plof val ik in de armen van Michael. 'Saar, wat doe je hier?' vraagt hij en ik word rood als Ashton zegt dat ik bij hem was, op zijn kamer. Michael schud zijn hoofd en draagt me het huis weer in.

'Vertel eens, wat deed je bij Ash op zijn kamer?' vraagt Michael een beetje jaloers.

'Gewoon, kletsen met hem.' lieg ik, maar Michael merkt op dat ik lieg.

'De waarheid graag?!' vraagt hij boos en slaat zijn armen over elkaar heen. O boy! Denk maar niet dat ik de waarheid ga vertellen! 'We zaten te knuffelen, want ik voelde me niet goed.' lieg ik, maar aan de andere kant is het wel weer waar. Hij knikt en haalt zijn armen van elkaar af.

'Wat is er hier gebeurd?' vraagt Calum verbaasd.

'O niks bijzonders.' zegt Michael en pakt me bij mijn heup vast. Opeens doet hij iets onverwachts en slaat met zijn hand tegen mijn bil. Gloeiende, dit pik ik dus niet! Meteen haal ik uit en sla hem vol in zijn gezicht.

'Saar, je hebt er om gevraagd!' zegt Michael, die wit heet wordt van woede. Michael haalt uit en ik duik op tijd naar beneden. Nu moet ik denk ik beter wegwezen! Ik geef een knietje op de plek waar de zon niet schijnt bij hem en snel maak ik dat ik uit de voeten ben. 'Ik krijg je nog wel, kreng!' hoor ik Michael kreunen van de pijn.

Snel ren ik naar boven toe en ren naar Ashton zijn kamer. Zijn deur staat open en ik bedenk me geen moment en sprint naar binnen. 'Hey Saar, wat is er?' vraagt Ashton die gauw de kastdeur dicht doet. Vreemd!

'Michael die heeft me geslagen.' zeg ik en val dan snikkend in zijn armen. Ik voel hoe hij me optilt en mij op zijn bed legt. 'Maar had hij daar een goede reden voor?' vraagt Ashton, die me doordringend aankijkt. O boy! Als ik het vertel gaat hij me toch niet geloven.