‧:❉:‧Aşk'sızım.‧:❉:‧

╰☆╮Anı yaşa yalnızca...

Bırak dağılsın saçların
Çamur olsun dizlerin...
Bırak düşsün bilyelerin tek tek o dik yokuştan aşağıya,
Kalmasın kırılmayan pencere,inmeyen cam mahallende...
Kesilsin topların yine o yaşlı amca tarafından,işit azarını.
Bırak kaybolsun oyuncakların,
Bırak ki tekrar bulabilesin....
En sevdiğin şeylerin eksikliğini hissetmeyi bilesin o minik yüreğinde...
Emin ol o zaman öğrenirsin paylaşmayı,sevdiğin şeylerden vazgeçebilmeyi...
Bırak kaçıversin fırsatlar,
Olmasın hiç şanslar,
Ummadığın bir anda kapında beliriversin anılar...
Sen kapını açmamayı bil yeter ki!
"Hoşça kal!" demeyi bil..
Ne izin ver geçmişin seni hapsetmesine,
Ne de geleceğin tüm düşüncelerine hükmetmesine...
Şimdi gözler senin üzerinde!
Sahne tamamıyla sana ait...
Bırak seni izleyenler düşünsün seni biraz da...
Onlar koşsun peşinden artık...
Yoruldun sen!
Ama sen yeter ki;
Kapatma geleceğini de geçmişini de bilmediğin karanlık kutulara,
Yeter ki bil o kâğıt helvanın yerini yine kalbinde...
Bulup da tekrar tattığında, unutma oluşan o masum gülümsemeyi yüzünde...
Yeter ki bil, bekliyor hâlâ seni salıncaklar,
Kaymayı bil canın yansa da o soğuk kaydıraklardan...
Bul tahteravallideki eşini...
Beklemeyi bil sıranı o demir kokan, hiç bitmeyen merdiven kuyruklarında..
Unutma sıranın sana geldiğinde hissettiğin huzuru...
Unutma ki daha çok iste!
Huzurun azını yeterli görme, yine aynı huzuru bekle.
Hep aynı arzuyla ve korkuyla keşfet bilmediğin yerleri.
Kaybolabileceğini bile bile dolaş o ıssız sokaklarda...
Korkma yanlarından geçerken köpeklerin!
Onlar da hisseder senin içindeki huzuru.
İnsanlar gibi değillerdir ki hem onlar!
Karışmazlar sana, bozmak istemezler huzurunu...
Katlanmayı bil yaptıklarının sonucuna.
Sonunda yanacak olsa da ağzın,
Üflemeden iç bir kere de gece yatmadan önce içtiğin sütünü.
Sakın anneden almayı unutma "İyi geceler öpücüğünü"...
İleride eksikliğini hissedeceğin en büyük şey o olacak çünkü...
Dizlerin parçalanacak , ellerine camlar batacak olsa da
Koşmaya devam et hızla, aynı yokuştan aşağıya...
Bırak sadece rüzgâr dalgalandırsın saçlarını da, kalbini de...
Rüzgârdan yansın gözlerin,süzülüversin yanaklarından bir kaç damla pembe dudaklarına...
Ama hepsinin suçlusu rüzgâr olsun yine yalnızca...
Yeter ki pişman olma,
İstediğin şeyleri yapabilmiş olmanın huzuruyla yaşa ömrün boyunca!