Şimdilerde renkler bile umursamaz...
İnsanlar boş vermiş,
Hava kızgın,
Yağmur hırçın,
Gökyüzü gri,
Güneş ürkekçe saklanmış bulutların arkasına...
Etraf yalnızlık kokuyor,
Ne yapacağını bilemiyor rüzgar,
Esiyor alabildiğine hızlı,
Duymamak için şimşeklerin öfkesini...
Duruyorum,
Düşünmeye çalışıyorum...
Yolunda gitmiyor hiçbir şey demek isterdim ama,
Yol mu var ki taşsız, tozsuz?
Tüm iyiler anormal artık bana,
Çünkü en sıradan gökyüzü bulutsuz...
Düşlerimde yalnızlık,
Gözlerimde bir acı,
Sessizlikte boşlukta,
Yaşıyorum pervasızca.
Kalbimin sahibi,
Yüreğimin sesi,
Hayatımın neşesi,
Kayıp...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
‧:❉:‧Aşk'sızım.‧:❉:‧
PoetrySonra bir kitaba başlarsın, Ve alırsın eline bir kalem... O'nu hatırlatan her kelimenin çizersin altını tek tek... Gerçi herşey O'nu hatırlatıyordur ya neyse... Bir müddet sonra kahvenin soğuduğunu fark edersin. Çünkü öyle dalmışsındır ki kitaba, da...
