‧:❉:‧Aşk'sızım.‧:❉:‧

╰☆╮Yine aldı bir güz kalbimi...

İki tane beyaz gül var şimdi elimde,

Birisi bahar, öteki güz kokan...

Güze mi hoşgeldin demeli insan yoksa getirdiklerine mi?

Yaza mı veda etmeli yoksa götürdüklerine mi?

Hoşça kal kalbimin güneşi, beni eriten, bir dondurma misali...

Hoşgeldin soğuk rüzgarlar, hazırladım mendillerimi,

Soğuktan ıslanan gözlerimi silmek için, yoksa ağlamaktan mı demeli?

Gündüzler daha kısa bundan sonra, geceler daha uzun.

Hava daha erken kararacak artık. Bu soğuk kötü işte.Belki de en kötüsü benim için.

Çünkü hava kararmadan önce evde ol cümlesi O'nun içinde gizli gibi.

Bu da demektir ki daha az göreceksin gözlerini.

Daha az uçuşacak kelebekler içinde.

Daha az duyacaksın sesini...

Geceler uzadı yine, işimiz zor!

Hesaplaşma vaktini arttırdık, var mı ötesi?

Zor geçecek gecelerimiz, belki de daha ağlamaklı...

Daha uzun katlanacağız için için kanayan yaralarımızın acısına.

Acının tesiri altına girmeden, ağlamaktan acıyan gözlerimiz şişmeden bırakmayacak gece bizi uykumuza.

Daha zamanının olduğunu bildiğinden, daha çok acı çektirmek isteyecek,

Ve daha çok hatırlatacak anılarımızı...

Yeşilin yerini yavaş yavaş sarının tonları almaya başlayacak.

Daha bir soluk görünecek renkler gözlerimize.

Mutsuz olduğumuzda bile yüzü hep gülen çiçekler de olmayacak artık.

Mutlu olduğumuzda bile içimizi burkmaya yeten sararmış yapraklar olacak.

Bir ağacın dalından koparılıp da hediye edilen çiçekler de, o romantik adam da olmayacak artık parklarda.

Çiçekçilere düşecek yollarımız.

Suni kokularla besleyeceğiz ciğerlerimizi mecburen.

Aslında aşk için ilk baharı beklemek en mantıklısı.

Çünkü hava kararıyor ve yapmamız, yatırmamız gereken bir çok şey var.

Mesela uzayıp giden doğal gaz faturası...