Kaçamak

117 5 3
                                    

Gözlerimi açtım ve işte yine aynı yerde duruyordum.Yalnız bu sefer sandalyede değildim.Yere kapaklanmış bir şekildeydim.Yavaş yavaş gözlerimdeki buzlar dağılırken ben de ayağa kalkmaya çalıştım;ama birinin ayağını sırtıma bastırmasıyla eski pozisyonumu almış oldum.İstemsiz olarak çığlık attım.Yerdeki ıslaklığı farkettiğimdeyse gözlerim daha da büyüdü.Elimi kafama götürdüm ve kafamın arkasına elledim.Ellerimi geri çektiğimde elimin kan olduğunu gördüm.Kafam mı yarıldı yoksa sadece o şişeyi vurduğunda derim mi soyuldu bilemiyordum.

Şu an başımın durumunu düşüneceğime karşımda sabit tutulmaya çalışılan James'i görüyorum.James berbat durumdaydı.Deli gibi"Jessica'ya bir şey yapmayın.Sizin işiniz bizimle ilgili.Onunla değil"diyip duruyordu.

James'in bu dedikleri canımı yakıyordu.Neden yakıyordu ki? O benim hakkımda konuşurken Leon'a "Farklı bir yol izleyeceğim."demişti.Ne yani?Bana ilk söyleyip sonra da beni öpme düşüncesiyle mi olacaktı bu? Şu an her ne kadar deli deli bağırsa da umrumda değildi.İçimde kalan bu ufak sevgi kırıntılarını da yok etti.İçimde sevgiye dair hiçbir şey kalmamıştı; ama bunu yapan kendisiydi, ben değil.

İşte o gerizekalı varlık kendini gösterdi ve yeri öpen bana bakarak" Bak James, sevdiğin kız acı çekiyor.Tıpkı Louis'in çektiği acı gibi."dedi ve sonra da ona dönerek "Biliyor musun? Tüm gerçekleri bu pis varlığa gösterdim. O savaşı, senin o insanla birlikteyken onun ölmesini, senin Leon ile olan konuşmanı...Hatta o pis varlığa kendi özel konseyimizi bile gösterdim.Nasılsa ölecek.Elimden kurtulamayacak.Senin de onu kurtaracak olmadığından...Bir dakika, aslında seni biraz daha dövebilirler."dedi. Adamlara başıyla işaret etti.O işaret James'in acı çektirmesine yetti de arttı bile.

James deli gibi bağırıyordu."Tamam,bana acı çektir;ama onu bırak."dedi ağlamalarının arasında.Şu ana kadar hiçbir erkeğin ağladığını görmemiştim.Adamlar hala ayaklarını James'in karnına geçiriyorlardı.Durdurak bilmiyorlardı! Neden durmuyorlardı? Yettiğini görmüyorlar mıydı?Çok acı çekiyordu! Bir bebek bile bunu anlayabilirdi! Dayanamadım ve içimden "Yeter artık"diye bağırdım.Sesler hıçkırıklara dönüşerek dışarı çıktı.Sanki kendi durumum yetmiyormuş gibi adam bu sefer de ayağıyla elime bastı."Aaaaaaaaa"diye bir çığlık koyuverdim.Acıyı umursamadan"Onu bırakın"dedim.Bu sefer de nasıl da bu haldeyken onu düşünebiliyordum? Hani içimde en ufak bir sevgi kırıntısı kalmamıştı?Hani onu sevmiyor, ondan nefret ediyordum?Yalanmış...

Adam mı desem yaratık mı desem?Her neyse o başımdaki irate durmalarını işaret etti ve durdular.James'e baktım kafamı yerden kaldırmaya çalışarak.James'in yüzü tanınmayacak hale gelmişti.Birden tüm benliğimi - başımdan taa ayak parmağıma kadar - sinir, üzülme ve kırgınlık duyguları sardı.Gözüm döndü.Delirmek üzereydim. Bir yandan elimin ve başımın acısı bir yandan da James'e yapılan işkence çok fazla gelmişti.Gözlerimi kapadım ve James ile birlikte buradan çıkabilmeyi diledim. Keşke hızlı olup ikimizi de buradan çıkarabilseydim, acınası olmasaydım. - Sadece , sadece birkaç dakikalığına...- James'in özellikleri bana geçseydi.

Yerimden kalkmaya yeltendim ve James'in yanına doğru sürünmeye başladım.Adam "Boşuna çabalama.Ona yardım edemezsin; ama açıkçası ne yapabileceğini merak ediyorum.Bu nedenle hiçbir şey yapmıyorum.Tahminimce hiçbir şey yapamayacaksın." dedi.

Yan gözle ona baktığımda yüzüne küçümser bir ifade takındığını gördüm.Onu umursamadan kıvrana kıvrana sürünmeye devam ettim.En sonunda James'e ulaştığımda eline uzandım.Sanki biri bana" Elini tut"diyormuş gibi hissettim.Tuttuğum anda enerji içeceği içmiş gibi hissettim.Tüm ağrılarım gitmişti sanki.Adam ne olduğunu anlayamadan James'in kolundan tutarak hızla odadan çıktım.

Orada duran bir arabayı alarak James' i bindirdim.Bende binerek James'in evine sürdüm.Nerden geldiğini anlayamamıştım bu enerjinin,bu hızın.

Bana neler oluyordu böyle?

Sevgili Yine Sen okuyucularım! Bu bölüm çok kısa sürdüğü için bir sonraki bölümü uzun yazmaya çalışacağım.Umarım kitabın devamını sürükleyici bulursunuz.Eğer önerileriniz varsa veya yazım yanlışlarım varsa bana söylerseniz çok mutlu olurum.Vote yaparsanız daha da mutlu olurum.Şimdiden hepinize çok teşekkür ederim:D

Yine sen (!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin