Mucize Dedikleri

-Bölüm 4 -

Aşkın Hafızası adlı kitabıma göz atarsanız sevinirim.
Multimedya Can
-
Evde kimsenin olmamasının verdiği rahatlıkla merdivenlere ayaklarımı vurarak odama çıktım.Kendimi yatağın üzerine atıp tavanı incelemeye başladım.

Ne oluyordu bana böyle? Daha tanımadığım hatta bu sabah beni sinirlendiren çocuğa aşık mı oluyordum?Bu gerçekten çok tuhaftı.

Kapı zilinin çalınma sesiyle düşüncelerimden kurtulup kapıyı açmak için aşağıya indim.Kapıyı açınca Beren'i karşımda gördüm.

"Hadi hazırlan dün gittiğimiz bara gideceğiz."

Evde oturup müzik dinlemek istiyordum.Tam ağızımı açıp gelmek istemediğimi söyleyeceğim an " İtiraz yok.Hadi hazırlan." dedi.

O salonda beklerken bende oflayarak odama çıktım.Dolaptan tam üstüme oturan mini bordo elbisemi giyindim.Çok beğendiğim takılarımı taktıktan sonra siyah babetlerimi giyindim.Saçlarıma hafif bir şekil verdim.Makyajımı yaptıktan sonra telefonumu ve çantamı alıp aşağıya indim.

Taksiye bindiğimizde camdan dışarıya bakarak dışarıyı izlemeye başladım.İçimde daha önce tanımlayamadığım bir heyecan vardı.Böyle bir şey daha önce hissettiğimi hatırlamıyordum.

Avuçlarımın içine baktığımda terlediklerini fark ettim.Kıkırdama sesi duyunca başımı Beren'e doğru çevirdim.

Sessiz bir şekilde " Aşık değilsin de nesin? " dedi.Gözlerimi devirerek önüme döndüm.

Bara geldiğimizde boş bir koltuk görünce oraya doğru yöneldik.İri yapılı bir adam önümüzü kesip " Orası dolu hanımefendi." dedi.

Beren tam ağızını açacağı an " Tamam. " diyerek geçiştirdim. Boş bir masa bulunca oturduk.İçimde ki heyecan gittikçe daha çok artıyordu.Bu sefer de teri avuçlarımda değil saç diplerimde hissediyordum.

Alkışlar eşliğinde sahneye Poyraz'ın çıktığını görünce gülümsedim.Üzerindeki beyaz dar tişört kaslarını daha belirgin yapıyordu.Gözlerimi ondan alamıyordum.

Şarkıyı söylerken çok masum gözüküyordu.Sanki bu sabah sigarasını içip beni sinirlendiren kişi o değildi.Buradaki çoğu kızın onu görmeye geldiklerine iddiaya girebilirdim.

Şarkıyı bitirdiğinde elindeki gitarı kenara koyara merdivenlerden indi.Boş olan koltuğa doğru ilerledi.Koltuğa oturup barmene işaret verdi.Barmen çok geçmeden elinde iki birayla masaya geldi.Birasından yudum alıp gözlerini etrafta gezdirdi.

Birine göz kırptıktan sora çok geçmeden mini etekli uzun boylu bir kız Poyraz'ın hemen dibine oturdu.

Bir an donakaldım.Bu da neydi böyle?Daha bu sabah Pelin'le kol kola onu evine bırakmıyor muydu?Neden şimdi başka bir kızla birlikteydi?Beynimi bu düşüncelerden arındırmaya çalıştım.Neden bunları düşünüyordum ki.

Gözlerimi tekrar Poyraz'ın olduğu yöne çevirdim.Birasından bir yudum aldı ve biranın köpükleri üst dudağında kalmıştı.Kız Poyraz'a doğru yönelip  kucağına oturdu ve dudağındaki köpükleri yalamaya başladı.Poyraz'ın elleri kızın beline doğru kaydı ve kızı kendine doğru çekti.

Onları izlerken nefesimi tuttuğumu fark etmiştim.Gözlerim dolmaya başladı.

Bir anda Poyraz gözlerini bana çevirdi ve onu ne kadar dikkatli izlediğimi fark etti.Kızı daha sert öpmeye başladı.Yaşlar gözümden akıyordu.Kendimi durduramıyordum.İçim parçalanmıştı.

Hemen oturduğum yerden kalkıp barın çıkışına doğru ilerledim.Beren arkamdan koşarak bana yetişmeye çalıştı.Bileğimden tutup kendine çevirdi.Pişman olmuş gözlerle bana bakıyordu.

"Bana öyle bakma, sadace eve gitmek istiyorum!" diye bağırdım.Göz yaşlarıma engel olamıyordum.Kendimden nefret ediyorum!Poyraz'dan nefret ediyordum.

Taksiye bindiğimizde yol boyuca tek kelime etmedik.Soru sormadığı için içimden Beren'e teşekkür ediyordum.

Taksiden inip hızlıca eve girdim.Sesimin titremediğinden emin olarak salonda oturan anneme "Ben geldim." diye seslendim.

Odama girdiğimde kendimi yatağa attım.Uykunun yoğunluğu üstüme çöktüğünde kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

-

Oy verirseniz sevinirim :)