Sea
Kalbinizi alalım👉🏻👉🏻
İkisini de beklemediğim için şaşkınlığımı gizliyememiştim. Benim şaşkınlığım tersine "agathanın nişanlısı" gülüyordu. Onu görünce gözlerimi devirdim. Agatha tüm sahte ve yapmacık samimiyeti ile bana döndü
"Naber napıyosun.. kuzen?"
Cevap vericekken dışarıdan bir korna sesi geldi hepimiz oraya yöneldik
-neyse benim gitmem gerekiyor-
"O kim?"
Sert bir bakış ile Sözümü kesen agatha olmuştu. Hayır sanane yani SANANE !
-froy geldi
Bu cevabı ikiside beklemiyordu ve şaşırmışlardı. Agathanın gülümsemesi bir anda tüm yüzünü kaplamışken "nişanlısının" bakışları değişmiş yutkunup pişman bir yüz ifadesi ile yere bakıyordu. Çenesi kasılmıştı, konuşamıyordu. Yüzünün düşmesi ve pişmanlığı hoşuma gitmişti... neden biliyorum.
-herneyse ben gidiyorumm görüşürüz agatha.
"İyi eğlenceler"
Moralinin yükselişini sesindeki mutluluktan anlıyabiliyordum. Neden bu kadar mutlu olmuştu ki sanki, merak etmesin sevgilisini elinden kaçıran yok.
Onlar içeri girip kapıyı kapattı ve bende kapının önüne park etmiş arabasının önüne yaslanmış froya doğru yürüdüm beni görünce direkt olarak ifadesi değişti ve bende koşarak ellerimi boynuna atarak sarıldım. O da kafasını boynuma gömdü. Öylece kokusunu içime çektim, şuan tam da ihtiyacım olan şey sarılmaktı. Bir süre öyle kaldıktan sonra boynumu öpüp "seni çok özledim" dedi. Birkaç saniye durup düşündükten sonra dediğim tek şey şu oldu
-tamam.
Benden ayrılıp şaşırmış bi ifade ile bana baktı ben ise gülmeme engel olamadım
"Tamam mı? Şaka mı ciddi misin?"
-tamam ben de seni
"Ben de seni ne ama"
-ben de seni özledim işte a aaa
"Şimdi oldu, hadi bin arabaya"
Şaşırarak sordum
-nereye gidicez ki buraları bilmiyorsun
"Sen bin, sorgulama"
Peki dedim ve arabaya biner binmez yol aldık.
JOHN'DAN
lara ile karşılaşınca şaşırmıştım ve o çocuk ile buluşmasını kesinlikle beklemediğim için 2. Şoku yaşamıştım. Bu yaşadığım şey beni düşünmeye itti . Ben ne yapmıştım, neden agatha şuan benim nişanlım ve bir orospu çocuğu şuan laranın yanındayken ben nasıl elim kolum bağlı burda oturabiliyordum?
Çok kısa sürede hayatım tersine dönmüş ve çok hızlı şekilde birşeyler yaşamıştım. bunları ben bile şuan sindiremiyordum, biraz lara ile empati kurmama yardımcı oldu bu durum. Beni hala sevdiğini biliyordum ve bende öyle ama neden bu durumdayız ikimizde bilmiyoruz. İkimiz birbirimizi severken başka insanların yüzüne bakmak... sadece aldatılmışlık ve hayal kırıklığı hissi veriyor. Lara çıktığında agatha ve lara'nın annesi koyu bir sohbete başlayarak mutfağa doğru ilerlediler. Ben ise bunu fırsat bilip kapının yanındaki küçük camdan onlara baktım. Sarılıyorlardı...
Kıskanmadım, sinirlenmedim sadece onu çok özlediğimi fark ettim. Hemde çok.... ona şuan dokunmak onun yanında ben olmak elini ben tutmak ben sarılıp kokusunu içime çekmek istiyordum. Bir kayıp hissettim içimde... bir eksiklik vardı. Ve agatha bu eksikliği dolduramıyordu.
***
Bölüm sonu
Bu bölüm nasıldı? yorumlarınızı merak ediyorum.
Oy ve yorum atmayı unutmayın seviyorum sizi <3
