Silmeyi denedim binlerce defa,
Belkide milyon kere...
Ama her defasında,
İzin kaldı,sadece sana ait olan şu kırık sol yanımda...
Sen ki bir ülkenin odak noktası,
Bense Dünya'nın bir ucundaki il sınırı...
Sen hep kalabalıktın,
Bense,hep beni sevebileceğin gerçeğine inandım...
Çok canımı yaktığın zamanlar oldu mesela...
Gülmekten gözlerimden yaş geldiği de...
Ama olsun,
Sevdim ben ikisini de...
Aslında en çok seni sevdim ben,
Eh,şimdi yalan olmasın,
Gülüşünün de hakkını vermek gerek..
Tabi sesinin de,
Ah bir de kokunun...
Ben seni ne çok sevmişim meğer?
Ama tabi, sen yine yoksun...
Sonra yine atıyorum kendimi tehlikeye,
Bile bile...
Fazla herşeyim oluyorsun,
Yanan yine benim içim oluyor her ne tesadüfse?
İnan ben akıllanmadım hala...
Hala sana söylemek istediğim çok şey,
Yazacağım onlarca şiir,
Dinlenmeyi bekleyen binlerce şarkı,
Ve tamiri imkansız bir kalbim var...
Ama olsun,
Sen iyi ol yeter...
Yaşarım ben bununla...
Nasıl olsa bu da senden kalan bir hatıra,
En azından seni unutturmaz bu acı bana...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
‧:❉:‧Aşk'sızım.‧:❉:‧
PoetrySonra bir kitaba başlarsın, Ve alırsın eline bir kalem... O'nu hatırlatan her kelimenin çizersin altını tek tek... Gerçi herşey O'nu hatırlatıyordur ya neyse... Bir müddet sonra kahvenin soğuduğunu fark edersin. Çünkü öyle dalmışsındır ki kitaba, da...
