Hellö💦
Nasılsınız bebeqler.
Kalbinizi alam👉🏻👉🏻
İşte tam istediğim olmuştu hemde çok kolay bi şekilde. Onların yanından ne kadar uzak durursam o kadar iyi. O yüzden hızla eve gittim. Odamdan çıkmayı düşünmüyordum.
Eve geldiğimde annemleri göremedim. Aradım, yılnaşı süsleri için bi avm ye gitmişler. Galiba akşam dönerdiler. Buraya avm yakın değildir
John:
Keşke annem seni bi kızla tanıştırıcam dediğinden sinirden onu onaylamasaydım. Ama napabilirim çok sinirlenmiştim. Şimdi ise ihanetimin bedelini ödüyorum. Evet bunu bende kabuş edebilirim çünkü o kavgadan sonra kesinlikle barışacağımızı ikimizde biliyorduk. O zaman bu saatten sonra yeni bi sayfaya değilde eski sayfamdaki hataları düzeltip yoluma devam etmeliyim. Zaten bu çakma sarışınla bi ömür mü geçer. Kimle evlenicekse ona sonsuz sabır diliyorum.
Lara nasıl katlanmış buna yıllarca. Aha geliyo. Tipe bak çocuğum olsa eline TNT verip bi yerlere yollardım. Eldivenle bile sevmezdim lan bunu ben sıfatında hayır yok bi kere.
"Eeeee lara nerde? Froyla mı gitti"
Al işte 250.000 lik soru
"Hayır tabiki de, eve tek yürüyecekmiş."
"Hhmm tmm"
Aptal kız sorgulamıyo bile. Ben bunu çok kolay aldatırım lan
Agathayı eve bıraktım fakat çok ısrar ettiği için içeri girdim. Aslında amacım lara ile konuşmaktı. Belki eve gelmiştir.
Lara:
Galiba bu aptallar eve gelmişti.😒
Sesleri çok rahat duyulabiliyordu. Umursmayıp kitabımı okumaya devam ettim.
Gözlerimi sayfada gezdirdim. Al işte Yerimi kaybetmiştim. Sayfayı baştan okumaya çalıştım. Hayır hiçbirşey anlamıyordum aklım onlardaydı. Napabilirim odaya kapanıp hiç ses gelmezse telaşlanırım tabii.
Kitabı bıraktım.
Uyumaya çalıştım
Her seferinde gözlerimi öncekinden daha da sıkı kapatsam bile uyuyamıyordum. Gözümün önüne hep john geliyordu. Onunla aynı evde olup onun hayaliyle yetinmekte böyle bişeydi işte.
Bi bahane bulup onların yanına gitmeliydim.
Buldum!!
Hemen ayaklanıp agathanın odasına doğru yürüdüm. Kapıyı açtığımda john çalışma masasının sandalyesinde oturuyor agatha ise benden birkaç saniye önce ayağa kalkmıştı ki kapıyı açar açmaz onu karşımda buldum.
-aaaa aagath....
"Bi dakika aşşağıdan biraz içecek bişeyler getireceğim. Gelince söylersin."
Konuşmamı beklemeden yanımdan geçip gitmişti. Önüme döndüğümde john karşımda oturmuş bana öylece bakıyordu.
Ben ise onu umursamayıp tam kapıdan gidicektim ki ondan adımı duydum.
"lara!"
Kapının ağzına gelip nevar? bi bakış attım.
Beklemediğim bi şekilde ayaklanıp yanıma geldi ve beni bileğimden tutup kendine çekti ve bana sarıldı.
kafasını saçlarıma gömdü. Benim ise kollarım yanda serbest duruyordu.
Bırakayımda biraz özlemini gidersin. Fakat benimde ondan farklı bi halim yoktu.
"Neden böyle yapıyorsun. Bak geldim sana, pişmanım neden hala bana sarılmıyorsun?"
Sustum... Hiçbirşey demedim.
Benden ayrılıp omuzlarımdan tuttu. Gözlerini benimkilerine sabitledi.
O gözleri öylesine özlemiştim ki.
"Bi sorun mı var. Bak istersen agathadan ayrılırım. Zaten onunla isteyerek nişanlanmadımda. Yemin ederim. Seninle kavga ettiğimiz günde annem tanıştırdı yani onunla sana olan sinirimden evet ded...."
-john!
Bana kırılmış gözlerle baktı
-bu saatten sonra özür dilemen olanları yok etmiyor. Çok geç...
"Hayır, hayır hayır sinirinden böyle konuşuyorsun bak şimdi bişey deme sadece düşün. Tekrar sana sorucam. Zaten bu kadar kısa sürede beni unutamazsın öyle d..."
Konuşmasını kesen agathanın merdivenlerden yukarı geliş sesi oldu.
Ben ise ikisinide umursamayıp odadan hızlı adımlarla çıktım.
Ona evet diyemezdim. Ama hala onu seviyordum. Karmakarışık duygularımı ağlayarak içimden boşalttım. Çünkü ağlamak beni rahatlatıyordu. Ama sadece kafam karışık olduğum için değil
Bir gözyaşımda john'u sevdiğim için düştü yanağıma.
Bölüm sonu
Nasıldı bölüm.
Vote sınırı: 54
Eheheh😘😘
