Yine sen (!)

Omarya ?

Eğer bugünü saymazsak toplam üç gün kalmıştı James ile gideceğimiz festivale.Ben çok heyecanlıydım.Onu ilk kez gördüğümden beri heyecanlıydım.Onda tanımlayamadığım bir çekicilik vardı.Akla hayale sığmayacak bir güç...Kimse bu kadar esrarengiz olamazdı ayrıca.Onun karanlık bir tarafı vardı ve bu tarafı beni ona çekiyordu nedense.Ben basit biriyimdir.Hayatımda esrarengizliğe yer yoktur ve hayatımda esrarengiz bir durum söz konusu olmadığından James'e doğru çekiliyordum.James neredeyse bilinmezlik havuzunda yüzüyordu.

Yavaş yavaş yerimden kalktım ve tuvalete gittim.Geri döndüğümde kıyafet dolabımın kapağını çoktan açmış ve ne giyebileceğime bakıyordum.Bir sürü seçenek vardı.Dolabımın içinde daha fazla kaybolmadan bir elbise seçtim ve üstüme geçirdim.Hafif bir makyaj ve üstüme uygun bir çift ayakkabı giyerek giyinmemi tamamladım.Çantamı da alarak odamdan çıktım.

Annemler tabiki de yoktu.İşleri dolayısıyla evden çıkmışlardı.Niyese hiç şaşırmamıştım!Annemin bıraktığı notu aldım ve okudum ve masanın üstündeki kahvaltımı yiyerek evden çıktım.Mini cooperıma bindim ve okula gittim.

Okula geldiğimde Simone beni bekliyordu.Kahverengi saçlarını mısır örgü yapmış omuzlarından aşağı doğru sarkıtmıştı.O da benim gibi elbise giymişti; ama onun elbisesi benimkine göre kısaydı.Çok olmasa da biraz.Gözlerinin renginde elbise giymişti.Yanına gittim ve " Vayy,elbise giymişssin sen de."dedim.O da"Evet,canım arkadaşım elbise giymeye başladığı zaman ben de yalnız kaldım- sadece pantalon giydiğimden- Böylece elbise giymeliyim ben de dedim."dedi gülümseyerek."Haydi içeri girelim canım"dedim ve koluna girerek içeri soktum.Simone'un gözleri büyüdü birden ve bakışları bir tarafta sabitlendi.Ben de merak ettiğimden o tarafa baktım ve işte okulun diğer kötü görünümlü çocuğu Nathan vardı.Hafif bir şekilde koluna vurdum."Neye bakıyorsun sen öyle?"diye payladım onu."A-a-a-a şey.Gözüm dalmış."dedi. Yüzüme bir sırıtma geldi ve ona "Hı-hı belli oluyor.Gözün nasıl olduysa Nathan'ın olduğu taratfa dalmış."dedim."Hiç de bile"derken ona bakmaya başlayan Nathan'ı gördüm.Birkaç saniye sonra bakışlarını ondan bana çevirdi ve sırıtmaya başladı.Bu sırıtmayı Simone'un görmemesini umuyordum; çünkü belli ki Simone Nathan'a tutulmuştu.Ben de 'Ne var Nathan?' bakışımı yollayıp Simone'a doğru döndüm."Hadi gidelim"dedim.O da bana takıldı ve yürümeye devam ettik.

Gün boyunca bir sürü derse girip çıktık ve en sonunda resim dersi gelmişti.Kapıdan tam geçecekken bir kol beni çekti ve kendine döndürdü.Kafamı kaldırıp baktığımda bu kişinin Nathan olduğunu gördüm."Çok kısa ve öz konuşacağım!Kendine dikkat et."dedi ve arkasını dönüp gitti.Tuttuğumu bile fark etmediğim nefesimi bırakarak sınıftaki yerime geçtim.Geçer geçmez James "Sana ne dedi o?"diye sordu.Tam ona onu ilgilendirmediğini söyleyecektim ki yüzündeki kızgınlığı gördüm.Çok üstelememeye karar vererek"Kendime dikkat etmemi söyledi"dedim.Bunu der dermez "Şimdi belli oluyor."diye mırıldandığını duydum kendi kendine."Noldu?" der gibi baktım;ama bakışımı görmezden gelerek "Hadi çıkar üstünü.Bir an önce başlayalım artık."dedi.Bunun üzerine utana sıkıla üstümü çıkarmak için bir harekette bulunduğumda elbise giydiğimi farketttim."Iıı şey.Acaba fermuarımı açar mısın?"dedim. Yüzüne bir gülümseme geldi ve "Tabii"dedi adeta gözleri parlıyordu.Arkamı dönüp saçlarımı önüme aldım.Yavaş bir şekilde elbisemin fermuarını açmaya başladı.Dokunuşları tenimi yakıyordu adeta.Her değip geçtiği yer alev ales yanıyordu sanki.Alta kadar çekecekken"Bu kadar yeter bence"dedim ve o da daha fazla indirmeyi bıraktı.

Arkamı döndüm ve oturdum.Yüzündeki sırıtış hala devam ederken bana bakıyordu."Ne bakıyorsun?"dedim."Hiç sadece bu kadar çekici bir vücuda sahip olduğunu farkketmemiştim."dedi ve ben de gözlerimi devirdim."Bana bakacağına tuvali ve resim fırçasını al da çizmeye başla"dedim.Yüzündeki sırıtış yerini yeniden ciddiyete bırakırken resme ne kadar önem verdiğini anladım.Tuvali alıp çizmeye başladı.Her halinden resme olan tutkusu belli oluyordu.