Akula 941

Eski Arkadaşlıklar

Victor Vadim Korolev temkinli adımlarla sokağın birinde dalgın bir şekilde ilerlerken omzunda bir el hissetti. Victor Vadim Korolev hemen irkildi ve kendini
İki üç adım geriye attı. Onu durduran kişinin yüzüne baktı ama çıkaramadı. Kısa kesilmiş sarı saçlı, kemikli yüzlü, siyah gözlü uzun boylu sıska Victor Vadim Korolev yaşlarında bir gençti bu. Victor Vadim Korolev gencin daha yüzüne baktığı an genç konuşmaya başladı.

— Vikta! Neden buralara geldiğini bize önceden haber etmedin he? Kaç yıllık dostlarınız şunun şurasında ayıp be birader!

Victor Vadim Korolev olanlara anlam veremedi ama bu hatırlayamadığı eski bir çocukluk arkadaşı olmalı diye düşündü ve karşısındakine onu hatırlamadığını belli etmemeye çalışarak aynı samimiyeti sağlamaya çalışarak cevapladı.

— Şey... gerçekten unuttum. Acil bir sebeple buraya döndüğümden doğru düzgün ne yapıp edeceğimi hiç düşünemedim. Affet kardeş.

— Kardeş mi? Vikta sen bana hiç kardeş demezdin ne oldu öyle?

— Ağız alışkanlığı be birader! Kaç yıl memleketten uzak kalmışız olur o kadar!

— Sanırım anladım. Ama sen bana eskisi gibi seslen Vitka, bak bana ben hala aynı şekil sesleniyorum sen de öyle yapıver.

— Nasıl sesleneyim?

— "Andre" diye işte be adam!

Victor Vadim Korolev'in beyninin derinliklerinde "Bizim Andrey Sergeyev bu! Herif çok değişmiş ben nasıl tanıyayım onu. Hem her şeyi de benden beklemesi onun suçu adam gibi en başta kendini tanıtsa bunlar yaşanmazdı." diye geçti.

— Andre. Al oldu mu?

— Oldu da onu boşver nasılsın görüşmeyeli?

— Bilmem. Biraz zorlanıyorum bu aralar sanırım.

— Öyle mi? Kötü olmuş. Ben de iyiyim. 

— Daha sormadım ki-

— Bak sana ne diyeceğim!

— Ne diyecekmişsin?

— Biliyorsun senin Moskova'ya dönmen itibariyle bizim grup yıllar sonra tekradan tam oluyor. Bunun şerefine toplansak diyorum ha olur mu? Eskilerden herkes gelir, konuşur,dertleşir, yer içeriz. Ne diyorsun ha?

— Olur-

— Müthiş! Ben her şeyi, herkesi ayarlarım sonra cuma akşamı seni alırım beraber gideriz mekana. Nerde ikamet ediyorsun şuan? Oradan alacağım ya seni.

— Babamlarım evde.

— Doğru ya benim aptallığım! Sen zaten yeni geldin başka nerede kalacaksın ki.

— Öyle ya.

— O zaman tamamdır. Sonra görüşürüz Vitka! Benim gitmem gerek!

— Görüşürüz!

Andrey Sergeyev hızlı adımlarla Victor Vadim Korolev'den uzaklaşırken Victor Vadim Korolev o toplantıya gitmeyi kabul ettiği için bir anda kendini rahatsız ve pişman hissetmeye başladı. İçinden bir ses bu arkadaşlık buluşmasının her zamankilerle aynı çirkin alaycılık havasıyla ve kendini beğenmişlikle geçeciğini söylüyordu. Aslında Victor Vadim Korolev'in iç sesi haklı sayılırdı. Çünkü Victor Vadim Korolev gibi arkadaş grubunun ruhunu yakalayaman, orada zorla duran kişiler o gruptaki tüm pislikleri en açık şekilde görür ve hissederdi... Bu kalabalık "arkadaş" gruplarının çoğunda herhangi bir dostluk ilişkisi bulunmasa bile herkes birbiriyle çok iyi anlaşıyor ve birbiriyle samimiymiş gibi davranırdı. Bu arkadaşlık gruplarının içinde bile roller, rütbeler söz konusuydu. Ve bu grubun iyi kalpli, sevecen, insancıl gibi gözüken bir iki üyesi bazenleri tam olarak öyle düşünmese dahi gruba sırf eğlencesine "pısırık" dediğimiz insanları sokarlar. Bu sosyal yetenekleri düşük olan insanlar da bu grupların hızına yetişemeyip ortada amaçsız bir süs gibi kalırlar. Konuşmazlar (kendilerini oraya ait hissetmezler çünkü) ve bu bir süre devam eder. Ancak bu bir süreliğine eğlenceli olsada bu kan emici gruplar bundan çabuk sıkılır ve pısırık kişiyi konuşturmaya zorlarlar. Ama bu geri teper ve asosyal kişi daha da zorlanıp konuşmayı doğru düzgün beceremez. Ve bu, bu gruplar için tam bir eğlence ziyafeti haline gelir. İçten içe avlarına gülerler hatta bazıları utanmadan sırıtıp kıkırdar. Günün sonunda ise bu asosyal şahıs bir daha bu ortama girmez ve insanlardan daha fazla çekinmeye başlar. Ancak bu sonuç arkadaş grubu için hiç önemli değildir. Hatta bazı gruplar o kişiyi nankörlükle suçlar ve ona kin güder. "O kadar ortama soktuk ona o haliyle acıdık şimdi herif bize sırtını çeviriyor tam bir şerefsiz"  diye düşünürler. Bu gibi gruplardan hayatı boyunca nefret edecekti Victor Vadim Korolev...