Seungcheol P.O.V
Kumaripas ako ng takbo papunta sa classroom ko dahil ilang minuto na lang ay ma le late na ko.
'Lintek! Ayoko talaga sa lahat ay 'yung nagmamadali.'
Wala akong choice kundi ang tumakbo dahil ang magaling kong kapatid ay iniwan ako at hindi man lang ako ginising.
'Humanda ka talaga sakin mamaya, Sanha.'
Nang makarating ako sa tapat ng room namin ay huminga muna ako ng malalim at pinunasan ang mga butil ng pawis na tumutulo sa mukha ko.
'Hingang malalim, Seungcheol.'
Pagpapakalma ko sa sarili ko bago pag desisyunan hawakan ang doorknob.
"HO! I'M FREE."
Hindi ko pa man nabubuksan ay agad akong nakarinig ng malakas na sigaw kasabay nito ang pagbukas ng pinto at iniluwa nito si Loey, ang aking kaklase na kakikitaan mo ng inis sa mukha.
Napatingin kagad ako sa mga kaklase ko na nakatingin sa aming president na umiiyak at inaalo ng kanyang mga kaibigan.
'Anyare?'
--*
Hi! How's the prologue? May naintindihan ba kayo? Wag kayong mag alala, boring din ang susunod. ㅋㅋㅋㅋㅋ. Charot.
Gagawin ko rin 'tong series guys. Kung gusto nyo pong maging bida. Kindly pm me. Ilalagay ko ang pangalan nyo~ 🤣🤣
Ang istoryang ito ay hango sa mapaglarong imagination ng author. Please~ understand.
Let's love Seventeen more~ 😍
Babala. Wag masyadong mag expect tungkol sa kwento na 'to. Katuwaan lang 'to. XD
K.dot.
Follow.
Comment.
Vote.
Thank you for reading. Lovelots.
#MicaShey
©미가세이
