Izuku işlerini geç de olsa halledip eve gitti.
Anahtarla yavaşça kapıyı açtı.
Koltukta uyuya kalan Katsukiyi gördü.
Yüzündeki gülümsemeye engel olamadı.
Yavaşça omzuna dokundu.
"Katsuki yatağında uyu."
Katsuki gözlerini yavaşça açtı.
"Seninle konuşmak istiyorum."
"Katsuki konuşucak ne var ki?"
"Özür dilemek istiyorum tamam mı? Beni affetmeni istiyorum ve bir daha böyle bir şey olmayacağından emin olmanı istiyorum."
Katsuki cebinden bir kutu ilaç çıkardı.
"Bak, bunları da alıyorum."
Izuku kutuya baktı ve Katsukinin yakasından tuttu.
"Bunun sonuçlarını biliyor musun?!"
Katsuki gözlerini yere odakladı.
"Önemli değil ben-"
"Neden gidip kendine bir eş bulmuyorsun ki?!"
Katsuki yeniden Izukya baktı.
"Çünkü seni seviyorum."
