DNJABBIT SERIES #1 (Aiana Dixon)

PROLOGUE

DISCLAIMER:

This is a work of fiction. Names, characters,businesses,places,events, and incidents are either product of author's imagination or used in a fictitious manner. Any recemblance to actual persons,living or dead or actual events is purely coincidential.

I do not intend to confuse incoming senior highschools with choosing their strand.

I would like to give credit to my friends who gave me permission to use their names though marami silang kaparehong name sa mundo.

This story is not edited so  typographical and grammatical errors should be expected.

Please be advice that it contains mature themes and strong languanges that is not suitable for very young audiences.

ISTRIKTONG PATNUBAY AT GABAY NG MAGULANG ANG KAILANGAN.

Thankyou and read at your own risk.

               ***********************

"Goodmorning, I am Aiana Dixon. 17." I introduced myself.

Though hindi ako nagtagal sa harapan, kitang kita kong gulat sila sa pagpapakilala ko. Hindi sila makapaniwala na ako to?

"She really changed a lot."

"Baka nagparetoke sya?"

"Yup, I guess nagpalipo sya kasi look she's sexier now."

Nagbubulungan sila na parang di ko naririnig. Pero rinig na rinig ng magaganda kong tenga. Parang mga tanga. Yes I've really change a lot, but never kong naisipang magsayang ng pera sa pagpaparetoke.

Minasahe ko na lang ang sintido ko at tumingin na lang sa harapan habang nagi'introduce yourself' ang mga kaklase ko. Sila rin ang mga kaklase ko last year pero kailangan paring magpakilala dahil iba na ang adviser at subject teachers namin ngayong school year.

Napatingin silang lahat sa pintuan ng may kumatok. Late student nanaman. Baka si Ben nanaman yan na tumambay pa bago pumasok. Jusko,grade 12 na kami hindi parin nagbabago.

"Goodmorning Ma'am. Im sorry Im late, naligaw po ako"

Napalingon ako sa pinto dahil hindi si Ben ang nagsalita.

Transferee.

I dont know him. Kaya sure akong transferee sya. He's so tall. Pero hindi naman masama yung height nya for a grade 12 student. Mukha syang basketbolero dahil matcho sya tignan sa uniform nya at matangkad pa sya.

Did I say matcho?

"It's okey. Can you please introduce and tell us something about yourself?" Mrs. Dela Cruz said while looking at him.

Mrs. Dela Cruz is so nice. I guess I will enjoy my last year here in Kettler Academy because of her.

Umayos ako ng upo bago makinig sa lalaking nasa harapan at iniscan ko ang itsura nya. Mayroon syang buhok na kulay abo, medyo singkit yung mga ilong nya este mata syempre, makapal yung kilay, matangos ang ilong and wow, mas pinkish pa ang labi nya kesa sakin.

Hindi naman siguro bakla to para maglagay ng liptint no? pero mukha namang natural.

shookt. While scanning him, his eyes suddenly look at mine.

Shit. Did he caught me staring at him?

Parang tinawag ko na ang mga santo sa pagdadasal na sana hindi. Sana hindi nya ako nahuling tinititigan ko sya.

Tumikhim sya bago magsalita.

"Goodmorning. I am Marc Felix. 17, Im young, wild and free. Thank you."

Young, wild and free? That's the something about himself that he wanna share to us?

I want, more. Charot.

Nagtawanan ang mga kaklase ko dahil sa huling  sinabi  nya at umalis na sa harapan papunta sa...

Pucha sa tabi ko pa talaga? I did'nt notice that the seat beside me is vacant until he sat there.

I look down, I want to talk to the floor and beg them to eat me now.

He chuckled. I clearly heard it.

So nahuli nya nga talaga akong tinititigan ko sya.

"Goodmorning, I am Brace Fernandez. 18."

Nanigas ang katawan ko at inangat ko ng kaunti ang ulo ko dahil narinig ko ang boses ng nagsasalita ngayon  sa harapan.

What the fuck.

Ayokong lingunin ang nagsasalita ngayon sa harapan. Ayoko syang tignan. Ayokong madampi ang paningin ko sa kanya kahit na saglit lang. And Mrs. DelaCruz might think that Im trying to sleep dahil nakayuko ako.

I dont know what to do. Tang ina after 2 months. Boses lang nya naaapektuhan parin ako.

Lumingon ako sa katabi kong Marc ang pangalan at nagtry na kausapin sya at di ko na inintindi yung kahihiyang ginawa ko kanina.

"Uhm, Hi. transferee?"tanong ko sa kanya.

Tinignan nya ako saglit at nakita ko pa yung slowmo ng pagngiti nya.

He's not talking.

Naiirita ako dahil malinaw parin sa pandinig ko yung boses ni Brace. Para syang nagkekwento ng talambuhay sa harapan.

Sabi kasi 'tell us something about yourself' hindi 'tell us all about yourself'. Kabobo.

"Please talk to me. Say something. I dont want to hear his voice." I whispered.

Tinaasan nya lang ako ng kilay. Baklang to!

"Pleaseee." I whispered for the 2nd time begging him to talk.

Hindi parin sya nagsasalita kaya nilagay ko na lang sa tenga ko ang mga kamay ko patago sa buhok ko.

May kumati sa bandang kanan ng ulo ko kaya inalis ko ang kamay ko para makamot yon. Kakapalit ko lang ng shampoo kaya baka kinuto ako.

"You're cute."

Nasa kanan ko sya. So I clearly hear him saying those two words.

That made me smile.

Dalawang salita lang yon pero nacaught non agad yung atensyon ko na parang wala kong ibang naririnig kundi ayun lang.

And suddenly, I dont hear the guy talking in front anymore.

My ex.

                                   •••