OO NGA PALA 'DI NGA PALA TAYO

CHAPTER 15

"BALIK na kasi tayo sa itaas babe, Hayaan na natin sila. Leonardo knows what to do." Sinundan kasi namin ni Prime si Leonardo, alam ko kung saan talaga nagpunta si Aubrielle. She loves beach because she's a bitch joke. It's the only place she feels like she is safe and I respect her with that.

"I don't trust him, Prime. Let's fucking stay here or aawayin kita?" I warned. Wala namang magagawa si Prime kundi sundin ako dahil kawawa rin ito saakin.

"Dividee, I'm sorry if Lucas did that. Okay? Nawala lang ako kanina ay kung anu-ano na ang tinanong niya. Epekto na rin siguro iyon ng alak and he doesn't know a thing about what have happened before alam mo namang bagong kaibigan lang namin ni Leonardo si Lucas." I sighed at tinignan si Aubrielle na nakaupo ngayon sa mga buhangin at si Leonardo naman ay nakatayo lamang sa likuran niya.

"Still, I'm fucking mad. Dahil sa ginawa ni Lucas umiyak nanaman si Auby. Naguguilty na nga ulit ako dahil pinalapit ko nanaman sila sa isa't isa eh. Sana hindi ko na lang iyon pinagawa kay Auby kung ganito lang rin naman ang mangyayari sakanya."

I feel so dissapointed. Sa totoo lang, nuong pinagawa namin iyong dare kay Aubrielle ay natatakot ako pero gusto ko lang naman maging masaya ang kaibigan ko at kung masasaktan man siya ngayon ay hindi ko mapapatawad ang sarili ko. Kaya naman habang maaga palang ay kailangan ko nang paglayuin ulit si Leonardo at Aubrielle.

"Whatever you are planning right now, Dividee. Trust me. It won't work. I know Auby will disagree." Naputol na lamang ang aking pag iisip dahil nag salita bigla si Prime "If that's the only way to make Auby safe, then I'll do it. Kahit magalit saakin si Auby ay gagawin ko iyon. It's my fault, our fault anyway. I'll take a full responsibility of handling it." Prime intertwined our hands and kissed it. "Babe, sa tingin mo sa gagawin mo kay Auby. Hindi siya masasaktan? Let her be happy. Remember what Kuya Zeta have said to us? Kung hahandlangin mo ang kaligayahan ni Auby ngayon, malaki ang gagawin mong pagsisisi bandang huli."

"Sa sitwasyon niya ngayon, Prime? Sa tingin mo hahayaan ko na masaktan ulit si Auby? I won—"

"You already did, Dividee. From the moment you let that damn dare happened, you allowed your friend to be hurted again." Prime cutted me off with that words at nasaktan ako sa sinabi niya. He was right, from the moment that I allowed that dare to be happened ay hinayaan ko na ring masaktan ang sarili ko. "It's not your story, Dividee. So, don't you fucking dare meddle with their problems." Niyakap ko agad si Prime at isiniksik ang ulo sa leeg niya "I'm sorry, babe. I'm sorry." Paghihingi ko ng paumanhin.

"You're really asking that right now? Halika na, bumalik na tayo sa itaas. Mapapagalitan na talaga ako kay Dividee nito. C'mon sa taas ko na lang sasabihin saiyo iyon." Rinig kong salita ni Leonardo. Nagtaka naman kami sa pinag uusapa nang dalawa kaya naman ay mas lumapit pa kaki sakanila

"No, I want to hear it right now. Tell me." Saad ni Aubrielle na ngayong umiiyak na nakatitig kay Leonardo. Kita naman sa mukha ni Leonardo ang pagkalito at ako naman ay kinakabahan sa susunod na sasabihin ni Leonardo. This can't be really happening.
Akmang lalapit na sana ako sakanila nang bigla akong pigilan ni Prime "Hayaan mo sila, Dividee."

"But." At hinila niya ulit ako papalapit sakanya

"The little boy said that he promise that he'll take care of her when they grew up." At mas nasaktan ako dahil sa nakita ko kung paano ngumiti ang aking kaibigan kahit nasasaktan na ito.

"You are really doing it right now, Leonardo. You never really forget that promise huh?" Hinila na ako ni Prime at dali dali nang lumapit sakanilang dalawa.

At bago pa man magsalita ulit si Aubrielle ay pinigilan ko na siya "Aubrielle! Don't you fucking dare!" galit kong sigaw na ikinagulat nilang dalawa.

For once, let me stop yourself hurt again.

ABALA ako— sa pag luluto ng makakain ni Aubrielle, nakabalik na kami sa resthouse na pinag sstayan namin ngayon. I volunteered cooking her food kasi feeling ko galit saakin si Dividee at natatakot ako sakanya.

"Bro, I'm sorry if I asked you that questions. Lasing lang ako kanina. I'm sorry. " paghihingi ng paumanhin ni Lucas saakin tumango lang ako sa sinabi niya.

Kanina pa sumasakit ang ulo ko dahil sa sinabi ni Aubrielle sakin at siguro epekto na rin itong nang alak na ininom namin kanina. I really need to talk to Aubrielle about what happened kanina. Hindi ko siya maintindihan and why did she suddenly cried.

Bigla namang nag ring ang phone ko at dali dali ko itong sinagot dahil si Kuya Algeb iyon. "Hello, Leo? Asan si Auby? Can we talk to her? Hindi na kasi namin matawagan ang phone niya. " nag aalalang tanong ni kuya Algeb.

Binuhat ko naman ang pagkain na niluto ko para kay Auby at pumunta sa kwarto niya. "Wait lang po kuya, papunta na po ako sa kwarto niya. "

Pagkapasok ko sa kwarto ko ay nakita kong tulog ito at si Dividee naman ay panay ang haplos sa buhok nito. Tinignan ako ni Dividee and she mouthed "Sino yan?" and I replied her saying "Si Kuya Algeb" dali dali itong lumapit saakin at kinuha ang phone.

"Hello kuya, It's Dividee po. " and she signaled me na pumunta kay Auby.

"Hello, Dividee. Anjan ba si Auby? Can I talk to her? Si Ate Chisquareene mo 'to." I froze when I heard that name.

It really sounds familiar to me. Nilapag ko ang pagkain sa may side table at umupo sa gilid ng higaan ni Auby. "I guess, you got tired from crying huh? You are such a cry baby." ngiti kong saad.

"Ate, she's sleeping. Bakit ba ate? Gusto mo bang gisingin ko na lang siya? " sumulyap naman saamin si Dividee at nag aalalang tumingin kay Aubrielle.

"No. Nakita ko kasi ang medicine kit niya kanina dito. Naiwan niya. Okay lang ba siya?"

Nag mulat naman ng mata si Aubrielle at ngumiti. Akala ko ay tatayo siya pero nabigla ako sa ginawa niya. Isiniksik niya ang mukha niya sa may bewang ko at ipinulupot ang kanyang mga kamay. "Stay still. " rinig kong bulong niya

"It makes me calm whenever I do this to you, just like how the sea calms me. " bulong niya ulit

Pinagpatuloy ko lang ang pag hahapos sakanyang buhok at hinayaan siya sa ganoong posisyon.

But a tear fell again from her eyes "I'm sorry, Selena. I'm sorry, please forgive me. " and from the moment that I heard her say those words ay bigla na lamang sumakit ulit ang aking ulo.

I thought I could control it just like before, pero ngayon. Hindi ko na kaya

"Leonardo! Leonardo! What the fuck is happening to you! Prime prime! Babe! " narinig kong natatarantang sigaw ni Dividee

"Dividee, anong nangyayari jan! Dividee! "

"Make it stop! Make it stop! Hindi ko na kaya! It hurts! " sigaw ko at hawal ulit saaking ulo at bago pa ako mawalan ng malay

ay isang scenario nanaman ang nagpakita saakin.

"No, you are lying right! Hindi! Hindi niya magagawa saakin iyon!"

Umiiyak naman ang babae at umiling-iling "I'm sorry. I'm sorry, please forgive me. "

I got stunned with what I am hearing right now. Puro kasinungalingan, sinisiraan ako ng babae sa girlfriend ko.

"What the fuck are you telling!" galit kong bungad

"You! You lier! How dare you cheat on me! " at nabigla ako dahil sinampal ako ng aking girlfriend.

"Babe, Wala akong ginawang masama. Babe! C'mon!" sigaw ko at bigla na lamang itong nag walk out.

I glared at the girl who is now crying "You! I trusted you but what did I do to you! Para siraan mo kami! "

"You'll pay for this!" sigaw ko at dali daling sinundan ang aking girlfriend.

I know something is not right and I need to figure it out.