Izuku yurda taşındığından beri ilk defa katsuki tarafından kaldırılmadı ertesi sabah.
Kendi kendine kalktı. Okulu 2 gündür asıyordu ki bahane de sunabilirdi. Kızgınlık. Katsukinin söylediği her şeyi iyice düşündü bu süre boyunca. Anlattığı şey, ona ne kadar minnetar olması gerektiğinin bir kanıtıydı. Kızgınlıktayken nasıl biri olduğunun farkındaydı ve ona o haliyle karşı gelmek de zordu.
Ama o Izuku gibilerin de alfa ve betalar gibi iradesi olduğunun farkında olan sayılı insanlardandı. Ona görüşmedikleri bu iki gün içinde minnet duydu yeşil saçlı.
Yatakta durmaktan bıkmıştı ve biraz da acıkmıştı.
Saate baktı. 19.20 katsuki odasındaydı ve muhtemelen çıkmazdı.
Odasının kapısını ses yapmayacak şekilde açtı. Parmak ucunda mutfağa gitti ve su kaynatıp noodle paketini açtı.
Ne varsa döktü ve hemen aynı şekilde odasına kaçtı.
Tabii böyle olmasını hayal ediordu ama odasına giderken şiddetli bir koku burnuna çarptı.
Bu alfa feromonları kokusundan başka bir şey değildi.
