Victor Vadim Korolev öğlen saatlerinde uyanmayı başarmıştı. Enerji dolu kalktığı söylenemezdi. Tuvallete işini görüp bilincinin açılmasını bekledi. Kendine gelince de kuru, lezzetsiz ve beceriksizce hazırlanmış bir kahvaltıyla midesini dolduruken bugün ne yapacağı hakkında düşünmeye başladı. "Gezintiye çıkıp çevremdeki iş olanaklarına mı baksam? Evet olabilir... Belki de babamdan iş isterim? Yo hayır kesinlikle olmaz! Baba ocağına düşmek bir delikanlı için son çare olmalıdır! Ben gezintiye çıkacağım. Bu en doğru yol. Hem kim bilir belki tanıdıklarla görüşürüm ve onlar beni işe alırlar." Victor Vadim Korolev bir denizin içerisindeydi ve o yüzme bilmiyordu, kendisi her an boğulabilirdi o denizde. Ama o ısrarla can simidini kullanmayı tercih etmiyordu. O gurur yapıp çırpınarak kurtulmayı denemek istedi ama kendiside eninde sonunda can simidini kullanacağını biliyordu. Lakin Victor Vadim Korolev kendini kandırmada ustaydı. Bunu bilmediğini ve bilemeyeceğini sanıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akula 941
Historical FictionVictor Vadim Korolev S.T Petersburg'da yaşayan "umutsuz" bir gençtir, kendi hayatından çok sıkılmıştır ve kendini bu bataklıktan kurtarmaya çalışırken hiç farkında olmadan yeni bir bataklığa sürüklenecektir.
