Victor Vadim Korolev önce sahibini tanımadığı ama eleman ihtiyacı olabileceğini düşündüğü birkaç dükkanı yokladı ama oralarda personel ihtiyacı yoktu. Bu yüzden şansını denemek için daha tanıdık yüzlere uğramaya karar verdi. O dükkanların ve iş yerlerinin işletmecilerinin çoğu Victor Vadim Korolev'i tanımanın verdiği özgüvenle ona alaycı davranıp üstten bakarak ya onu geri çevirdi ya da alttan cevabı Victor Vadim Korolev'in eteğine sokuşturdu. Yani bugün hiçbir iş bulamadı Victor Vadim Korolev. Güçlü gözükmeye çalışsa dahi sarsılmıştı ve hüzünlü olduğu kolayca anlaşılıyordu. Bir erkeğin alabileceği en acıklı ifadeye bürünmüştü yüzü. Meydandan evine doğru hızlı adımlarla insanlara görünmeden evine gitmeye çalıştı Victor Vadim Korolev. Yolda gözleri doluyordu. İçinden "Hatanın bende olduğunu biliyorum ama neden ben hatalarımı düzeltmeye çalıştığımda insanlar bana ikinci bir şans daha sunmuyor?" diye geçirip durdu. Bazenleriyse o tiksinç işletmecilerin yüzlerini anımsıyor ve onlara karşı öfkeleniyordu. Victor Vadim Korolev sonunda akşam 21:00 sularında eve varmıştı kapıdan girip üstünden kaba giysilerini çıkarıp fırlattı ve hemen yatağa gidip uyudu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akula 941
Historical FictionVictor Vadim Korolev S.T Petersburg'da yaşayan "umutsuz" bir gençtir, kendi hayatından çok sıkılmıştır ve kendini bu bataklıktan kurtarmaya çalışırken hiç farkında olmadan yeni bir bataklığa sürüklenecektir.
