Unforgettable Love

Chapter20: Game (Part I)

...

Zack's POV

*kring... *kri...

Dali- dali kong pinatay ang alarm dahil nakakarindi na sya. Pagbangon ko ay dumeretso na ko sa banyo. Yung mga maids na lang mag aayos ng kama ko. Pagtapos ko magbihis ay bumaba na ko.

"Good morning!" Mom greeted me.

"Good morning, where's dad and kuya?" I asked.

"Oh! Maaga umalis ang dad mo and your brother, he's still sleeping" sabi niya.

"Wala ba syang pasok ngayon?" Sabi ko at umupo na para kumain.

"I don't know, why don't you ask him?".

"Waste of time. Tsss...".

"Ahmm... ngayon yung game nyo diba?" Mom asked.

"Yeah".

"Good luck!".

"Thanks mom. Got to go! Bye!" Sabi ko at umalis na.

"Manong! The gate!" Sabi ko at pumasok na sa sasakyan.

Ngayon yung game namin versus sa Liberty University. First time lang namin sila makakalaban kaya di pa namin medyo alam yung mga strategy nila.

School namin yung venue ng game. Pagnanalo kami sa kanila ay diretso na kami sa finals at Jackson University naman ang makakalaban namin kung sakali.

Pagkababa ko pa lang sa sasakyan ay pinagkaguluhan agad ako. Ganito ang laging senaryo pagdadating ang mga taga special section. There are times, that because of them were getting late.

Meron pang isang taga special section ang pinagkakaguluhan pero di ko nga lang makita masyado dahil sa crowd.

Ng maaninag ko ang mukha niya ay nalaman kong si Sofie pala.

Dahil sa agos ng crowd ay magkatabi na kami ngayon. Napatingin pa siya sakin at halata mo sa mukha niya na nahihirapan na siya.

Dali- dali ko syang hinawakan sa may bandang pulso niya at hinila siya.

*prrrt... *prrrt...

Pito ng gaurd na nag paagaw ng atensyon ng lahat.

"Ano bang mga ginagawa nyo?! Padaanin nyo sila! At bumalik na rin kayo sa mga classroom nyo!" Sabi nung guard kaya nag aalisan na sila.

"Ayos ka lang?" Tanong ko kay Sofie.

"Ahh oo, masyado lang kasing crowd kaya medyo nahirapan."

"Nasan si Nash? Hindi ba dapat sabay kayo?".

"Ahh pinauna ko na siya, kailangan niya din kasing mag practice bago maglaro hehe" sabi niya na medyo naiilang. "Ikaw, hindi ba dapat maaga ka din ngayon".

"I'm the team captain, kaya automatic na magaling ako sa basketball" I said.

"Sus! Yabang!" Sabi niya.

"Why? That's the truth" I said.

"Whatever! Ge I'll go to the classroom na. Good luck!".

Nginitian ko na lang siya at nagpunta na sa gymnasium. Nasa kanya kanya munang classroom ang mga students at naka sibilyan sila ngayon kasi wala naman silang gagawin kundi manood mamaya sa game. 10:00 am palang at mamayang 12:00 pm pa ang game.

Pagpasok ko sa gym ay marami ng mga studyante galing sa kalabang team, pero wala pa dito yung kalaban namin.

"Uy! Pre aga natin ahh" pang aasar na bati sakin ni Mark.